Ve Bir Gün Bir Kadın Gider

Ve Bir Gün Bir Kadın Gider Öyküsü - Selma Polat - Ve Bir Gün Bir Kadın Gider Hikayesi - Hikayeler
Gün gelir kadın gider, kalmanın anlamsızlığını anladığı an, gider kadın

Onun gidişiyle bir devir kapanır, ev bomboş eşyalar anlamsızdır artık,çocukların ve eşin beklendiği kapılar ve pencereler öksüzdür

Geri dönüp el sallamalar yoktur, pek çok şey yok olmuştur

Pencereden içeri giren güneş eskisi gibi aydınlatmaz ve ısıtmaz evi, ocakta pişen aş eskisi gibi kokmaz

Bütün duvarlar üşür, bir kadın tek başına ne çok şeydir o gün anlaşılır


Bir kadın giderBir adam pişmandırGeç olmuştur bu pişmanlık

Sessizce ağlarken özür diler öksüz kalan herşeyden Duvardaki saatten,fıstık yeşili kanepeden,yerdeki halıdan mutfaktaki tencereden

Meğer sağ yanını taşımanın gücünü sol yanındaki sevgiden almıştır yıllar yılı, bunu yeni farkeder adam

Gökyüzündeki yıldızlarda gözlerinin ışıltısını,yeryüzünde ayak izlerini ararken kadının, gözden kaybolur adam


Bir kadın giderken bir çok şey gider

Hayat kumbarasında biriktirdiği hatıraları ve tecrübeleri alıp gider kadın

Bilir ardında bırakacağı pek çok yetimi,bilir kaldıkça eksileceğini ve yok olacağını Kendini bir kez daha ipten almanın onuru ve gururuyla gider kadın

Attığı her adımda,geçmişte atamadığı pek çok adımın acısını çıkarırcasına yürür


Yaşadığı ne varsa geçmişte, suçlu ve sorumlusu kendisidir,bunun bilinciyle asilce özür diler yüreğinden ve bedeninden

Bedenini bir zırh gibi kaplayan,yüreğini çepeçevre içine almış,kırılmaz dediği o kabuk çatlamaya başlamıştır artık

İç dünyasında olup biteni dışarıya sızdırmanın zamanı gelmiştir

Gözüne ve gönlüne çektiği karanlık perdeyi aralamaya karar vermiştir kadın,

Çok emindir kadın, aralanmış o perdeden sızacak ışık mutlu edecektir onu

Ne çok özlemiştir böyle bir aydınlığı



Selma Polat