Penceredeki Mutluluk

**Prof. Dr. Sinsi** · 07-11-2012

Penceredeki Mutluluk

Ayni kalp rahatsizligiyla ayni kaderi paylasan iki yasli adam ayni odayi da
paylasiyorlardi

Tek fark biri cam kenarinda digeri ise duvar dibinde
yatiyordu

Cam kenarindaki yasli adam her gün camdan bakarak arkadasina
disarisini anlatirdi

- "Bugün deniz sakin, yine de hafif rüzgar var sanirim çünkü uzaktaki
teknenin yelkenleri
rüzgarla doluyor

Park bu sabah sakin, iki salincak dolu iki salincak bos,
dünkü sevgililer yine geldi, ayni yere oturup konusmaya basladilar, elele
tutustular, ne kadarda yakisiyorlar birbirlerine

Erguvan agaçlari ne kadar
güzel açmis her yer mor bir renk almis, erik agaçlari da beyaz çiçekleriyle
onlara eslik ediyor

Denizin üzerindeki martilar bugünkü yemeklerini
ariyorlar, ne güzelde daliyorlar suya

"

Günler böyle geçip gidiyordu ta ki
cam kenarindaki yasli adam kalp krizi geçirene kadar, iste o anda duvar
kenarindaki adam dügmeye bassa kurtaracakti arkadasini ama seytana uydu,
bunca zamandir sadece dinleyebiliyordu, artik görebilirdi de, iste bunun
için dügmeye basmadi ve hemsireyi çagirmadi

Ayni kaderi paylastigi kisiyi
ölüme gönderdi, ama o bunun hakli bir savunma oldugunu düsünüyordu

Ertesi gün hastabakicilar ölen yasli adamin yerine kendisini koymaya gelmislerdi

Hemen yataginin yerini degistirdiler, iste o günlerdir bakmak istedigi
manzarayi nihayet görecekti

Basini kaldirdi ve pencereden bakti

"Simsiyah bir duvar"

**Prof. Dr. Sinsi** · 07-11-2012

Bu hikayeyi bir kac gündür Marab baba yayininda bizlere sunuyor

Her defasinda severek dinliyorum

Burdan kendisine tesekkürlerimi iletiyorum

Güzellikler insanin icinden olmasi gerek

Istedigin kadar gözler ile hayattaki güzellikleri gör, kalp bunu algilayamazsa, hayata geciremezse bir ise yaramaz

Baskalarinin gözleri ile hayati yasamak, kendi kendini kandirmak olur

Sonuc

karanliklarin dahada derinlerine düsersin

elde kalan sifir

Mollycan

07-11-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	Penceredeki Mutluluk Penceredeki Mutluluk Ayni kalp rahatsizligiyla ayni kaderi paylasan iki yasli adam ayni odayi da paylasiyorlardi Tek fark biri cam kenarinda digeri ise duvar dibinde yatiyordu Cam kenarindaki yasli adam her gün camdan bakarak arkadasina disarisini anlatirdi - "Bugün deniz sakin, yine de hafif rüzgar var sanirim çünkü uzaktaki teknenin yelkenleri rüzgarla doluyor Park bu sabah sakin, iki salincak dolu iki salincak bos, dünkü sevgililer yine geldi, ayni yere oturup konusmaya basladilar, elele tutustular, ne kadarda yakisiyorlar birbirlerine Erguvan agaçlari ne kadar güzel açmis her yer mor bir renk almis, erik agaçlari da beyaz çiçekleriyle onlara eslik ediyor Denizin üzerindeki martilar bugünkü yemeklerini ariyorlar, ne güzelde daliyorlar suya" Günler böyle geçip gidiyordu ta ki cam kenarindaki yasli adam kalp krizi geçirene kadar, iste o anda duvar kenarindaki adam dügmeye bassa kurtaracakti arkadasini ama seytana uydu, bunca zamandir sadece dinleyebiliyordu, artik görebilirdi de, iste bunun için dügmeye basmadi ve hemsireyi çagirmadi Ayni kaderi paylastigi kisiyi ölüme gönderdi, ama o bunun hakli bir savunma oldugunu düsünüyordu Ertesi gün hastabakicilar ölen yasli adamin yerine kendisini koymaya gelmislerdi Hemen yataginin yerini degistirdiler, iste o günlerdir bakmak istedigi manzarayi nihayet görecekti Basini kaldirdi ve pencereden bakti "Simsiyah bir duvar"

07-11-2012	#2
Prof. Dr. Sinsi	Penceredeki Mutluluk Bu hikayeyi bir kac gündür Marab baba yayininda bizlere sunuyorHer defasinda severek dinliyorumBurdan kendisine tesekkürlerimi iletiyorum Güzellikler insanin icinden olmasi gerekIstedigin kadar gözler ile hayattaki güzellikleri gör, kalp bunu algilayamazsa, hayata geciremezse bir ise yaramazBaskalarinin gözleri ile hayati yasamak, kendi kendini kandirmak olurSonuc karanliklarin dahada derinlerine düsersin elde kalan sifir Mollycan