Dört Mum

Dört mum yavaşca yanıyordu
Ortam çok yumuşaktı ve konuştukları duyuluyordu

İlki söyledi:
ben barışım!"
Artık kimse benim yanık kalmamı sağlamıyor, sanıyorum söneceğim "
Alevi hızla azaldı ve bütünüyle söndü

İkincisi söyledi:
ben inancım!"
neredeyse herkez benim artık gerekli olmadığımı düşünüyor
o nedenle daha fazla yanık kalmama hiç gerek yok
Konuşmayı bitirdiği zaman, bir rüzgar hafifçe esti ve onu söndürdü

Üzgünce üçüncü mum sırası gelince konuştu:
ben sevgiyim!"
yanık kalmak için artık gücüm kalmadı
İnsanlar beni bir kenara bıraktı ve önemimi anlamadı
Kendilerine en yakın olanları bile sevmeyi unuttular "
Ve hiç zaman yitirmeden söndü

Ansızın
Bir çocuk odaya girer ve üç mumun yanmadığını görür
neden yanmıyorsunuz sizin sonuna kadar yanmanız gerekir "
Bunu söyleyerek, çocuk ağlamaya başlar

korkma ben hala yanıkken diğer mumları yeniden yakabiliriz


"ben umudum!



Umudun alevi yaşamınızdan asla sönmemesi dileğiyle