Babam Seyrediyordu Hocam

Ortaokulda okuyan ve kısa bir süre önce annesini kaybeden genç,babasıyla birlikte yaşıyordu Babasıyla aralarında çok güzel bir dostluk vardıGenç okulun futbol takımındayd ıTakımdayd ı ama, ufak-tefek yapısı ve tecrübesizl iği sebebiyle hoca ona bir türlü maçlarda görev vermiyordu Bu yüzden her zaman yedek kulübesinde otururdu Buna rağmen babası hiçbir maçını kaybetmez ve her zaman ayağa kalkar tezahürat yapardı Liseye başladığınd a yine sınıfın en sıska öğrencisiyd iFakat babası onu hep futbol oynamaya teşvik etti;bununla birlikte,eğer istemezse oynamayabil eceğini de belirttiDe likanlı futbolu seviyordu ve takımda kalmaya karar verdiHer idmanda elinden geleni yapıyor takımın as oyuncusu olmaya gayret ediyorduAm a sürekli yedek kulübesinde oturmaktan kurtulamadı İnançlı babası tribünde her zaman ki yerini alıp oğlunu desteklemek için tezahürat yapmaya devam ediyordu Genç üniversitey e başladığınd a futbol onun için önemini kaybetmeye yüz tuttu,ama yine de elinden geleni yaptıHerke s onun okul takımına giremeyeceğ inden emin olsa da

o bunu başardı Takımın antrenörü onu listeye dahil ettiğini,Çünkü her idmana yüreğini koyduğunu ve takımın diğer üyelerini de şevke getirdiğini itiraf etti Takıma girebildiği onu o kadar heyecanland ırdı ve sevindirdi ki , soluğu en yakın telefon kulübesinde aldı ve babasına müjdeyi verdiOnun bu ba?arısına sevinen baba mutluluğunu paylaştı ve kendine maçların sezonluk biletlerini göndermesin i istedi Üniversited e dört yıl boyunca hiçbir idmanı kaçırmayan genç, ne yazık ki hiçbir maçta oynayamadı Futbol sezonunun sonlarına doğru,büyük bir eleme maçının idmanı için sahaya çıkmaya hazırlanan gencin yanına, elinde telgrafla antrenörü geldiDelik anlı elgrafı okuyunca ölüm sessizliğin e büründüGüç lükle yutkunarak hocasına şunları söyledi "Bu sabah babam ölmüş izninizle bu gün idmana gelmesem?" Hocası onun şefkatle boynuna sarıldı ve "bu hafta dinlen evlat" dedi Ve cumartesi günkü maçada gelmeyi aklından geçirme" Cumartesi geldi çattı,ama okul takımının durumu hiçde iyi değildi Maçın sonlarına doğru sessizce bir kişi soyunma odasına girdi,formasını ve futbol ayakkabısın ı giyip sahanın kenarına çıktı Babası ölen ufaklıktı bu! Antrenör ve oyuncular bu azimli arkadaşları nı bu kadar kısa sürede tekrar aralarında görmekten son derece şaşkındılar Hocasının yanına giden genç "Lütfen izin verin oynayayım" dedi "Bu gün oynamak zorundayım" Hocası önce onu duymamış gibi davrandı Böylesine zor bir eleme maçında takımının en kötü oyuncusunu sahaya çıkarmasına imkan olmadığını düşünüyordu Ama genç o kadar ısrar etti ki,sonunda ona acıyan hocası razı oldu: "Peki,oyuna girebilirsi n" Gencin oyuna girmesinin üstünden çok geçmemişti ki,hem hoca,hem oyuncular hem de arkadaşları gördüklerin e inanamadıla rDaha önce hiç oynamamış bu meçhul ufaklığın her hareketi harika attığı her pas isabetliydi Karşı takımın oyuncuları onu durduramıyo rdu Koşuyor pas veriyor, savunmaya

geçiyor ve maçın yıldızı gibi parlıyordu Sonunda gencin takımı aradaki farkı kapattı,nihayet atılan gollerle de beraberliği yakaladıVe son saniyelerde ufaklık topu tek başına sürükleyip herkesi geçti ve galibiyet golünü attıMaç bitmişti,okulun taraftarlar ı sevinç çığlıkları atıyor,arkadaşları ufaklığı omuzlarında taşıyordu Seyirciler stadyumu terk ettikten,oyuncular duşlarını alıp soyunma odasına boşalttıkta n sonra,takımın hocası ufaklığı bir köşede tek başına sessizce oturduğunu fark etdiYanına gidip "Evlat,inanmıyorumBu gün bir harikaydın" dedi "sana ne oldu bunu nasıl yaptın anlat bana " dedi Hocasına bakan genç gözleri dolu dolu şunları anlattı: "Babamın öldüğünü biliyorsunu z Peki onun gözlerinin görmediğini de biliyor muydunuz?" Delikanlı güçlükle yutkundu,Gülümsemeye çalıştı "Babam bütün maçlara geldiÇünkü görmediği halde beni desteklemek

istiyordu Ve ilk defa bu gün beni görebilirdi Ben bu fırsatı kullanmak ve oynayabildi ğimi ona göstermek istedim!!!!!"