Buse'nin Göz Yaşları 13

Buse'nin Göz Yaşları 13 - Derin Duygular - Ayhan Sarıkaya - Duygu Seli - Yaşam Hikayeleri - Öykü

Cemal,hesapta olmayan tek kurşunla canından olmuş,kaldırım taşları üzerinde cansız yatıyorduBir saate yakın bir zaman geçmiş olmasına rağmen hala yattığı yerinden kaldırılmamıştıÜzerine gazete kağıdı örtülü vaziyette öyle bekletiliyorduPolise yapılan ihbar üzerine olay yerine gelen polis,telsizle durumu savcılığa bildirmiş,savcılık da "-Ben gelmeden yattığı yerde bekletin" Uyarısını yapmıştıMeraklı bakışlar,etrafında çember yapmışlar,


"-Bu kim?"


"-Kim öldürmüş?"


"-Kan davasından mı öldürmüşler,ha?"


"-Öldürenler,ne tarafa kaçmışlar?" diye uzayıp giden fiskoslar etrafa kulaktan kulağa yayılmaya devam ediyordu


Çok geçmeden olay yerine, bilirkişi olarak doktor ile savcı gelmişler,öldürülen kişi üzerinde fikir teatisinde bulunuyorlardı


Doktor,


"-Mermi,sol kulağının altından girerek beynini parçalaması sonucu,hayati fonksiyonlarını kaybederek yaşamını yitirmiş bulunmaktadır"


Savcı,bu olay gibi ne olaylar görmüştüBu neydi kiSıradan bir herhangi bir olaydı sadeceSigarasını yakıp,burnunun üzerine düşen yakın gözlüklerini yukarı kaldırarak önünde ki katibe bir şeyler yazdırmaya çalışıyordu


"-Yaz oğlumYerde cansız yatan Cemal Çam adlı şahıs yolda yürümekte iken nereden ne maksatla atıldığı belirsiz kurşuna hedef olarak doktor Selim Keskin'in de belirtmiş olduğu teşhisler doğrultusunda beyninden vurulmuş ve olduğu yerde yaşamını yitirmiştir Kamu soruşturmasının devamının bizzat yapılmasına İlgili şahsın sahiplerinin cenazelerini gelip almalarına kadar;cenazenin Amasya Devlet Hastanesi Morguna kaldırılmasına tarafımdan karar verilmiştirSavcı:Aydın KeleşKatip:Hüseyin Beleş Doktor :Abuzittin Yıldırım İmzalar"


Cemal Çam,hastanenin ambulansı ile götürülüp on üç nolu morga kaldırıldı


Emniyet birimleri,üzerindeki kimlikten yola çıkarak cenazenin sahibine kısa zamanda ulaştılar


Polis arabasıgece kondu mahallesine girmiş,Raziye'nin evinin önünde durmuştuMahallenin çocukları "bu işte bir iş var" diye polis arabasının peşini koşarak takip ettiler


Raziye,polis arabasının evlerinin önüne gelip durmasından rahatsızlık duymuş,doğrusu mantıklı bir yorum yapamamıştı


Orta yaşlı bir polis,elindeki evrakla yavaş yavaş Raziye'ye doğru yaklaşmış,


"-Cemal Çam'ın evi burası mı,abla?"


"-Evet burası polis beyNe oldu ki,hayırdır"


"-Korkulacak bir şey yokSiz O'nun eşi mi oluyorsunuz?"


"-Hee,eşim oluyoBenim karakolluk ne işim olabilir?Yoksa kocam,kötü işler mi yaptı?Onun sağı solu pek belli olmaz da"


Polis,karşısındaki kadının paniklediğini anlayınca


"-Korkmana gerek yok bacımKocanıza sadece araba çarpmışBizimle gelseniz iyi olacakSizin de ifadenizi almamız lazım"


"-Polis kardeş,yanlışlık olmasın benim kıllı ayı Cemal'a bir şey olmaz da arabanın tamponu falan kırılmış olmasınBenim araba yaptıracak gücüm yok ha"


