Mutsuzluk Sevdası

Endişelerim beni hoyratça esen fırtınalarda savuruyor Yoksa güneş erken mi battı bugün Niçin üşüyorum tüm hücrelerime kadar Parmaklarımın uçları sızlıyor


Aslında sızlayan yüreğimin derinlikleri Hiç sevmiyorum kış mevsimlerini Soğuklarda sanki insanlarda soğuyorlar Sıcak tebessümler kayboluyor


Ben çok mu karamsarım diye hayıflanıyorum çoğu zaman Güzel görmek Güzel düşünmek Geleceğe umutla bakmak varken niçin karamsarsın diyorum


İnsan isterse mutlu olması için onlarca neden var Üzgün olması içinde yüzlerce neden var Ama ben, hep karamsarlığı ümitsizliği kendime en yakın dost edinmişim


Belki de benim mutluluğum, acıları yüreğimin derinliklerinde hissetmemde saklıdır Nasıl sevgiliden ayrı geçen her dakika, elemle birlikte tatlı bir mutluluk tebessümü sunuyorsa bize Benim mutsuzluğumdaki aldığım hazda öyle bir şey olsa gerek


Ümitsizlik dağlarının arkasındaki gül bahçesine, vuslat heyecanını yaşıyorum Ve o bahçede tüm insanlar için güller var Yeterki ulaşmasını bilsinler


Koparmasınlar, ezmesinler, ezdirmesinler




alıntı