Benim Sevgilim Hüzün

Benim Sevgilim Hüzün - Yaşamdan Hikayeler - Öykü - Işın Ergüney
13 Şubat 2005

PazarSaat 1200


Yer : SSK İstanbul Eğitim Hastanesi Yoğun Bakım Servisi


Yataklardan birinde yüzüne ayın en güzeli doğmuş biri yatıyor Gözlerinde belli belirsiz bir damla yaş Çekilen acılara nisbet vücudunun her zerresine dağılmış mutlu bir gülümseme


Başucunda ona dokunan biri


Dokunanın yüreği yanık, içi acıyor


Dokunulan sessiz, dingin öyle yatıyor


10 dakika süren bu sessiz sedasız konuşmanın ardından gönlünün tüm sevgilerini, yüreğinin tüm öpücüklerini bir çırpıda aktarıverdi ve küçük adımlarla yavaş yavaş geri çekildi


Yoğun bakımın içinde hayat kavgası sürüyor, dışında ise lanet olası bir dünya dönmeye devam ediyordu Koridora çıktığında parmak uçlarındaki kardeşini bir kez daha hissetti


Yıl 1972 Vefa Lisesi


100yıl mezunlarının içinde başka 2 kardeş yoktu Onlar ki 100yılda mezun olmak için birer sene kaybetmeyi bile göze almışlardı Onlar 100yıl onur mezunuydular


Aralarındaki 15 yaşlık fark nedeniyle her şeyleri beraber geçmişti Okul kaçakları, ilk sevgililer ve daha neler neler


Parmak uçlarında Vefa lisesinin eski koridorlarının kokusuyla, hastanenin idare katına doğru yürümeye başladı


Hastanenin her santimetrekaresinde emekleri vardı


Sabahlara kadar haftalar boyu süren çalışmalar 1700 kişinin gözbebeği saçları uzun iki genç delikanlı olarak başladıkları hastane ve memuriyet günleri düştü önüne


Ne günlerdi


Yıllar geçmiş ve o abisinin yardımcısıyken amiri oluvermişti Bu arada ağabeysi de Hastanenin Müdürlüğüne terfi etmişti


Gençliğinde uzun saçları, harikulade giyim tarzıyla herkesin gözbebeği olan Cihangir Ergüney 33 koca yılın ardından kendi elleriyle yaptırdığı Yoğun bakımın soğuk yatağına uzanmış Cihangir Ergüney


Aradan geçen zaman topu topu bir saat olmasına rağmen asırlar gibi gelmişti


Onun odasında kardeşi, iki abisi ve sevdikleri oturuyordu


Telefon çaldı


O yoktu artık


Her gün bir başından öbür başına defalarca arşınladığı koridorun en başına doğru koşarak gitti Hıçkırıklarını saklaması olanaksızdı Vurdu gözyaşlarını tek tek duvarlara Yandı yüreği yandı, yandı, yandı

Öbür sabah 14 Şubattı


Sevgiler günü


O da sevgili eşine çiçekler alacak birlikte İskele restoranta gidecekti


Oldu mu be Cihangir?


İskele restorant ne zamandan beri Zincirlikuyu'ya taşındı

Sevgililer gününde sevgilinizi, kardeşinizi kara topraklara koymak ona öylece veda etmek ne demektir bilirmisiniz?


Bugün 14 Şubat 2009


Bu gün defnedildiği saatte mezarının başında olamayacağım Zorunlu olarak Antalya'dayım Ama aklım hep onda


Aile kabristanının üzerindeki çiçekler onu ve aynı yerde yatan çok sevdiği abisini sanki her şeyden koruyorlardı Ağaçlar öyle güzel olmuşlardı ki


Geçen yıl geldi gözlerimin önüne Nasıl da lkarla kaplı mezarına karanfilleri usul usul yerleştirmeye başlamış ve koca bir demeti itina ile karlara saplamıştım


Sonra kenara doğru çekilmiş,


Ellerinm göğe doğru açıp Tanrı'ya onlar için ve orada yatan herkes için dualar etmeye başlamıştım Her duanın sonunda amini karanfiller söyledi Bir iki üç derken birbiri ardına süregelen dualar sona erdiğinde bembeyaz karların üzerinde oluşan görüntüye hayretle bakakalmıştım


SEVGİLİLER GÜNÜN KUTLU OLSUN IŞIN

İYİ Kİ BURDASIN

CİHANGİR - BABÜR ERGÜNEY

Canım kardeşim,canım abim


Koyun koyuna yatan siz sevgililerim


Sizin de gününüz kutlu olsun


Seneye gene görüşeceğiz


Bu defa beyaz güllerle geleceğim


Benim artık kutlayacak sevgilim yok

Not: 13 Şubat 2005 de yakalandığı amansız hastalık sonucunda kaybettiğim sevgili abim Cihangir ERGÜNEY ‘i 14 Şubat Sevgililer Gününde toprağa vermiştik

Işın Ergüney