Aşk-I Adli

Yüzümden geldim Nefes nefese kalan aklımın, delirme kökündeyim zeranBir karış büyüttüğüm tümcelerin sayılı alfabesi ve ayaza mazi çalan göz bebekleri ucunda, ölüme eksik birkaç eski intihar soludumCeset ağzımın kıyısında puslu bir kir aldımVesikalık dilin mim çekilmiş cehennemliğinden geçiyor şimdi bütün yılgınlıklarımSusar mı yüreği elif tutan zeran…


Kalabalıklara çarpan kimsesiz arbedelerimin örselenmiş aralığındayım Tenime etiketlenmiş küfürlerde leşleniyorum 6sokak da soyunuyor kapılar içime 3 sokak dil ötesi morarmış bir ıslık geçiş alıyor dudak üzeri Üzerime düşen ucube hüviyetimde beni susayan ayrılıktan çekiyorum seni Türkülere uzanan sevdaların göz ucuna kurulan darağacından toplanmadı mı ahesteler ki zeran


Ey ateşe kesik dilimYüz çekilir değişimindenEylülden yaratılmış koridor damarlarımda ihtilalleşir aşkVe parmak kadın kalırım ızdırap eksenlerindeÇoğul gölgelerin refakatçısı, prizma düşlerimde rutubetlendirdiğim ölümün suskun eylemiTerkine attığın hangi kenttin kurak sızısına vardın da üşüyor bütün yorgunlukların zeran


İnkarların hangi meskeninde için ele veriyor bensizliğiKenar sapalı düşler kaldırımında rütbelenirken yalnızlık,assana beni taze ölümün has kirpiğine Adım başı eş değerim zülfü perişan eylüllereTek yön çıkmaz imgelerim, şafak yüzüne yoklama veriyorNöbet yazılıyorum bedenin ruh denklemsizliğine Muhkem kapılarını örttüm güvez yüzüneGözlerin b/elasına çivilesene türküleri zeran


Sakla beni ağıtlarına aldığın ezberine zeranSus payında alazlanır naseza sesleri, seri sonu tümcelerin üslubunaiç bük ey sancıların dingin coğrafyasında; bir demde yaktım kuyu kenarı savrulmalarımıLal sürdü, sen tutulan asiliğim küf günahımaYusuf zindanlarda huzuru kaşeliyoruz nefislerimizeLakin Yusufluk ağır imtihan kahırlaraMim çekmiş gözlerimin voltasında, kaçıncı adımda şahlanışı isyanın en tövbe yalanı saymadım…Düşümün yanına düşen zelzele ç/ağıdır, ahvale yol alan gemiler şimdiSırtımı dayadım göz yaşlarımın poyrazına zeran


Yüzümü verdiğim ise tek tecritli mezar karanlığıVe bir cümle yazdım kentimin soğuk aralığına"Oltaların ucunda, ağzına emziklenen acıda tatlandım hece hece” Bölündüm beklemediğim ya da beklenmediğim son duraklarda Gidenin hüznüne hallaş olduysa sabrım, göz bebeklerime şahit tutuk saklandıysa aşk b/akışım; kalmalara yaslı bu kalp,ölmeyecektir acizliğineSuskunluğun soluk soluğa düştüğü uçurumlarda,veriyorum sırtımı rüzgara(yağmalara)Susmalara elif tutar elim Yüzünden geldimNefes nefes kaybolmaların ardı sıra aklım yattı öznesi sen suskunluğumun ilk hecesineBir masalın içinde anlatımsız kaldımSaçlarımı yıkadım kentimin loş gülümsemesindeNe çok yorgundum ben olmayışımaNe çok bizdi bu kent ve ne çok dışında kalmıştımKaralandım ve silindim siluetimdenYalan masalların duvarlarına çarparak öldüm küfür nefesi bulaşık yaşama


Sabahları sağır odaları hücreliyorum dilimin düşmeyen ucunaAdın su gülüşü bakışlanıyor gözlerimdeMakam makam diriliyor kentim hüzzamındaKendimi yığıyorum sokak odalı heybemeEskiyen yanımı satıyorum duama, ucuz yolluHer soluğumda ruhuma girdiğim yaşam sömürüyor beniYağmurlara serdiğim çocukluğumla, gözlerimin bir tutam ayazında çoğalan yaşların ufku genişliyor, ikinci el düşme mevsimlerimdeEllerin’siz’ üşüdüğüm çaresizliğimi adınla yudumluyorum zeran


Nüshası yok h/içliğiminTezat unutmuşluğa numune kaldı aşkNerde bıraktın ki ölümü toplayın tümceliğin sözcüğünden zeranSus(adim)P/usu(yorum)Kirpiklerime asılan geçmişin yorgunluğu tökezliyor göz eşiğimdeÜzerime peydahlanan ahlar çörekleniyor kalan bir bendeSessiz bir sabır sürçer lisanımaVe isyansı bir ben oyun sahnelenir perdemdeYaprak dökümü şimalindeBütün ışıklarını ısladım boğazın arbede sularına kız kulesiUzak kimliklerin koğuşlandığı kıyılarında voltalanan yüzleri topluyorum, akrebin çemberlediği zaman sızılığımlaYedi tepe seni susadı içimin kadın düşüTozunu attırdığım İstanbul’un yedi dip cehennemini doluyorum aşka yorgun ruhumuVe kan soluğuna basıyorum insan izimi


Bir ciltlik ömür ağzımın üst sınır sevda azığı zeranNeye dayansam o çıkıyor gönlüm içreUzak düşlerin kentsizliğinde büyüttüğümüz cümleler tutuşur,ayaza mazi çalan gözlerindeİhbarlı yüzüstülüğüm düş vitrinlerine asılan anmalık yaşamların dengesindeÖlüme eksik bir ömür büyüttüm birkaç intihar koğuşlarındaBir cesedin susuzluk ağzında puslu bir kirsin şimdi kente dairVesikalık dilimin mim çekilmiş cehennemliğinden geçiyor İSTANBULDalgınlığa soyunan gecenin hesap meydanlarında infazlaşırız suale çekilmiş sorgulamalardaFikrimize düşen ince düşlerin sabrına b/ekliyoruz ölüm direncimiziGülüşlerinize kaşarken d(üşü)r/düğümüz tümcelerimizin rahminden terk-i di/yar ediyoruz


Takvimlerden aşka 5 kalan sancılarında diz kırdığımız avazların forasına ektik türküleriD/ilimize narın, imlanın,anlamı yok solu(ğu)muza koyduğumuz sevgiliBir zaman düş niyetine alinmiş barınakçıları olarak zaman/siz(i) geçiyoruzGidenlerin ardından sen kaldım senden olanlarla Zeran


Dağıldı tüm gülüşlerim yüzüstü düştüğüm bırakılmalardaUzletliğin içini deneyen hayalinden geçiyorumDilimin iç sohbetlerine karalıyorum nasibim olan hasretiZiynetime geçirdiğim dalgınlığa perdeliyorum kentimin vitrinine bir dizi marifet yüzümüİfadesizliğim vebal iç çekmelerimeLütfet söz sırası sendeÜstüme dökülen cümlelerimle yersiz yurtsuzluğumu kuruyorum daha da çoğalan yokluğundaSormasınlar Zeran, artık sormasınlar


İç cümlemin imlası yorgunSeni aşk küskünü matemime aldımŞimdi dillenelim hadi ZeranGidenlerin şerefine kuralım son yudum tümcelerimiziBeni dilinde diriltsin direnişler…


HOŞ KALSIN/LA(r)L SEVDALAR…


Şule İdiz