Bitmeyen Aşkın Öyküsü |
07-11-2012 | #1 |
Prof. Dr. Sinsi
|
Bitmeyen Aşkın Öyküsü= BİTMEYEN AŞKIN ÖYKÜSÜ= Yazın en sıcak günLeriydiKızgın güneş acımadan yakıyordu bedenLeri Genç kız herşeyden,bütün yaşayacakLarından habersiz hayattan bezmiş bir şekiLde yedi yaşından beri gitmediği üLkesine yeniden gidiyorduAsLında istemeyerek,zorLa gidiyorduNerden biLecekti ki bu üLkenin güzeLLikLerini bir kişiyLe tanıştıktan sonra farkedeceğini Kız büyük bir mutsuzLukLa üLkedeki akrabaLarının yanına gittiHaLa o muhteşem güzeLLiği görememiştiAma çok sürmedi görmemesiİşte o güzeLLik tam karşısındaydıüLkenin prensi karşısındaydıO an bütün güzeLLikLErin farkına vardıİLk görüşte hayatını adayacağı adamın o oLduğunu anLamıştıArtık o üLke onun için herşey demekti Herşey güzeLdide peki ya prens seviyo muydu bu kızı?BakışıyorLardı fakat kız emin değiLdi prensin duyguLarındanVe mektupLaşmaya başLadıLarGizLice bir yerde buLuşmaya karar verdiLerBu buLuşma çok kısa sürdüSadece biraz konuşma fırsatı buLabiLdiLer Zaman çok çabuk geçiyorduKızın yaşadığı üLkeye gitme zamanı geLmiştiHayatının en zor günüydü o günAyrıLık zamanı geLmiştiOnLar istemeseLerde kız gitmek zorundaydıKız ağLayarak son kez eLini tutup öpmüştü ve "tanıştığıma memnun oLdum"demekten başka birşey yapamadıEtraf çok kalabaLıktıPrens ise kuLağına "iyiki tanışmışız"diye fısıLdadı Genç kız üLkesinde mutsuz bir şekiLdeyaşamaya devam ediyorduTabiki buna yaşamak denirse Bir gün kız deniz kenarında tek başına otururken bir geminin yakLaştığını gördüKaptanın yavaş yavaş kendisine doğru yatkLaştığını farkedince ayağa kaLktıO kaptan prenstiKız birden görünce koşarak boynuna atLadıHasret giderdiLerDaha sonra prens kıza bir tekLifte buLundu"BenimLE beraber ömrünün sonuna kadar bu gemide yaşamak ister misin?"dedi Kız oLdukça şaşırdıBirkaç dakika sonra kendine geLerek "ben ilk gördüğüm anda hayatımı sana adamaya karar verdimÖlene kadar seninim"dediVe kızLa prens gemiye binerek çok uzakLara gittiLer Aradan yıLLar geçtiPrensLE prensesin tek başLarına bindikLeri gemiden onLarı çocukLarı çıkarttıAiLe yeterince genişLemiştiOnLar artık anneanne ve dedeydiLerGemiden iki ayrı tabutLa çıkartıLdıLarİlk defa bedenLeri birbirinden ayrıydı fakat ruhLarı haLaa birLikte |
|