Çengelli Bir İğne Taşıyorum Bugünlerde Kalbimde

Çengelli bir iğne taşıyorum bugünlerde kalbimdeHani ucu, girdiği kilit yerinden biraz kısa olur da, ikide bir de acılır ve hiç kapanmaz ya? işte ondanSivri ve kımıldadıkça kalbe batan,benliği hareket ettiren cinsten


Hiçbir yere atamıyor, yok sayamıyorum Çengelli bir iğne gibi iğnelendi kalbime ve ben bu delik kalple yaşıyorum sanki Delik kalbimin, yüreğimin en ücra köşelerine kadar hissediyorum boşluğu, yokluğu Aynı uykuyu uyumak istiyorum aslında onunla Aynı anda aynı yatakta beraber uyumak değil kastettiğim Ayrı coğrafyalarda da olsak, ayrı mekanlarda da bulunsak aynı uykuyu uyumak, aynı rüyayı görmekGöz bebekleriyle, beynin arasında gidip gelmek, kalbindeki uykuya dalmak istiyorumVe uyandığımda keşke gerçek olsa diyorumBana bıraktığı aşk gibi yarım yaşıyorum şu günlerde herşeyiBaşlayıp da bitiremediğim yazılarım, sonuna kadar gelip de okuyamadığım kitaplarım, dalgın dalgın yürüdügüm yollarım, son kelimesini bir türlü söylemediğim cümlelerim var


Her şeyi aşkımız gibi paramparça yaşıyorum Sanki bütün dünyam, dudağımdaki yarım bir öpücüğün tadında artıkSaçmalıyorum, saçma sapan cevaplar veriyorum Acı veren o gerçeği, kimselerle paylaşmadıkça da sevdiklerim korkuyor benden Duvar oluyorum bir andaAşamadığım, kimselerin aşmasına izin vermediğim bir duvar! Ne onu yaşabiliyorum, ne de sevdiklerimle mutlu olabiliyorumHiçbir çözümü olmayan matematik problemi gibi, cevabı olmayan bir soru gibi beynimi kemiren acıtıcı bir duygu buAcı çektikçe mi yazı yazıyorum, yazdıkça mı acı çekiyorum bilmiyorumBunca acıya rağmen hala niye mi seviyorum?


O gidince yalnız kalmayacağımı biliyorum, ama onsuz kalabalıklardan daha büyük bir yalnızlık olamayacağının da farkındayım


Alıntı