Bügün Sözcükler Kusuyorum Cümleler Kuramazken Dün

Daha dün gibi gözümün önünde çocukluğum,koştuğum sokaklar, arkasına gizlendiğim duvarlar, oynadığım parklar, yediğim şekerler Hepsi birer birer geliveriyor aklıma, eksiksiz ve net Keşke yaşamakta olduklarım da çocukluğum kadar güzel, onun kadar saf, onun kadar değerli olabilse Şimdide koşuyorum ama kaçmak için çocukluğumun ardındakilerden, şimdi de saklanıyorum ama kendimden, hislerimden, şimdide parklar var ama hepsi boş, hepsi renksiz, yediğim ise ne şeker ne de tatlı, yediğim şey artık sadece itinayla hazırlanmış kazıklar Eskiden ablam kazak örerdi, şimdi de dost bildiklerim ağ örüyor önüme, eskiden küçük delikler kazardım misketleri doldurmak için, şimdi de herkes kuyu kazar oldu yoluma Eskiden balonlar vardı renk renk, salardık gökyüzüne uçsun diye, şimdi de hayallerim var, umutlarım uçup giden Herkeste bir gülümseme, bir tebessüm vardı eskiden, şimdi öfke, nefret, bezginlik okunuyor o yüzlerden Bir elma şekeriyle gönlünü aldığım arkadaşlarım vardı eskiden, şimdi ne elma şekeri ne de azla yetinen kaldı Bir annem bir de babam vardı beni seven, şimdi bir ben kaldım bir de yanlızlığım beni terketmeyen Dünya vardı yaşanabilir dediğim, umutla direndiğim, şimdi ne dünya kaldı yaşanacak ne derman bende direnecek Hep düşünüyorum bir bir akıp giden bu yılların kıymetini neden bilemedim diye, neden çocukluğumu daha fazla yaşamadım diye, neden bana dayatılan hırsları tereddütsüz kabul ettim diye? Bu dünya için miydi yoksa hepsi, bu keşmekeş, bu çarpık yaşam, bu tatsız tutsuz hayat için miydi yani Nerde hani vaadedilen sevinçler, neşeler, kahkalar, hepsi sadece bir yalan mıydı yani? Bir ben vardım eskiden, bir de çocukluğum, şimdi arta kalan yaşlı bir ben ve yanlızlığım

Nefis bir paylaşımTek kelimeyle harikaKelimeleri çok yerinde kullanmışsınızHangimiz bu duyguların içinde yolumuzu kaybetmiyoruz sankiYaşama baktığımızda hangimiz kendimizi monte edebiliyoruz kiAma herşeye rağmen yaşıyorsak, nefes alıyorsak sağlam durmayı sağlam basmayı öğrenmek durumundayızBu nedenle diyorum ki tüm olumsuzlukları bırakalım, biz geçmişin yükünü sırtmızda taşıyacak kadar güçlü değilizEğer taşımak zorunda kalırsak yarınlarda endişe yüklü bir kabus halini almaz mıÖyleyse şu an, bu gün bulunduğumuz yerin en güzelini yaşamaya çalışsak daha mı az yıpranırız acaba?