Bir Küçük Kız

bır küçük kız aglayan köşe basında elınde yarım kalmıs belkıde cocukluguna dair hatırlayacagı en hazın anı olarak kalacak olan bir parca ekmek fotografçı hızla bastı deklanşöre ardı ardına cektıgı resımler sankı bır makınadan cıkabılecek en fazla sesı yansıtmıstı kücük kızın ourkek ve bır kusunkı kadar hızla atan kalbinebelkıde tek sebebı babasının tum hastalıgını bır hatıra olarak kendıne bırakmasının ve bu yuzden hastanelerı arsınlayan annesıyle gırdıgı o soguk makınalara benzetmesıydıkışın o en sert esen rüzgarlarına gögüs geren ve yavrusunu sankı bır aslan edasıyla koruyan ve aynı zamanda bır okadar da sevkatlı saran annesıne dönüp bakardı küçük kız belkıde anlıyordu taa ozaman yoksullugun ne kötü birsey oldugunu karnı acıksada aglamıyorduya aglayan annesını avutmak istercesınegecenın karanlıgında ıslık calan rüzgarın sesını bır nınnı edasıyla dınlıyordu yol boyunca acı olan sorumsuz babasına bıle kızmıyordu,anlayamıyordu annesının ıcın ıcın hıckırıklarının nedenını cocukca uzanan omınık ellerıyle dokunup annesının yanagına anne aglama dıyordu ben buyuyunce sana araba alıcam uzaktı cunku sehır denız kadar uzak gıtmek ayrı donmek ayrı çileydigözyaslarını sılen annesı sarılıp yavrusuna alırsın tabı kuzum benım canım yavrum derdıya ooooh ne buyuk gururdu o, bılmıyordu aslında evde ne yıyecek bırtabak yemek nede bır parca ekmek olmadıgını kumardan gec dönen babası acıp kapıyı sınırlı sınırlı haykırdımı evde ne bekledıgı tebessümü nede sarılınca alacagı baba kokusundan gerıye korkuyla bakan küçük kara gözleri kalırdıresmetmek kolaydır helede ölümsüzlestırmek ya ona bu bakısı armagan eden bızler hıcmı suclu deılız hıcmı payımız yok?söz vermıstı kücük kız hayata ve endegerlı varlıgına sözunu tutamadı belkı ama artık hep annesıyle yan yana cook uzaklarda