Polis,Raziye'nin mizahi konuşması karşısında gülmemek için dudaklarını ısırdıBu kadar memuriyetlik süresince böyle esprili kadınla karşılaşmamıştı doğrusu


Raziye,işin gerçeğini hala çözmemiş,kızı Emine'yi de yanına alarak polis arabasıyla birlikte hastaneye gittilerDiğer kızları Gül ve Songül'ü de komşuları Çevriye'ye sahip çıkması için tembihlediBulundukları gece kondu mahallesinde komşuluk ilişkileri,çok sıkı fıkı ve güven vericiydiMahalle sakinleri,birbirlerinin acılarını,kederlerini ve neşelerini birlikte paylaşmasını severler,en ufak bir şey de hep birlikte komin davranışta bulunurlardıBu yüzden böyle olumsuz vakalarda kimselerin gözleri,arkada kalmaz,emanete hıyanetlik olmazdıBuna da herkes,canı gönülden inanırdı


Raziye,kızı Emine'yle birlikte hastaneye geldiğinde kaçınılmayan gerçekle karşılaştıNe kadar kocası Cemal ile geçmişte didişmiş olsa da kızlarına karşı menfi düşünceler içerisinde sinsi planlar yapmış olsa da içerisinde kendisine iğne gibi batan ince bir sızı hissetti


Kısa süren panikten sonra hafızasını toplayarak polise verdiği ifade de,


"-Evet,morgda yatan Cemal Çam,benim kocamdırBizim bu zamana kadar düşmanlığımız ve kan davamız olmamıştırKimseden şikayetçi değilimCenazeye otopsi yapılmasını da istemiyorum"


"-O zaman cenazeyi hastaneden çıkarmanız gerekecek,hanımefendi"


Raziye,"olan olmuş,ölen ölmüş" düşüncesiyle bütün soğukkanlılığı üzerindeydi şimdi"


"-Polis bey,bu cenazeyi kaldıracak gücüm yok benimSöyleyin devlet babanın ilgili kurumlarına vatandaşının cenazesine sahip çıksın"


"-O zamanmahallenin muhtarlığından fakir ilmuhaberi,kaymakamlıktan onaylı yazı alın getirin,bizler de o zaman yasal işlemleri uygular,belediyenin kimsesizler mezarlığına defnederizTamam mı bacım"


"-TamamOnlar kolay"


Raziye ve kızı Emine,hastaneden ayrılırken,


"-Kızım, nasıl yapmalı da ablan Buse'ye haber vermeli ha?Ne kadar sevmemiş,nefret etmiş olsa da büyüğümüzBabasının cenazesinde bulunsun"


"-Postaneye gider,Işıklı köyü muhtarlığına durumu anlatırızMuhtarlıkta ablama haberi ulaştırırlar"


"-Doğru söylüyorsun kızımBak,görüyor musun okula gitmenin kişiyi nasıl farklı kıldığını"


Buse,babasının ölüm haberini aldığında diğer kadınların arasına girmiş,havadan sudan konuşuyorlardıVarlığını son zamanlarda iyiden iyiye hissettirmeye başlamıştı


"Acemi gelin,sakar gelin,hiç bir şeyden anlamayan gelin" beklentisinde olanlar yanılmışlar,hayal kırıklığına uğramışlardı


Kocası Ahmet efendi,kendisi ile birlikte gitmeyi teklif edince Buse'nin çıkışı sert oldu


"-Ne işin var senin Ahmet efendi?Beni, sana parayla satan adamın cenazesinde bulunmanı istemiyorumSenden ricam,adamlarından birine emir ver,beni arabayla Amasya'daki gecekonduma bıraksınlarCenazeyi defnettikten sonra ben geri gelmesini bilirim"


Ahmet efendi,Buse'nin bu ani çıkışı karşısında şoke olduDili tutulmuş,lal olmuştu sanki


Buse ise karşısında demir leydi gibi duruyor,öfkeli gözlerle "çabul ol" dercesine kendisini süzüyordu




Ayhan Sarıkaya