En İyi Dost

En İyi Dost - Fahri Ayhan
Kendimi bildim bileli kıskanç değilimMuhtaç bir insanı görsem elimde avucumda ne var ne yok vermeye kalkarımZengin-fakir , iyi- kötü,zalim-mazlum ayırımı gözetmeksizin bana yönelene elimden gelen yardımı da esirgememHümanistlerin kralı gelse vız gelir Size uçuk gelmesin sakın! Üsteme de yardımsever tanımam Nasıl mı? YaşıyorumTakıldığım yerler çok çeşitli! Yemyeşil diyarlardan kimsenin istemediği izbe karanlık yarlerde olabiliyor bazenBu kadar yardımsever birinin mekan ayırımı yapması çok abes değil mi?Anlayacağınız insan nerde ben oradaPara puldan, şan şöhretten geçen, insan sevdalısı birinin heybesinde biriktirdiği çok hikayesi olurTek sermayem insana dokunan hayata eğilmekyaşamları,sevdaları dostlukları, savaşları biriktirmek,biriktirmek

Geçenlerde yine bir hadise yaşadımYolum uzak bir kasabaya düşmüştüDışarıda bahar havası vardıYemyeşil bir yerdiHerkes kendini yeşilin koynuna atmışçasına sere serpe doğanın tadını çıkarıyorduBu şirin diyarı gezmeye koyuldum Şehrin orta yerinede büyük bir park vardıParkın etrafında rengarenk çiçekler seremoni yaparcasına pembemsi yanaklarından etrafa yayılan kokular burnunuza bir kokteyl tadında varıyorduParkın ortasında müzikal bir melodi gibi akan şelale ayrı bir hazdıŞimdiki yurdumu çok sevmiştimBu esnada masada oturan bir genç gözüme iliştiDerbeder, hayata küsmüş bir hali vardı ruhundaki ızdırap yüz çizgilerinde birleşiyor,ümitsiz gözlerle etrafını gözetliyorduBelli ki çok yalnızdıdost aradığı her halinden belliydi Bütün cesaretimi toplayıp yanına vardımKısık sesle

‘Oturabiliriyim’ dedim ‘memnuniyetle’ dedi Anlamsız gözlerle beni süzdükten sonra, yabancı birinin masasına oturmasına anlam veremedi Dünyalar benim olmuştubir yardımım dokunabilirdiBu dünyada herkes beni bilemiyor! ama Ben kendimi çok iyi biliyordumTek amacım bu gence yardımcı olmaktı

Birkaç kelamdan sonra sohbetimiz koyulaşmıştıKaç saat geçti hatırlamıyorumFakat gencin yüzüne baharın rengi geldiği, bu saatten itibaren eşyaya,hayata ve insana daha anlam yüklü bakacağını biliyordumKalkarken dost sıcaklığında sıkıca beni kucakladıMisafiri olmak üzere evine doğru yürümeye başladıkYolda yürürken, kulağıma sık sık fısıldayan şükran dolu cümlelerini hatırlıyorum ‘iyi ki varsın ey kitap’ diyordu…



Fahri Ayhan