Aşka Geç Kalmak

Seni seviyorum,seni seviyorum dedi usulca kadınUtangaç ve hayli ürkekçeSoğuktan donmuş elleri ,
titreyen sesi ,ağlamaktan yorgun düşmüş gözleriyle son bir defa baktı adama


Hayatı boyunca belki de hiç kimseyi böyle sevmemişti
Belki sevmeye hiç vakti olmamıştı
En olmayacak zamanda kapısını çalan aşk, davetsiz bir misafir gibi acımasızca benliğini yağmalıyordu
Korkuyordu, ürküyordu, imkansızdı biliyordu ama yine de heyecanla uzattı ellerini sevdiği adama
Kadın amansız bir hastalığa yakalanmış, ömrünün son günlerinde onu son bir defa görmek istediği için sevdiği adama koşmuştu
Yıllarca özlemle beklediği, sesini, kokusunu, gülüşünü görmek için yanıp tutuştuğu adama


Adamda onu seviyordu, onun kadar değil belki ama o da seviyordu
Yıllar sonra karşısında bulduğu kadına sarıldı özlemle Öptü ellerini defalarca Ansızın karşısında gördüğü kadın, eski günlerini hatırlatmıştı ona
Kadın hayli güzel, alımlı, akıllı ve yıllardır asker yolunu bekleyen nişanlı bir genç kız gibi büyük bir aşkla bekliyordu kendisini
Sevilmek, karşılıksız sevilmek, beklenmek, özlenmek gurur veriyordu ona
Kadına duyduğu sevgiyi arttırıyordu belki de Yalansız, karşılıksız, masal gibi bir aşkla sarıldı sevdiği kadına


Yıllardır bu kadar sevdiği halde,
böyle acı çektiği halde yanına gelmek bir yana, uzaktan bakmaya bile cesaret edemeyen sevdiği kadın ne oldu da böyle birden bire onun yanına gelivermiş, ansızın kapısını çalmıştı diye üşünmeden yapamıyorsa da ona sarıldı tekrar
Bütün çektiklerini unutmuş, ellerini kolllarını bağlayan bütün zincirlerinden kurtulmuş, daha önce kendine bile söyleyemediği aşkını fısıldıyordu sevdiği kadına


Kadın durdu bir an, uzaklaştı adamdan Gözyaşlarını silerek,
ben ölüyorum dedi Ölmeden önce son bir defa seni görmek için geldim
Adamın mutluluğu bir anda bitivermişti
Ne söylemelyidi, nasıl davranmalıydı bilemedi Sarıldı tüm gücüyle, ağladığını görmesin diye saatlerce sarıldı kadına


Ne yazık ki aşka geç, ama çok geç kalmıştı