Siz Hiç Şehit Haberi Verdiniz Mi

**Prof. Dr. Sinsi** · 07-11-2012

Ölmek, yaralanmak, sakat kalmak mukadderdir, her asker bunu bilir…

Öyle operasyonlara çıkılır ki, sıcaktan, soğuktan, uykusuzluktan, yorgunluktan öyle bir noktaya gelinir ki, öleyim de kurtulayım denilir

Bu yüzden kimse korkmaz

Acemi bir asker bile içindeki ürpertiyi, üç günde atar

O Cudi’nin keçi tırmanması zor yokuşlarından sırtında sırt çantası ile çıkmak kimi zaman ölümden de zordur

Sağgöze’nin kurtları donduran soğuğunda bir gece geçirmek ölümle kardeş olmaktır

Gabar’da Haziran sıcağı nedir, bilir misiniz? Güneşin alevini unutursun, kayalardan yansıyan ateşi hissedince…

Askerime, arkadaşıma bir şey olur korkusu kendi bacağına saplanan mermiden daha çok yakar insanı…

Biraz önce gördüğün, dudaklarında tebessüm, hayallerinde memleketi olan Mehmedin, biraz sonra dudaklarından sızan kanla toprağa uzanmış yatarken gördünüz mü siz?

Ya da, şehidin boynundan sızan kanın cüzdanının içindeki çocuğuna ait siyah beyaz fotoğrafı pembeleştirdiğine şahit oldunuz mu?

Size hiç şehit olmak üzere olan Mehmetçiğin “Komutanım ben Allah’ıma kavuşuyorum, siz intikamımı alın, çok huzurluyum, üzülmeyin” deyişini duyupta üzülmediğiniz oldu mu?

Asker korkmaz

Sadece sevdiklerini bir daha göremeyeceği için üzülür

Ölümü tevekkülle kabul eder

Bacağının mayınla kopmasına alın yazım der

Ölümden çok daha zoru nedir, bilir misiniz?

Bir Mehmedin şehit olduğu O’nun sevdiklerine bildirmektir

Analarının hepsinin önceden içine doğmuştur

Kimisinin içi daralmış, kimisi rüyasını görmüş, kimisinin de kalbine müjdelenmiştir

Sizin gelişinizi beklerler

Kapılarını açtıklarında resmi üniformalı birini gördüklerinde hepsi anlar

Ne siz bir şey söyleyebilirsiniz, ne de onlar bir şey duymak ister

Hepsinde ortaktır

Kalplerine doğanı, beyinleri ile reddetmek isterler

“Lütfen, lütfen şehit oldu, demeyin” derler

Çocuklarının sakat kalmasına razıdırlar, sadece yüzünü görmek, sesini duymaları için

Yaşarken rüyada olduklarını, uyanınca böyle bir şeyin olmayacağına inandırmaya çalışırlar kendilerini

Olmaz ki…

Ağzınızdan, “Oğlun şehit oldu” cümlesi çıkmaz

Boğazınızı yumruk tıkar

Keşke ölsem de bunu ben söylemesem, dersiniz

Çocuğunuz varsa, bilirsiniz…

Nasıl büyütülmüştür o Mehmetçik… Her gece uyurken kendisine şevkatle bakan bir annesi, gururla okşayan bir babası olmuştur

En küçük öksürüğünde telaşlanılan, omzuna elinizi koyacağınız bir oğlunuz bir anda hayallerinizden bile kayıp gider

Tenini, sesini, saçlarını, göz bebeklerinin içini özleyeceğiniz oğlunuz bir yıldız olmuş, gökyüzündeki yerini almıştır

İşte böyledir…

Bunları bile bile bir asker için ölmek mi daha iyi, yoksa oğlunun artık Allah’ına kavuştuğunu bir aileye söylemek mi?

Bugün 15 ailenin kapısı bu yüzden çalındı

Kapıyı açan mı, kapıyı çalan mı olmak daha zor, bilemiyorum…

Sedat Onar

**Prof. Dr. Sinsi** · 07-11-2012

Yaşarken rüyada olduklarını, uyanınca böyle bir şeyin olmayacağına inandırmaya çalışırlar kendilerini

Olmaz ki…

Offff

Her sehit haberini duydugumda ilk aklima anneleri geliyor, içine nasil bir ates düstügünü düsünüyorum, tabiki benim hissetigim o annenin hissettiginin yaninda sifir Ama o halde ben dayanamiyacak gibi oluyorum ALLAH'im onlara sabirlar versin Sehitlerimize rahmet eylesin

