Biliyorum |
07-11-2012 | #1 |
Prof. Dr. Sinsi
|
Biliyorum''Al bu senin olsun'' dedi ''Bana vermek istediğine emin misin?'' dedim, gözlerinin içine bakarak ''Evet'' dedi ŞaşırmıştımÇünkü bana vermek istediği bebeği yanından hiç ayırmıyor, hatta onunla uyuyordu Ama öylesine içten söylemişti ki, geri çevirirsem kırılacağını düşünüp aldım bebeğiGülümsediEla gözleri yorgun bakıyorduVe bu güzel gözlere kanser hiç yakışmıyorduTıpkı hastanenin yakışmadığı gibi ''Anne uykum var'' dedi, başını pencereye doğru çevirerekAnnesi yastığını düzeltip, üstünü itinayla örttüBir müddet seyretti gözbebeğiniUyumuştu ''Birşeyler yiyinGüçlü olmalısınızHerşey çok iyi olacak''dedim Tesellisi yoktu biliyordumCanının nasıl yandığının farkındaydım KorkuyorduGözünden sakındığı, üstüne titrediği yavrusu yarın ameliyat olacaktıDonör bulunmuştu ama ilerki günlerin sabır isteyen, sancılı, yorucu günler olduğunu biliyorduYa istenilen sonuç alınamazsa, ya kayıp giderse evladı avuçlarından ''Sizce dayanabilir mi ?'' dedi gözleri dolu dolu ''Ben inanıyorumSiz de inanın''deyip birşeyler yemesi için ikna ettikten sonra çıktım odadanZordu hemde çok zor Ama güçlü olmaktan başka çare yoktu Ameliyattan dört gün sonra Elif'i kaybettik Güzel gözlerini bir daha açmamak üzere kapattı İncecik bir ip hayatÜzerinde türlü dertler,tasalarVe düşmeden yoluna devam etmeye çalışan insanlar BiliyorumNice Elif'leri kaybedeceğiz bu hastalık yüzünden BiliyorumNice anneleri gözü yaşlı bırakacak giden Elif'ler Ve biliyorumTüm bunlara rağmen devam edecek hayatDüşüp yitirdiklerimiz olduğu gibi bu incecik ipten, gözlerini açanlar olacak hayataMinicik ayaklarıyla yürümeyi öğrenecekler bu ipin üzerindeBiliyorum |
|