Okyanus Yürekli Dostlara

Su, kendine sırdaş arıyordu


Önce buluta verdi sırrını, ağır geldi sır buluta

Sağanak sağanak döktü suyun tüm sırlarını

Sonra göle gitti su Ona anlattı derdini Bu arada bulut suyun sırrını yağmur yapıp, dolu yapıp, kar yapıp savurduğu için, zaman zaman taşıyordu göl ve çıkıyordu suyun sırrı iyice açığa

Sonra nehre verdi su sırrını Nehir de aldı suyun sırrını çekti gitti


Dereye verdi Dere biraz daha yavaş olsa da nehirden, o da götürdü suyun sırrını bir başka bilinmeze

Çağlayanlar, şelaleler, akarsular Hepsi kayboluyordu bir anda


Sonra bir gün su takip etti dereyi Dereye okyanusa kavuşunca farketti su, bütün sırlarının akarsularla, çağlayanlarla, ırmaklarla okyanusa taşındığını


Karar verdi su Sırrını okyanusa verecekti Öyle de yaptı zaten Tüm sırlarını okyanusa verdi Artık suyun sırrını okyanustan başkası bilmiyordu Ne taştı okyanus, ne bir başkasına taşıdı suyun sırrını, ne de kurudu


Geçenlerde karşılaştık suyla Bir bardaktaydı Suskundu

Çok uğraştım konuşturamadım

Ben tam giderken ''Dur !'' dedi su

Durdum!

''Okyanus yürekli dostlar bulmadan sakın konuşma! Taşıyamazlar, kaldıramazlar senin yükünü, canını yakarlar, utandırırlar ''