Buse'nin Gözyaşları 9

Buse'nin Gözyaşları 9 - Derin Duygular - Ayhan Sarıkaya - Duygu Seli - Yaşam Hikayeleri - Öykü

Ahmet efendi,Buse'ye gözü gibi bakmayı ihmal etmiyor;yemiyor,içmiyor misali üzerine çocuk gibi titriyorduİki tane hizmetçisi etrafında fır dönüyor,ağzından ne çıkarsa hemen yerine getirmeye çalışıyorlardıBütün istekleri yerine getirilmiş olsa da hala kendisini kolu kanadı kırık turnalar gibi hissediyorduNasıl ki havada çift çift birlikte uçan turnaların birinin avcılar tarafından vurulmuş olması,diğerini derinden yaralıyor ve ortadaki acıya dayanamayıp ölüp gidiyorsa,Buse de sonunun öyle olacağını kabulleniyorduSevdiği,ayrılıklara asla tahammül edemeyecekleri eşinden uzak,yüreği yaralı ve her zaman da öyle kalacağı varsayımıyla yanıp kavruluyordu


Buse,ömrünün on yedi yılını geçirdiği gecekondusunu,Amasya'nın eski yerleşim yeri olan kalenin eteklerindeki yoksulların yoğun olduğu mahallesini özlüyorduKomşu kızlarından Çevriye ve Sadiye gözlerinde tütüyorduOnların tatlı yakınmaları hala kulaklarında çınlıyordu:


"-Mahallemizin medarı iftarı oldun BuseBizler,ilk okuldan itibaren okuyamadıkBak,mahallemizde kızlar içerisinde bir tek sen çıktın,okuyan ve hatta okul kazanıp da dışarıya gidenSeninle gurur duyuyor,sana imreniyoruz"


Arkadaşlarının bu övgü dolu sözlerine karşılık hiç kibirlenmeden onlarla şakalaşır,


"-Ne yapalım,şansKaderde kısmette varsa okuyup hemşire olmak,biz de olacağız bakalımHem sizler de bulunduğunuz durumdan niye kederleniyor,niye içleniyorsunuz ki;sizlerin tamamen şansızlığından kaynaklanıyorYoksa sizler de benim gibi aradan sıyrılıp çıkardınızSizler de her şeylerin en güzellerine layıksınız"diye gönüllerini almaya çalışırdıKibirli olmaktan hiç hoşlanmaz,kibirli olandan,olmaya özen gösterenden nefret eder,o tiplerin yanından hemen uzaklaşırdıKibirli olmayı,kişinin kendisinin öz benliğine güvensizlik olarak ahdediyorduBuse'nin göstermiş olduğu bu alçakgönüllülük karşısında ise komşu kızlarının Buse'ye karşı sevecenlikleri daha fazla artıyorduYine O!na övgüler yağdırmaktan geri kalmıyorlardı


"Kız,sen mahallemizin biricik solmayan ve dalından koparılmayan yedi veren gülü gibi olasın ey mi!"


Şu anda yaşadığı ortamda bu anıların hepsi zaman zaman film şeridi gibi kayıp gidiyorlardı,gözlerinin önündenTatlı anıları acıya dönüşerek belleğinde sessizce canlanıyorlardı


Şimdi,dört aydır yaşamakta olduğu konağın balkonundan dışarıyı izliyorduÖnünde, etrafı topraktan yapılmış,kalın ve yüksek duvarlarla çevrili büyükçe bir alan vardıBu alanın içerisinde neler olup bittiğini dışardan görmek imkansızdıSanki eski tarihten kalma, kalenin surları gibiydiİçerde gezinirken de dışarıyı görmek mümkün olmadığı gibi sadece gökyüzünün maviliği,bulutlar,sağa sola uçuşan kuşların varlığı gözlemleniyorduOnun dışında dışarıyla irtibat kurmak istenildiğinde duvarın yüksekliği kadar yukarıya uzanan kalın kalaslardan yapılmış çiftli kapının sağa sola açılması sonucunda yapılıyorduTarım işlerinin yoğun olduğu zamanlarda bu kapı ,sık sık açılıp kapanırdıAkşam saatlerinde ise tamamen kapanır arkadan demir sürgüsü çekilir,konak kendi dünyasına çekilirdi

Balkondan dışarıya baktığında alanda olup bitenleri kuş bakış gibi izliyorduDuvarların yükseklik mesafesinden dış dünyayı izlemeye kalkığında ise etraftaki evlerin kiremitliklerini ve ağaçların yarıdan sonraki bölümlerini görebiliyordu


Dışarıya hava almak için çıkarılan montofon ve simentel kültür ırkı sığırları(büyük baş hayvanlar) izlerken içinde bir şeyler kıpır kıpır etmeye başlamıştıKuyruğunu sağa sola sallayarak, üzerine konmaya çalışan sinekleri kovalamaya çalışan hayvanlar,dışarıdaki güneşin sıcaklığından yararlanıyorlardı


