Hayat Treni

**Prof. Dr. Sinsi** · 07-11-2012

Yaşam bir tren yolculuğuna benzer: inilir binilir, kazalar olur

Bazı duraklarda sürprizlerle ve bazı duraklarda ise üzüntü ile karşılaşılırız

Doğupta bu trene bindiğimizde,bazı kişilerle karşılaşırız ve bütün yolculuk boyunca onların bizimle beraber olacaklarını sanırız

Bunlar anne ve babalarımızdır

Maalesef gerçek tamamen değişiktir

Onlar bir istasyonda inerler ve bizleri sevgi ve muhabbetlerinden, dostluk ve yol arkadaşlıklarından mahrum bırakırlar

Bununla birlikte bu trene yeni binenler de olur ve bizim için önemli olurlar

Bunlar kız ve erkek kardeşlerimiz,dostlarımız ve sevdiğimiz tüm iyi insanlardır

Bazıları bu yolculuğu küçük bir gezinti gibi düşünürler

Bazıları da bu yolculuk sırasında üzülürler

Bazıları ise yanınızdadır ve ihtiyacı olanlara yardım için hazır bulunurlar

Bazıları yolda inerler ve geride sürekli bir özlem bırakırlar…

Bazıları ise binerler ve inerler

Biz onları sadece kısa bir an için görebiliriz…

Sevdiğimiz bazı yol arkadaşlarımızın başka bir vagonda oturduklarını ve yolculuk boyunca bizi yalnız bıraktıklarında şaşkınlığa uğrarız

Elbette ki tren içinde onları aramamıza hiç kimse engel olamaz

Bazen de onların yanına başkaları oturmuş olduğundan,bize yanlarına oturmak için yer kalmaz

Önemli değil… yolculuk böyledir: meydan okumalar, hayaller, ümitler, vedalar…

hem de dönüşü olmayan

Bu yolculuğu en güzel şekilde yapmaya gayret edelim

Yol arkadaşlarımızı anlamaya çalışalım ve her birinin iyi taraflarını bulmaya çalışalım

Unutmayalım ki yolculuğun her safhasında yol arkadaşlarımızdan birisi müşkül bir duruma düşebilir ve bizim yardımımıza ihtiyaç duyabilir

Bizimde bocaladığımız zamanlar olacak ve bize de destekleyecek olacak birileri olacaktır

Bu yolculuğun en esrarlı tarafı, hiç birimizin bu trenden ne zaman ineceğimizi bilmememizdir

Elbette yol arkadaşlarımızın da ne zaman ineceklerini bilemeyiz

Hemen yanımızda oturmuş olsalar bile

Eminim ki trenden indiğimde …

çok üzüleceğim!

Trende karşılaştığım tüm dostlardan ayrılmak, yakınlarımı yalnız bırakmak çok acı olacak

Ancak bir gün büyük istasyona vardığımda onları, trene bindiklerinde yanlarında olmayan bagajları ile birlikte görebileceğimi biliyorum

Aksine onların bagajlarını büyütmek ve zenginleştirmek için yardımcı olmakla mutlu olacağım

Benim canım dostlarım, mümkün olduğu kadar güzel bir yolculuk yapalım ve trenden indiğimizde iyi bir hatıra bırakmaya gayret edelim

Aynı trende bulunduğum yol arkadaşlarıma…

07-11-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	Hayat Treni Yaşam bir tren yolculuğuna benzer: inilir binilir, kazalar olur Bazı duraklarda sürprizlerle ve bazı duraklarda ise üzüntü ile karşılaşılırız Doğupta bu trene bindiğimizde,bazı kişilerle karşılaşırız ve bütün yolculuk boyunca onların bizimle beraber olacaklarını sanırız Bunlar anne ve babalarımızdır Maalesef gerçek tamamen değişiktir Onlar bir istasyonda inerler ve bizleri sevgi ve muhabbetlerinden, dostluk ve yol arkadaşlıklarından mahrum bırakırlar Bununla birlikte bu trene yeni binenler de olur ve bizim için önemli olurlar Bunlar kız ve erkek kardeşlerimiz,dostlarımız ve sevdiğimiz tüm iyi insanlardır Bazıları bu yolculuğu küçük bir gezinti gibi düşünürler Bazıları da bu yolculuk sırasında üzülürler Bazıları ise yanınızdadır ve ihtiyacı olanlara yardım için hazır bulunurlar Bazıları yolda inerler ve geride sürekli bir özlem bırakırlar… Bazıları ise binerler ve inerlerBiz onları sadece kısa bir an için görebiliriz… Sevdiğimiz bazı yol arkadaşlarımızın başka bir vagonda oturduklarını ve yolculuk boyunca bizi yalnız bıraktıklarında şaşkınlığa uğrarız Elbette ki tren içinde onları aramamıza hiç kimse engel olamaz Bazen de onların yanına başkaları oturmuş olduğundan,bize yanlarına oturmak için yer kalmaz Önemli değil… yolculuk böyledir: meydan okumalar, hayaller, ümitler, vedalar… hem de dönüşü olmayan Bu yolculuğu en güzel şekilde yapmaya gayret edelim Yol arkadaşlarımızı anlamaya çalışalım ve her birinin iyi taraflarını bulmaya çalışalım Unutmayalım ki yolculuğun her safhasında yol arkadaşlarımızdan birisi müşkül bir duruma düşebilir ve bizim yardımımıza ihtiyaç duyabilir Bizimde bocaladığımız zamanlar olacak ve bize de destekleyecek olacak birileri olacaktır Bu yolculuğun en esrarlı tarafı, hiç birimizin bu trenden ne zaman ineceğimizi bilmememizdir Elbette yol arkadaşlarımızın da ne zaman ineceklerini bilemeyiz Hemen yanımızda oturmuş olsalar bile Eminim ki trenden indiğimde …çok üzüleceğim! Trende karşılaştığım tüm dostlardan ayrılmak, yakınlarımı yalnız bırakmak çok acı olacak Ancak bir gün büyük istasyona vardığımda onları, trene bindiklerinde yanlarında olmayan bagajları ile birlikte görebileceğimi biliyorum Aksine onların bagajlarını büyütmek ve zenginleştirmek için yardımcı olmakla mutlu olacağım Benim canım dostlarım, mümkün olduğu kadar güzel bir yolculuk yapalım ve trenden indiğimizde iyi bir hatıra bırakmaya gayret edelim Aynı trende bulunduğum yol arkadaşlarıma…