Yıllar Ve Yollar

Yıllar Ve Yollar - Nuri Can

Gurbet ellerde yalnızlık vardır, hasret, kasvet, karanlık ve ağlamak vardır! Kimse bilmez o duyarlı çocuk anılarımızı, sevdalarımızı, sırlarımızı Bir pınar başında kurduğumuz hayalleri Sonra unutulan yolların kenarında açan o unutma beni çiçeği acıtır içimizi Cebimizde taşıdığımız, o ilk göz ağrımızın adını işleyip, yüzü kızararak verdiği oyalı mendil


Gel gör ki, buralarda göçmen, yabancı, misafir işçi yada misafir işçi çocuğu olarak tanımlarlar bizi, yurdumuzda da el, yada Alamancı olarak Artık ne geldiğimiz yere aitiz, ne de yerleştiğimiz yerlere Doğu ile batı, köy ile şehir, gelenekcilik ile modern, iki din ile iki kültür arasında sıkışıp; ne o ne öteki olabilmişiz Vatansız vatandaşlar gibi kalmışız ortada Yemeğimizi gurbetin zehrinden yapıyoruz, suyumuzu yureğimizin acısından İnsana, hüzünle beraber acı veren bir duygudur bu! Bu duyguyu anlamak için yaşamak gerek!


Yılların akışına bir kuru yaprak gibi kapılmış gidiyoruz sulara, dur durak bilmeden Ardımızda bıraktığımiz sular geri dönmüyor Bir yanımız vizeli , bir yanımız kaçak, bir yanımız sınır boylarında tutuklu Para kazanmak uğruna sağlığımızı kaybetmişiz, sağlığımızı kazanmak için paramızı Çocuklarımızı kaybetmişiz, isimlerimizi, uyruklarımızı kaybetmişiz Huzurumuzu, uykularımızı kaybetmişiz Ne kaldığımız ülkeler bizi tanıyor, ne geldiğimiz ülke bizi adam yerine koyuyor


Doğup büyüdüğümüz yerler gitgide uzaklaşıyor bizden, gittiğimizde, bir yabancı gibi karşılanırız, yeniyetmeler tanımaz bizi, bizimde bir zamanlar oralarda yaşadığımız akıllarına bile gelmez Bir sürü anı gelip üşüşür belleğimize, dalıp gitmelerimizi algılayamazlar Her uzaklara daldığımızda çocukluğumuzu, ilk gençliğimizi, sevdalarımızı anımsarız Umutlarımız, umutsuzluklarımız, özlemlerimiz bir flim şeridi gibi geçer gözlerimizin önünde Ne yabancıyızdır onlar için, ne tanıdık Ne buralıyızdır onlar için, ne de oralı İki arada bir derede kaldığımızı duyumsadığımızda, burkulur içimiz, gözlerimiz dolar, ağır bir yılan gibi keleplenir yureğimizin üstüne hüzün


Bütün ayrılıklar acı, bütün gitmeler hüzünlüdür Bu kahrolası gurbet, bu yaban eller nasıl da sünger gibi emiyor ömrümüzü Nasıl da günbe gün eksiliyoruz, tükeniyoruz farkına varmadan


Gönül dağları barındırmıyor artık o eski sevdalarımızı Durmadan hüzün kuşları uçuruyoruz ömrümüzün kafesinden Grideyiz, uzaktan gelen eski bir trenin yorgunluğunu taşıyor bedenimiz, uzayan raylarda yüreğimiz Yollarda hasretin kırıkları!



Hasret çiçeğim


Yağmurlar düşerken körpe bağına

Süzülür damlalar gül yaprağına

Takılıp gurbetin hüzün ağına

Bir sen mi solarsın hasret çiçeğim


Sarıp dikenlere gönül acını

İndirme başından ümit tacını

Rüzgarda savrulan ipek saçını

Bir sen mi yolarsın hasret çiçeğim


Eserken başında bahar yelleri

Okşarsın hasretle açan gülleri

Andıkça geldiğin ırak yerleri

Bir sen mi dolarsın hasret çiçeğim


Seller feryad eder dağlar ses verir

Bir ömre bir sevda sanma az gelir

Şimdi her gönülde bir ah yükselir

Bir sen mi ağlarsın hasret çiçeğim


Denizler dalgalı alınlar sisli

Yollar sıra sıra engel dizili

Herkesin ateşi içinden gizli

Bir sen mi yanarsın hasret çiçeğim


Coşkun akan seldim duruldu kalbim

Gurbet eller gezdim yoruldu kalbim

Aşkın hançeriyle vuruldu kalbim

Bir sen mi kanarsın hasret çiçeğim



Nuri Can