07-11-2012
|
#1
|
Prof. Dr. Sinsi
|
Ekranimin Arkasindakine
Kimsin sen? Kelimelerini gördügüm,cümlelerinden vurgularını tahmin etmeye çalıstıgım, orda olup yazdıklarımı okuduguna, beni anladıgına, anlastıgımıza inandıgım sen  Varsın di mi? Ordasın? Konusurken suratın nasıldır, ellerini oynatır mısın konusurken? Ya mimiklerin? Konusurken bakamadıgım gözlerinin rengi ne? Sen de merak ediyor musun beni, yüzümün konusurken ki halini  konusurken gözlerine bakarım karsımdakinin, sagır degilim ama dudak okumayı severim ben  Bilebilir misin tüm bunları?  Sanmıyorum Peki nedir ikimizi bu denli yakınlastıran  görmedigimde özlettiren seni? Saatlerce yazıstıgım, gülmekten sandalyeden düsecegimi hissettigim,
hayatımın en gizli yerlerini paylastıgım sen kimsin? Nedir seni bu denli özel kılan hayatımda  nedir sonuna kadar sana içimi açmama sebep  Kelimelerce herkes güzel galiba  kelimeler zırh gibi, kelimeler sıgınak  daha kolay ifade edebiliyoruz kendimizi  yüzleri görmeyince daha bir yakın, daha mı insan oluyoruz yoksa? Kelimeler zırhımızı mı yok ediyor  Hayali dostum kabul ettigim sana kelimelerle ulasırken daha mı açık oluyorum, ya da kavga esnasında kelimeler daha mı bir aslan kesilmeme neden oluyor? Burada olmaman ne de çok soru sormama neden oluyor kendime  kimsin sen? Kafamdaki gibi misin? Saçlarınla oynar mısın konusurken? Dokunur musun konustugun kisiye? Nedir sana bu denli güvenmeme sebep?Nereden biliyorum seni  neden tanıyor gibiyim seni kelimelerin yeterli mi seni hayatıma sokmama  özlememe  seni orda gördügümde sevinmeme? Gideceginde, gitme dedirten, dur daha konusacaklarımız var dedirten ne bana? Gittiginde ekranda kalakalmamı saglayan ne? Neden tüm bu sorular,nedir beni buraya getiren? Çok mu cevap arıyorum, kabullensem buranın sanallıgını, gerçek yasantıma geçirmesem, gerçeklikten sanallıga geçmede görsem seni
sadece, gerçek anlara sokmasam seni düsüncelerce  olmuyor,yapamıyorum  nasıl silebilirim ki seni? Saatlerimi paylastıgım sen  sevincimi paylasmak için sabırsızlandıgım, üzüntümü paylasmak istedigim  beni güldürmenden nasıl vazgeçebilirim? Bu kadar da toz pembe mi bu dünya? olmadıgını sen de biliyorsun  ben de  sinirden az mı çıldırmadık, ekranı yumruklamak hiç mi geçmedi içimizden?    ya ask  dedim ya kelimelerce herkes güzel, kelimelerce herkese asık olunabilir  öyle ya da böyle, gerçek ya da sanal, kelimeler veya sözcükler  önemli olan insanların bulusmasi degil mi?
|
|
|