Ayın Gösterdiği Kızlar

Karanlık bir gece… Yoldayım yine O kadar karanlık ki gözümü kapatmamla kapatmamam arasında otobüsteki yolcuları görmemle görmemem dışında pek bir fark kalmıyor Ha, bir de arada bir yolda beliren benzin istasyonları var Bir iki saate bu istasyonlardan birinde mola veririz Şu yolcuları da görmesem aslında Her gece yolculuğunda onların uyuyabildiğini görünce uyuyamamamdan dolayı kendime ve yolculara sinir olmanın karışımı bir bunalım içeceğini içiyorum Şu gözlerimi bir kapatayım Uyurum belki

Beş dakika geçti ya da geçmedi Bilmiyorum Gözlerimi gene açtım Yok, bana bu yolculukta da uyku yok Kitap da almamışım yanıma Alsam da tepedeki ışık yanmıyor ki okuyayım Müzik dinlemekten de bıktım O da ne? Pencereden ay selam ediyor bana Otobüs ben uyumama başarısızlığı gösterirken sağa viraj yapmış olacak ki ay penceremin görüş çerçevesine girmiş Hemen izlemeye koyuldum tabi Ay dolunay olmaya çok yakın bir haldeydi Sadece bir hilallik bir kısmı karanlıktı

-Merhaba

-Merhaba ay Nasılsın?

-İyiyim Bir hilal, bir dolunay olup duruyoruz işte Ya sen?

-Gördüğün gibiyim Uyuyamıyorum işte Sıkıntıdan saatli bombaya döndüm de ne zaman patlayacağımı bilmiyorum

-Hişt! Şimdi sus ve sadece beni izle

Ay bana sus dedikten sonra kendisi de sustu Belli ki bana vücuduyla bir şey anlatacaktı Gözümü hiç ayırmadan ona bakıyordum Çok geçmeden ne anlattığını anladım Ayın yüzeyinde bir kız şekli belirdi Ay bana bir kız gösteriyordu Tam “Kim bu kız?” diyecektim ki ay ağzımı kapattı:

-Sus Sadece düşün

Aklıma ilk gelen bu kızın iki ay sonra doğacak yeğenim olabileceğiydi Oydu belki de Ay bu kız şeklinde belli belirsiz bir biberon da gösteriyordu sanki bana O kadar masumdu ki… Küçücük elleriyle o biberonu tutmuş, karnını doğuruyordu Bu masumluğu izlemeye doyamadım

Birden o biberon bir tabancaya dönüştü “Bu da nerden çıktı?” deyiverdim korkuyla O masum çocuğun yeğenim olabileceğine o kadar inanmıştım ki tabancayı gördüğümde birisi yeğenime bir şey yapacak zannettim Ama dikkatle baktığımda tabancanın namlusunun kıza doğru olmadığını gördüm Tabancayı tutan kızın kendisiydi Deminki masum kız nasıl olur da tabanca tutardı elinde? O an aklıma bir filmde izlediğim bir sahne geldi Bu filmde Afrika’daki küçük çocukların beynini uyuşturup gerilla gibi kullanıyorlardı Ayın gösterdiği çocuk da bunlardan biriydi belki Belki de dünyanın başka bir yerinde beyni yıkanıp eline silah verilen bir çocuktu Ayın sol tarafı hafif kapalı olduğu için silahın kime doğrultulduğu belli olmuyordu Tıpkı bu kandırılan çocukların kimi öldürdüklerini bilmedikleri gibi…

-Yarım saat yemek ve ihtiyaç molası…

Otobüs muavininin sesiydi bu Biraz ayı izlemem kesileceği için kızgın, biraz da bu molanın bana iyi gereceğini düşündüğüm için sevinçle indim otobüsten Kendime geldikten ve ihtiyaçlarımı giderdikten sonra ayı görmek için alelacele otobüse atladım Ama ayı tekrar görmek için otobüsün hareket etmesini beklemeliydim

Hareket eder etmez aya baktım Silahın yönü değişmişti Bu sefer silah çocuğa doğru tutuluyordu Bu kızın yeğenim olmayacağından emindin artık Zalim insanlar gözünü bile kırpmadan çocuk öldürüyordu Galiba bu çocuk da ölme sırası gelen Iraklı bir çocuktu Ya da dünyanın başka bir yerinde öldürülecek bir çocuk… Zalim, ayın karanlık kısmına sinsice saklanmıştı

Çocuğun ölüp ölmediğini göremedim Çünkü gözlerim kapanmıştı Kısa süreli bir uyuma çabası beni ayı izlemekten alıkoymuştu Gözlerimi açtığımda Iraklı kız gitmiş, yerine başka bir kız gelmişti Bu sefer bir çocuk değildi Güzel bir kızdı Hoşlandığım kız olabilirdi bu Evet, oydu Tabanca güzel bir çiçeğe dönüşmüştü ve hoşlandığım kız o çiçeği tutuyordu Uzun zamandır konuşmayan ay seslendi:

-Artık ona açılmanın zamanı gelmedi mi?

Ben cevap veremeden otobüs penceremden ayı göremeyeceğim bir viraja girdi Herhalde bu kıza açılmamın zamanı gelmişti

O gece yolda bir daha ayı göremedim Ama bu kadarı bile bana yeterdi Dünyada bu dört kızla ilgili duygularım vardı Ay da bana bunu göstermişti Yeğenime iyi bir amca olmalıyım Afrika’daki ve Irak’taki çocuklar için en azından üzülmeliyim Hoşlandığım kıza da artık açılmalıyım Bir de aya hem bana yolculukta eşlik ettiği için hem de bana ne yapmam gerektiğini gösterdiği için teşekkür etmeliyim

Özgür Yenigün