Doğum Sancıları

Doğum Sancıları Öyküsü - Derin Duygular - Ayhan Sarıkaya - Duygu Seli - Yaşam Hikayeleri - Öykü

Saatin tiktakları,her zamanki rutin atışları ile devam etmekteydiGecenin karanlığında sessizliğe ortak olan sadece bu tik-taklardıGecenin 03 sularıKadın yattığı yerden ,duvarda asılı olan saatin seslerine kulağını vermiştiVücudunu hafiften terler bastıBoncuk boncuk olduğunu hissettiği terler topuklarına kadar yayıldılarSonra kasıklarında hafiften başlayan karnına doğru yayılmakta olan ağrının sesleriYatakta doğruldu Bu sesler,günlerdir dışarıya çıkmak için sabırsızlanan bebeğin ayak seslerinin telaşı olmalıydıKadın yatakta oturmuş,kocasını süzüyordu

"-Nasıl da uyuyor,bi tanem" diye aklından geçirdiDoğum sancıları ,olmasa uyandırmaya kıyamazdıOnun her zaman yanında olması bambaşka bir mutluluk ve yaşama güvenle bakışı demektiEvde erkek olmamasının acısını çocukluk yıllarından beri bilirdiBabasının ekmek parası için Almanya'ya gidip de senede bir ay ,sadece bir ay çocuklarıyla birlikte olması onun içinde

derin boşluklar oluşturmuştuKendisinin babasızlığına mı yansınAnasının kocasızlığına mı?

Evlenmeden bir yıl önce kesin dönüş yapıp gelmişti de,kurtulmuştu,bu acıdanAma aradan geçen bu onyedi yıllık hasret,belleğinde tamiri imkansız yaralar açıp bırakmıştıYaraların derecesini bir tek kendisi bilirdiBabasının yokluğunda anasının çektiği sıkıntıları,çocuksu dünyasında öyle yer etmiştiki ,onları levye ile sökmek,kazma ile kazmak bile imkansızdıHem ana, hem baba gibi kanatlarını çocuklarının üzerine gerivermişti,kartal misaliKadın,kafasında bir an için canlandırdığı geçmişin takıntısından sıyrıldıTekrar doğum sancılarına odaklandıBu üçüncü geliyorduCinsiyetine de baktırmamışlardı,diğerlerinde olduğu gibiKocası,"-Bunun kız olmasını istiyorumHani bana da erkek damat gerekli " diye takılırdıKadının sancıları baskın gelmişti " Bebeğin suyu gelmeden hastaneye yetişmeliyiz" diye düşündü Kocasını uyandırdıAdam,alel acele üzerini giydiKarşı komşunun telefonunu çaldırdıYardım isteyecektiBu zamana dek bir türlü taka da olsa araba sahibi olamamıştıAsgari ücretle neyin sahibi olabilmiştiki

Telefonun kulaklık kısmından gelen bir ürkek ve soğuk bir ses

"- Hayırdır !"Adam,bir çırpıda anlatmıştı,vaziyetiDört yıldır komşuydularHiç bir kırkınlıkları olmamıştı "

-Hemen ,hanımla birlikte geliyorum" dedi Beşinci katın merdivenlerinden zorlukla iniverdi,kadıncağızOn dakikada reno steyşın ile Turhal hastanesine vardılarBu süre içerinde kadının kocası, omuzlarında tonlarca ağırlık hissettiBu ağırlığın psikolojik stresi,bütün vücudunu kıskaca almıştıBeklemek sancılıydıSaniyeler geçmek bilmediTaksinin içerisinde mırltıyla söylediği :

"-Kadın bir doğururken erkek dokuz doğurur" bu söz,komşusunu tebessüm ettirmişti"

-Eh, bizim kıymetimizi bilin artık abi"Komşusunun hanımı da cana yakındıAnadolunun nüvesinde hala insanlık bağları yaşıyordu

Hastanenin acilinde ilk karşılaştığı hemşireye durumu açıkladıHemşire,

"-Birinci kata çıkın" dediNöbetçi hemşire gecenin bu saatinde elindeki enjektörle acil servisine gelen hastaya iğne yapmaya hazırlanıyorduAsansörün çağrı düğmesine elini uzatırken komşusunun hanımı Lütfiye hanım,

"-Asansöre gerekyokabiZaman kaybetmeden merdivenlerden çıkarız"diye telaş içerisindeydiDoğrusu karısının koluna yardım için girmiş olan komşusu da telaşlanmıştıO da bir anaydıO, yaşanan acıları bilmez miydi

Asansörün içerisindeki beş altı saniyelik zaman dilimi bile bir türlü geçmek bilmemişti

Karısı ile Lütfiye hanım,doğum odasına girdiler

Çok uzun sürmediKomşusu,dışarıya çıktığında yüzü gülüyordu

"-Gözün aydın abiNur topu gibi bir kızın oldu

"Dünyalar onun olmuştu artık"Yarabbim,sana şükürler olsun" diye ellerini yukarıya kaldırdı

Bebeğin ismini şimdiden bulmuştu bileKendisinin ve karısının isimlerinin ilk iki harfinin sentezini :

"AYSU"Dudaklarında tebüssümle bekleyen bu kelimeyi ,yavaşca mırıldandımırıldandı

Artık kız babasıydıOnun da bir erkek damadı olacaktı

Hasteneden ayrldıklarında,güneşin ilk ışınları, tepelerden süzülüyordu



Ayhan Sarıkaya