Dayımdan Geriye Kalanlar

**Prof. Dr. Sinsi** · 07-11-2012

Mutlu oluyorum senden geriye kalan anıları düşündükçe

Mutlu bir tablo bıraktın anılarından geriye

Hatırlıyorum da; senin kalbin bana göre bir yerdi

Orada dalıyordum hayallere, hiç gözümü kırpmadan bilmediğim şeyleri okuyordum; cevaplar buluyordum sorularıma

Bugün bir kez daha karşılaştım bana öğrettiklerinle

Dayıcığım! doğrusu ben senin öldüğünü sanıyordum

Meğerse hiçbir şey ölmüyormuş insanın içinde

Öyle olmadığını öğrendim şimdi yine

Aramakla başlayacaksın demiştin ilk önce bir işe

Neyi ve nasıl arayacağını iyi gözlemleyerek diye eklemiştim sözlerine

Upuzun yollar var önünde

Dağıtacaksın yüreğindeki güz rüzgarlarını, bahar tohumları ekeceksin yüreğine her sene

Gözlerindeki ve yüreğindeki umudu hiç yitirmeyeceksin

Umut senin içindeki tek gerçek olacak

Senin gördüklerini başkası belki görmeyecek

Senin bildiklerini başkası belki bilmeyecek

Senin hissettiklerini başkası belki hissetmeyecek

İşte o zaman korkmayacaksın! Umudunun kanadı kırılmayacak; sonbaharda güz rüzgarlarına kapılıp atmayacaksın dalından umutlarını

Garip gelmesin sana yaşadıkların, hissettiklerin

Şaşırma! Yüreğinde umutla ilerle demiştin

Günün ilk ışıklarıyla herkesten önce kendine bir merhaba de! Derin derin nefes al! aç pencereni çek içine hayatın sana getirdiği kokuları

Bak! yanılmadığımı göreceksin

Sen bu hayatta önce kendini seveceksin

Sonra bir an durakla! at beyninin içindekileri rahatla! yeni güne hazırlanmak üzere yüzünde gülümseyen bir ifade oluşsun

Lakin yüzünden önce yüreğin gülsün

Hiç kaçmayı düşünme hayattan

Önemli olan, senin hayatını nerede geçirmek istediğin

Korkak ve kuşkucu bir yürek olma

Emin adımlarla atıl sende diğer yolcular gibi hayatın tuzağına

Dikkat et! Hayat tam önünde ve arkanda duruyor

Bazen sana güzel ve büyüleyici gelecek; bazen de dipsiz bir kör kuyu gibi seni içine çekecek

Önemli olan düştüğün kuyudan sıçrayıp tekrar hayata katılmaktır

Bunu sakın unutma!

Doğruların ve yanlışların kimi zaman karışabilir hayatta

Hayat işte böyle çelişkili bir yerdir

Unutma!

Sen yinede doğrudan şaşma! Yanlıştan dolayı umutlarının dağılmasından korkma!

Karşındaki insanın neler hissettiğini, anlamaya çalış; fakat kendi düşüncenden vazgeçme!

Oku! bol bol kitap oku! Araştır!

Öğren

Öğrendiklerini okuduklarını hayata katarak kendine bir yol aç

Açtığın yolda ilerle

Anlayan olmazsa bile senin hikayenden, sen yine yüreğindekileri aynen yap

Makyajsız yüzünle, her sabah aynı bilgilerinle yürü hayata doğru yeni öğreneceğin bilgilerine

Öğrenmeye açık ol! Ama içgüdüsel olarak ta temkinli ol!

Bil ki! senin duygularınla hareket eden yolcular vardır bu hayatta

İşte! onları bulduğun zaman peşinden iyiliğe ve doğruluğa gelecek olan insanların sayısı, parmaklarının sayısını geçecek buna emin ol!

