Piyanist

Piyanist - Selma Polat

Oldukça büyük bir konser salonu, koltuklarında oturan insanların suratlarında dinledikleri konser sonrası menuniyetlerini belirten ifade…

Piyanosunun başından kalkarak, salondaki misafirlere selam verir, alkışlarlarla uğurlar kendisini dinleyenler…

En önde oturan, karısına ilişir gözü hafifçe gülümser…ünlü piyanist, Cihan…

Beethovan, tarafından bestelenen ayışığı eserini bu akşam biricik karısı için çalmıştır, evlilik yıldönümleri için bundan daha güzel bir parça bulamamıştır…




Geniş bir yatağın içinde sırt üstü uzanmış, uykulu halde bir adam üzerindeki örtüden sol kolunu dışarıya çıkarmış, başını hafifçe çevirir komidinin üzerindeki saate bakar

Saat sabahın onu…

Dışarıda güneş çoktan doğmuş fakat kapalı perdeler ,üstelik kalın dokuma olunca içeriye güneş ışıklarının girmesini engeller…

Cihan, seslenir…

_Nesrin neredesin ?

Nesrin, koşar adımlarla gelir

_Az önce geldim uyuyordunuz, Cihan bey… isterseniz perdeleri açıyım efendim…

_ Hayır kalsın görmüyormusun? karım uyuyor akşam konser sonrası dışarıda biraz oyalandık, uykusunu almamıştır daha…

_Tamam efendim, isterseniz Osman efendiyi çağırayım sizin kalkmanıza yardım etsin…

Cihan karyolanın yan tarafında duran tekerlekli sandalyesine bakar,

_Tamam, gelsin ama ses yapmayın Mine uyanmasın!!!



Uzun bir koridor ve koridorun bir ucunda mermer sehpanın üzerindeki telefon çalar…

Nesrin açar telefonu

_Merhaba Murat bey

_Nasılsınız? Nesrin hanım, babam nasıl?

_Hiç sormayın Murat bey, hiçbir gelişme yok, sanki inatla kabul etmek istemiyor olanları o gece yaşanan kazadan sonrasını kabullenmiyor…Anneniz Mine hanımın kazada öldüğünü, kendisinin yaralı olarak kurtulduğunu fakat bedeninin sağ bölümünü bir daha hiç kullanamayacağı gerçeğini kabul etmiyor, her gece aynı rüyayı görüyor, piyanosun başında verdiği son konseri…


Selma Polat