Lekesiz Olmalı Ayrılık

Ayrılıklarda gururun, saygının şaşkınım yitişine
Yaşamdan öğrendiğim, ne olursa olsun bir şey eksiliyorsa,
kötü kokular saçıyorsa yok zorlamanın yararı
Devam edilirse sonuç felaketce bir kopuş
Oysa ayrılıklar da başlangıçlar gibi sessiz olmalı

Araya ötekiler girdiyse, yalanlarla grileştiyse mavi,
üşümeye başlayan ruhların ne ilacı vardır,ne de hekimi
Buz gibi olduysa yürek yararı yoktur geri dönüşün Bir şans daha denirse de sonuç titreme nöbetleri

Niçinlerde dolanmalar, öfke, kin, intikam büyütmeler,
suçlamalarla seslenmeler, daha da yaralar ayrılıkları
Yaşanmışları güzelliğince, olduğunca bırakmak varken
kirletmek neden, niye?

Bir zamanlar sevdiğim, her şeyim dediğinde,
kara bir leke kalmak,
hem de kendinin sürdüğü bir leke,
verilen bir hak mı kime ve niye?
Yaşanılan, yaşatılan güzel, doyumsuz anlar,
bir suçsa, hataysa
tek kişilik değildi
İşlenirken oysa

Tükenişe girildiyse vazgeçmek gerek saygıyla
bir zamanlar vazgeçilmezim denilenden,
daha da karartmadan maviyi,
sunulan güvenle verilmiş
imkansızların anısına

Yaşam defteri sonlanınca,
beden üşüyüp, yorulduğunda,
ruh nasıl tertemiz,beyazlar içinde bırakıp onu gidiyorsa,
onur, gurur zedelenmeden,
suçlamaya girmeden,
lekesiz ve sessizce olmalı ayrılıklar da