07-11-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	Siz Hiç Şehit Haberi Verdiniz Mi Ölmek, yaralanmak, sakat kalmak mukadderdir, her asker bunu bilir… Öyle operasyonlara çıkılır ki, sıcaktan, soğuktan, uykusuzluktan, yorgunluktan öyle bir noktaya gelinir ki, öleyim de kurtulayım denilir Bu yüzden kimse korkmaz Acemi bir asker bile içindeki ürpertiyi, üç günde atar O Cudi’nin keçi tırmanması zor yokuşlarından sırtında sırt çantası ile çıkmak kimi zaman ölümden de zordur Sağgöze’nin kurtları donduran soğuğunda bir gece geçirmek ölümle kardeş olmaktır Gabar’da Haziran sıcağı nedir, bilir misiniz? Güneşin alevini unutursun, kayalardan yansıyan ateşi hissedince… Askerime, arkadaşıma bir şey olur korkusu kendi bacağına saplanan mermiden daha çok yakar insanı… Biraz önce gördüğün, dudaklarında tebessüm, hayallerinde memleketi olan Mehmedin, biraz sonra dudaklarından sızan kanla toprağa uzanmış yatarken gördünüz mü siz? Ya da, şehidin boynundan sızan kanın cüzdanının içindeki çocuğuna ait siyah beyaz fotoğrafı pembeleştirdiğine şahit oldunuz mu? Size hiç şehit olmak üzere olan Mehmetçiğin “Komutanım ben Allah’ıma kavuşuyorum, siz intikamımı alın, çok huzurluyum, üzülmeyin” deyişini duyupta üzülmediğiniz oldu mu? Asker korkmaz Sadece sevdiklerini bir daha göremeyeceği için üzülür Ölümü tevekkülle kabul eder Bacağının mayınla kopmasına alın yazım der Ölümden çok daha zoru nedir, bilir misiniz? Bir Mehmedin şehit olduğu O’nun sevdiklerine bildirmektir Analarının hepsinin önceden içine doğmuştur Kimisinin içi daralmış, kimisi rüyasını görmüş, kimisinin de kalbine müjdelenmiştir Sizin gelişinizi beklerler Kapılarını açtıklarında resmi üniformalı birini gördüklerinde hepsi anlar Ne siz bir şey söyleyebilirsiniz, ne de onlar bir şey duymak ister Hepsinde ortaktır Kalplerine doğanı, beyinleri ile reddetmek isterler “Lütfen, lütfen şehit oldu, demeyin” derler Çocuklarının sakat kalmasına razıdırlar, sadece yüzünü görmek, sesini duymaları için Yaşarken rüyada olduklarını, uyanınca böyle bir şeyin olmayacağına inandırmaya çalışırlar kendilerini Olmaz ki… Ağzınızdan, “Oğlun şehit oldu” cümlesi çıkmaz Boğazınızı yumruk tıkar Keşke ölsem de bunu ben söylemesem, dersiniz Çocuğunuz varsa, bilirsiniz… Nasıl büyütülmüştür o Mehmetçik… Her gece uyurken kendisine şevkatle bakan bir annesi, gururla okşayan bir babası olmuştur En küçük öksürüğünde telaşlanılan, omzuna elinizi koyacağınız bir oğlunuz bir anda hayallerinizden bile kayıp gider Tenini, sesini, saçlarını, göz bebeklerinin içini özleyeceğiniz oğlunuz bir yıldız olmuş, gökyüzündeki yerini almıştır İşte böyledir… Bunları bile bile bir asker için ölmek mi daha iyi, yoksa oğlunun artık Allah’ına kavuştuğunu bir aileye söylemek mi? Bugün 15 ailenin kapısı bu yüzden çalındı Kapıyı açan mı, kapıyı çalan mı olmak daha zor, bilemiyorum… Sedat Onar

07-11-2012	#2
Prof. Dr. Sinsi	Siz Hiç Şehit Haberi Verdiniz Mi *Yaşarken rüyada olduklarını, uyanınca böyle bir şeyin olmayacağına inandırmaya çalışırlar kendilerini* Olmaz ki… Offff Her sehit haberini duydugumda ilk aklima anneleri geliyor, içine nasil bir ates düstügünü düsünüyorum, tabiki benim hissetigim o annenin hissettiginin yaninda sifir Ama o halde ben dayanamiyacak gibi oluyorum ALLAH'im onlara sabirlar versin Sehitlerimize rahmet eylesin