Cümlelerim Daha Bir Ben Oldu

Eski gülüşlerim yok artık Gözlerimdeki mutluluk paslandı Ne hayata gülümseyebiliyorum nede yaşananlara hiçbir şeye gülümsemiyorum artıkBoguluyorum buralarda,nefes almak hiç bu kadar zor gelmemiştiher çalan hüzünlü şarkıda ağlamak istemesem bile gözlerimden damlalar yaşlar süzülüyor


Evet,ağlıyorum,he rşeye,yaşananlara,insanlara,de ğişen herşeyeYapmak istediğim son şey bu belkide,elimden gelen de bu


İnsan bazen kendini çok yalnız hissediyor insan yıgınlarının arasındaSokaklarda hayalet misali dolaşmak,kimseler farketmedensessizceYalnızl ığınızda tutunacak dallar ararsınız,omuzuna yaslanıp ağlayacak bir omuzbelkide istemedim kimseyi yalnızlığımda ,sessiz gecelerimdeacı versin istedim haykırışlarım,içimde ne varsa yaşanmışlığa dairHani olurda yalnızlığımdan biri çıkıp gelirse kapımı çalarsa,kilitlemedim sadece kapattım,ama açabilir mi o kapıyı bilmiyorumben bana yetiyorum


İstemsiz yaşanmışlıkların içinde istemesem bile,olmam gereken yerdeyim,biliyorumHer tercih bir terk ediş ve yaklaşımdırVe her tercihte kaybetmeler ve kazanmalar vardırHer hatada bir öğreniş,bir eksiliş ve her hata bir gözden düşüşve menzilden çıkış


Neden aynı hataları tekerrür ederiz ki?neden bazı şeyleri düzeltmeme çabası içine gireriz ki inatla?yalanlar görüyorum çevremde ,herşey yalan olmuşaşklar,sevgiler,dostlu klarmidem bulanıyor artıkNeden dilimizin ucuyla söyleriz sevgi sözlerini,doğrularıErteliy orum artık bazı şeyleri,karar verdimBazen mecburi kalırsam hatırlatmalarım olacak kendimeama sadece gerçekleri


Artık bazı şeyleri başkalarına göre yapmak zorunda değilimArtık gözlerim daha bir ben bakıyor,saçlarım daha bir ben dalgalanıyorCümlelerim daha bir ben oldu artıkMutluluk sadece kendim olmayı başarabilmekmiş,bunuda başardım


Alıntı