Ben buralardan gideceğim

Ama içinde birisi daima kalacak

Belki kimseler bilmeyecek, duymayacak lakin, yüreğinin bir yerlerinde ben hep olacağım

Hayatta nasıl davranacağını biliyorsun artık benden bu kadar demiştin

07-11-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	Dayımdan Geriye Kalanlar Mutlu oluyorum senden geriye kalan anıları düşündükçe Mutlu bir tablo bıraktın anılarından geriye Hatırlıyorum da; senin kalbin bana göre bir yerdi Orada dalıyordum hayallere, hiç gözümü kırpmadan bilmediğim şeyleri okuyordum; cevaplar buluyordum sorularıma Bugün bir kez daha karşılaştım bana öğrettiklerinle Dayıcığım! doğrusu ben senin öldüğünü sanıyordum Meğerse hiçbir şey ölmüyormuş insanın içinde Öyle olmadığını öğrendim şimdi yine Aramakla başlayacaksın demiştin ilk önce bir işe Neyi ve nasıl arayacağını iyi gözlemleyerek diye eklemiştim sözlerine Upuzun yollar var önünde Dağıtacaksın yüreğindeki güz rüzgarlarını, bahar tohumları ekeceksin yüreğine her sene Gözlerindeki ve yüreğindeki umudu hiç yitirmeyeceksin Umut senin içindeki tek gerçek olacak Senin gördüklerini başkası belki görmeyecek Senin bildiklerini başkası belki bilmeyecek Senin hissettiklerini başkası belki hissetmeyecek İşte o zaman korkmayacaksın! Umudunun kanadı kırılmayacak; sonbaharda güz rüzgarlarına kapılıp atmayacaksın dalından umutlarını Garip gelmesin sana yaşadıkların, hissettiklerin Şaşırma! Yüreğinde umutla ilerle demiştin Günün ilk ışıklarıyla herkesten önce kendine bir merhaba de! Derin derin nefes al! aç pencereni çek içine hayatın sana getirdiği kokuları Bak! yanılmadığımı göreceksin Sen bu hayatta önce kendini seveceksin Sonra bir an durakla! at beyninin içindekileri rahatla! yeni güne hazırlanmak üzere yüzünde gülümseyen bir ifade oluşsun Lakin yüzünden önce yüreğin gülsün Hiç kaçmayı düşünme hayattan Önemli olan, senin hayatını nerede geçirmek istediğin Korkak ve kuşkucu bir yürek olma Emin adımlarla atıl sende diğer yolcular gibi hayatın tuzağına Dikkat et! Hayat tam önünde ve arkanda duruyor Bazen sana güzel ve büyüleyici gelecek; bazen de dipsiz bir kör kuyu gibi seni içine çekecek Önemli olan düştüğün kuyudan sıçrayıp tekrar hayata katılmaktır Bunu sakın unutma! Doğruların ve yanlışların kimi zaman karışabilir hayatta Hayat işte böyle çelişkili bir yerdir Unutma! Sen yinede doğrudan şaşma! Yanlıştan dolayı umutlarının dağılmasından korkma! Karşındaki insanın neler hissettiğini, anlamaya çalış; fakat kendi düşüncenden vazgeçme! Oku! bol bol kitap oku! Araştır! Öğren Öğrendiklerini okuduklarını hayata katarak kendine bir yol aç Açtığın yolda ilerle Anlayan olmazsa bile senin hikayenden, sen yine yüreğindekileri aynen yap Makyajsız yüzünle, her sabah aynı bilgilerinle yürü hayata doğru yeni öğreneceğin bilgilerine Öğrenmeye açık ol! Ama içgüdüsel olarak ta temkinli ol! Bil ki! senin duygularınla hareket eden yolcular vardır bu hayatta İşte! onları bulduğun zaman peşinden iyiliğe ve doğruluğa gelecek olan insanların sayısı, parmaklarının sayısını geçecek buna emin ol! Ben buralardan gideceğim Ama içinde birisi daima kalacak Belki kimseler bilmeyecek, duymayacak lakin, yüreğinin bir yerlerinde ben hep olacağım Hayatta nasıl davranacağını biliyorsun artık benden bu kadar demiştin