Hadi Bahar Temiizliğine

**Prof. Dr. Sinsi** · 07-11-2012

Temizlik yaptım bugün

Hem de tüm benliğimde
Bütün kaslarımı, sinirlerimi, kemiklerimi hatta kanımı bile temizledim

En küçük yerlerine, kıvrımlarına girmiş, sinmiş tüm pislikleri attım

Kırgınlıklarımı dışarı çıkardım ilk önce

Görmenizi isterdim

Nasıl da çok yer kaplıyorlarmış, inanmazsınız

Bağışlamayı yerleştirdim yerine özenle

Titizlikle her birinin üstüne ektim tohumlarını

Her yere, görebildiğim, göremediğim her yere serptim

Atarken kırgınlıklarımı, bakmadım neydi onlar diye

Geçmişimden de bir parça kalsın istemiyordum

Gelecek geçmişten çok daha fazla yaşanası

Bakmadım, merak da etmedim

Bağışlamayı ekerken tekrar kırılmaktan korkuyordum belki

Kıskançlığımı çıkardım

Meğer ben ne az kıskançmışım

Çok kolay oldu

Sevindim

Sanki kaybetmiş bir eşyamı bulmuş gibi oldum

Çok şükür ki kin ve nefret yoktu yüreğimde

Nasıl temizlerdim hiç bilmiyorum

Sıra korkularıma gelmişti

Çıkarmaya bile korktum önce

Ne de çok alışmışım onlarla yaşamaya

Bunca acı ve endişeye nasıl alışılır,
İçten içe bir sevgi nasıl duyulur anlayamadım

Yerini,toprağını sevmiş mor bir menekşeydiler

E

ne de olsa iyi bakmıştım onlara

Her gün yeni yeni korkular ekleyip, endişelerimle sulamıştım

Mutluluklarımı, ümitlerimi ne de çok ihmal ettiğimi anladım o an

Bu ilgiyi onlara verseydim, her gün onları düşünüp birer umut daha
ekseydim; almadan verip, beklemeden sevseydim

Her şeyden önce içimdeki gücün ve sevginin daha fazla farkında olsaydım,
böyle bahar temizliklerine ihtiyacım kalmazdı

Çok zorlandım korkularımla

Birbirlerinin içine halkalar misali girmişlerdi

Kenetlenmişlerdi adeta

Ama onları da sevgiyle çıkardım

Bir bebek şefkatiyle, öperek, severek, okşayarak

ve onları yaşamaktan, hem de bir zamanlar bir kabus gibi yaşamaktan,
pişmanlık duymadan çıkardım

Kızsaydım onlara, bağırıp çağırsaydım

yine dönüp dolaşıp geleceklerini biliyordum

Güzel kokular geliyor içimden

Saçlarım hep parlak gibi dururdu ama parlak değilmiş

Ellerim her zamankinden daha yumuşak,

tenim hiç olmadığı kadar duru

Bir su gibi sesim

Temizlik yaptım bugün

Bahar temizliği

Neşe ektim, hoşgörü, güven, sevgi ektim

Almadan vermeyi, sevilmeden de sevmeyi, paylaşmayı ektim

Sağlık ektim, bol sıhhat

Korkusuzlukları ektim alabildiğine

Saatlerce ektim korkusuzluğu

Çılgınlık ektim, doğallık

Sonsuzluk

Bağışlama ektim

Aşk ektim her hücreme

Coşku, heyecan, sessizlik ektim

Tüm güzel fikirler sessizken geliyor bana

Kabullenme ektim

Başeğme değil

Olduğu gibi kabullenme

07-11-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	Hadi Bahar Temiizliğine Temizlik yaptım bugün Hem de tüm benliğimde Bütün kaslarımı, sinirlerimi, kemiklerimi hatta kanımı bile temizledim En küçük yerlerine, kıvrımlarına girmiş, sinmiş tüm pislikleri attım Kırgınlıklarımı dışarı çıkardım ilk önce Görmenizi isterdim Nasıl da çok yer kaplıyorlarmış, inanmazsınız Bağışlamayı yerleştirdim yerine özenle Titizlikle her birinin üstüne ektim tohumlarını Her yere, görebildiğim, göremediğim her yere serptim Atarken kırgınlıklarımı, bakmadım neydi onlar diye Geçmişimden de bir parça kalsın istemiyordum Gelecek geçmişten çok daha fazla yaşanası Bakmadım, merak da etmedim Bağışlamayı ekerken tekrar kırılmaktan korkuyordum belki Kıskançlığımı çıkardım Meğer ben ne az kıskançmışım Çok kolay oldu Sevindim Sanki kaybetmiş bir eşyamı bulmuş gibi oldum Çok şükür ki kin ve nefret yoktu yüreğimde Nasıl temizlerdim hiç bilmiyorum Sıra korkularıma gelmişti Çıkarmaya bile korktum önce Ne de çok alışmışım onlarla yaşamaya Bunca acı ve endişeye nasıl alışılır, İçten içe bir sevgi nasıl duyulur anlayamadım Yerini,toprağını sevmiş mor bir menekşeydiler E ne de olsa iyi bakmıştım onlara Her gün yeni yeni korkular ekleyip, endişelerimle sulamıştım Mutluluklarımı, ümitlerimi ne de çok ihmal ettiğimi anladım o an Bu ilgiyi onlara verseydim, her gün onları düşünüp birer umut daha ekseydim; almadan verip, beklemeden sevseydim Her şeyden önce içimdeki gücün ve sevginin daha fazla farkında olsaydım, böyle bahar temizliklerine ihtiyacım kalmazdı Çok zorlandım korkularımla Birbirlerinin içine halkalar misali girmişlerdi Kenetlenmişlerdi adeta Ama onları da sevgiyle çıkardım Bir bebek şefkatiyle, öperek, severek, okşayarak ve onları yaşamaktan, hem de bir zamanlar bir kabus gibi yaşamaktan, pişmanlık duymadan çıkardım Kızsaydım onlara, bağırıp çağırsaydım yine dönüp dolaşıp geleceklerini biliyordum Güzel kokular geliyor içimden Saçlarım hep parlak gibi dururdu ama parlak değilmiş Ellerim her zamankinden daha yumuşak, tenim hiç olmadığı kadar duru Bir su gibi sesim Temizlik yaptım bugün Bahar temizliği Neşe ektim, hoşgörü, güven, sevgi ektim Almadan vermeyi, sevilmeden de sevmeyi, paylaşmayı ektim Sağlık ektim, bol sıhhat Korkusuzlukları ektim alabildiğine Saatlerce ektim korkusuzluğu Çılgınlık ektim, doğallık Sonsuzluk Bağışlama ektim Aşk ektim her hücreme Coşku, heyecan, sessizlik ektim Tüm güzel fikirler sessizken geliyor bana Kabullenme ektim Başeğme değil Olduğu gibi kabullenme