Gitmenle Kırıldım Ben Aşka

Gözyaşlarım asilliğini yitiriyor ve yenik düşüyorum sevdana Gittinbelki de hiç gelmemiştin, ben geldiğini sandım Ayak uyduramadım yorgunluğuna Dudaklarına, düşlerindeki öpüşü konduramadım Kimi zaman bir çocuk oldum gülüşlerinde şımaran, kimi zaman bir kadın dokunuşlarında kendini bulan Ama en çok da imkansızın oldum, hırçınlığın, yirmi yaşın, gecikmişliğinHer gelişimde bir kez daha gönderdiğin oldum İnanamadığın, yenemediğin, üzerinden atlayamadığın korkuların oldum Ağladığın, bağırdığın ya da sustuğun isyanın oldum Aşk pazarında harcadığın mevsimler oldum, sessizce boşalan gözyaşların,birikmişliğin oldum Son ses dinlediğin bir şarkının nakaratı oldum, dilinin ucuna gelip de söyleyemediğin kelimeler, ister istemez yaşadığın talihsizlikler oldum Yüreğindeki kadın ben olmak isterken, yüreğine sığınan ve tozlanacak olan bir anı oldum Hak etmediklerin, artık yeter dediklerin ve herşeyin olmak isterken belki de hiçbir şeyin oldum Söylesene, ben gerçekte senin neyin oldum? Sesin hep uzakları çağırıyordu, ben üstüme alındım, sana geldim Bilseydim, bana ait olmayan bir seslenişi sahiplenir miydim? Şimdi bir mevsimlik aşk kaldı avuçlarımda Sadece bir mevsim yaşanan ama bir ömür gibi gelen aşkKalbime henüz söylemedim gittiğini Öğrenirse onun da acı çekmesinden korkuyorum Seni hala benimle biliyor ve seviyor ama ben kalbime ilk defa yalan söylüyorum

Gittinsevdamın öksüzlüğüne alışabilirim belki ama sesinin uzak yolların sonunda olması acıtıyor içimi Suskunluğun en büyük silahındı, suskunluğunla vurdun beni Ben alışkınım kendi yaralarımı kendim sarmaya Asıl acı olan ve kanatan unutulmak aslında Söylesene, unutulmak kime yakışıyor? Unutan sen olsan da, sana bile yakışmıyorMerak etme, üstüne giydirmedim bu duyguyu, unutulmayan olmak sende daha güzel duruyor Görüyorsun işte, aşka ve sana ihanet etmiyorum ben, ki kırgınlığım aşkaSen üstüne alındınBir sonbaharda, güneş hala daha ısıtırken bedenimi seni çıkarttı karşıma Sen bitti dediğinde yağmur yağıyordu, aşkın canı sıkıldı, seni aldı