Hayvanları izlerken günlerdir saplantı halindeki imgelem dünyasından kendisini çekip aldıYa da öyle hissetmişti birden bireBu hamle,Buse'nin dış dünyaya karşı ilk pozitif yaklaşımı oluyorduBeynini kemiren karabasanlardan kurtulması gerektiğinin emirlerini almışçasına birden bire yüz mimikleri değiştiTahta merdivenlerden aşağıya inerek ahırların bulunduğu bölmeye geçtiOrada Ahmet efendinin adamlarından iki kişi,iş tulumları üzerlerine çekili vaziyette ahırın temizliğiyle uğraşırlarken;iki kişi de hayvanların yemliklerine öğlen menülerini koymak için fenni yemlerle, saman karışımı harmanlaması yapmaya özen gösteriyorlardıHer iki kişinin de eşleri de şalvarlarını üzerlerine çekmişler,süt güğümlerini" ıhılıya,zıhılıya " ahırdan dışarıya çıkarmaya çalışıyorlardı


Buse,adamların ve kadınların çalışmalarını meraklı bakışlarla kısa bir süre izlediBuse'nin kendilerini izlemelerinden habersiz çalışmalarına devam ediyorlardıGöz kaymasıyla farkına varmakta gecikmedilerKadınlardan biri,yanına yanaşıp,


"-Buyur hanım ana,bir emriniz varsa hemen yerine getirelim"


Etraftakilerin göstermelik hareket ve konuşmalarından rahatsızlık duyduğu halde sessiz kalmayı yeğlerdiBu konakta neler olup bittiğini,Ahmet efendinin dünyasında neler döndüğünü henüz bilmiyorduİçinde bir ses,


"-Hadi, bu dünyaya sen de katıl !" diye çağrışım yapıyordu adetaBunu yavaş yavaş bütün benliğinde hissetmeye başlıyordu


Belli belirsiz vakurlu bir edayla,


"-Emir falan yok!Sadece merak varBunun için ahıra girmek,hayvanlarla ilgilenmek,neler olup bittiğini öğrenmek istiyorum"


Kadınlardan biri,


"-Ama bu elbiselerinle içeriye girersen hem elbiselerin hayvan pisliğiyle kirlenir hem de hayvanların dışkılarının kokusu iner üzerlerinize"


"O zaman,çabuk üzerime farklı giysiler getirin bakalım"


Konuşmasında kendisinin de farkında olmadığı şekilde emir kipi yatıyorduBirden bire kadınlar karşısında çil yavrusu gibi dağılmışlardıBiraz sonra biri, ağı geniş olan şalvarı,diğeri de öbür giysileri getirdiler


Şalvarı üzerine geçirmiş,Tokat yazmasını da başına takmıştıBu görünümüyle tam bir esmer köylü kızını andırıyorduYay gibi siyah kaşları,kaşlarının siyahlığına ayrı bir çekicilik veren ileriye doğru fırlayan kirpikleri ve her ikisiyle bütünleşen siyah gözleri,yüzünün ifadesini anlamlı bir şekilde zenginleştiriyorduBu zenginliğin içerisine elma gibi al al olan yanakları ve kelebek dudakları ortak oluyordu

Buse,çizmelerini de ayaklarına geçirmiş vaziyette ahırın içerisine girdiBir süre çalışanları izlediÇalışanlar,Buse'yi fark eder etmez kendilerine çeki düzen verdilerKendi aralarında şakalaşıyorlardıŞakanın biçimini hemen değiştirdilerYapmış oldukları argolu konuşmaları hemen kestilerYoksa "hanım analarının" en ufak bir rahatsızlığından doğacak şikayet sonucunda kendilerinin sorgusuz sualsiz sokağa atılacaklarını kestirmek güç değildi


Buse,buzağılıktaki yeni doğan buzağıyı sevmeye,kucağına alıp okşamaya başladıBuzağı ayakta sağa sola yalpa yapıyor,yere düşüyor,tekrar ayağa kalkmaya çalışıyorduÇalışanlardan biri hemen yanına gelip bilgilendirdi


"-Hanım ana!Bu,simental cinsi hayvanın buzağısıHenüz bu sabah doğdu"


"-HımmNe kadar güzel bir yavruÇil çil altın sarısı renkleri,ne kadar da yakışmışŞu gözlerinin güzelliğine bakYavrum benim,canımSarı renginin arasına serpiştirilmiş beyaz lekeler de sanki yeni açmaya başlayan beyaz gülün tomurcuklarına benziyorYavrum,bir tanemGüzelliğine kurban olurum senin"


Buse'nin buzağıyı severken her yavrum deyişinde yüreği kıpır kıpır oluyor annelik duygularının içerisinde kımıldamaya başladığını hissediyorduHer şeyin bilincindeydi,

Normal "adet düzeni" kesilmiş hamile olduğunu anlamıştı


Ayhan Sarıkaya