Hayatta Kararlar Birer Kibritten İbarettir

**Prof. Dr. Sinsi** · 07-10-2012

Adamın Biri

Bilge Bir Kral Olmakla Ün Salmış Olan

Kralın Yanına Gider

Krala Şunu Sorar

‘Efendim Söyleyin Bana Hayatta Özgürlük Var mıdır? ‘

Kral ‘Elbette’ der,

‘Kaç Bacağın Var Senin? ‘

Adam Soruya Şaşırarak ‘İki efendim’ der

Kral ‘Pekala, Tek Bacağının Üstünde Durabilir misin? ‘

‘Elbette’ Diye Cevap Verir Adam

Kral ‘O Halde Hangi Bacağın Üstünde Duracağına Karar Ver’

Adam Biraz Düşünür ve Sol Bacağı Üstünde Durmaya Karar Verir

‘Tamam’ der Kral

‘Şimdi de Öteki Bacağını Kaldır

’

Adam Şaşırır ‘Bu imkansız kralım’ der

‘Gördün mü? ‘ der kral ‘

Özgürlük budur

Sadece ilk kararı almakta özgürsün

Ondan sonrasında değil

’

Tiziano Terzani’nin “Atlı Karınca da Bir Tur Daha” adlı kitabında

Okuduğum bu küçük öykü yıllardır tartışılan özgürlük kavramı

üzerinde bir kez daha düşünmeme yol açtı

Hayat gerçekten böyleydi

İlk kararı alıyordun ve gerisi o ilk karara bağlı olarak

gerçekleşiyordu

Hayat hata kabul etmiyordu

İlk kararın doğruysa işler yolunda gidiyordu

ama eğer yanlış bir karar aldıysan,

herşey zincirleme yanlış gidiyordu

Mesela mesleğini seçerken…

Hasbelkader, iyi düşünmeden, yeteneklerinin farkında olmaksızın

bir meslek seçtiğinde ömür boyu işini zorla yapmaya mahkum oluyordun

İşinin başındayken başka bir iş yapmayı özlüyordun

Ama biliyordun ki; özgürlüğünü kullanmış ilk kararı vermiştin ve

Yeniden başlama cesaretin yoktu

Bazı insanlar vardı hayatta…

Onlar ise her şeyi ardlarında bırakıp yeniden başlayacak kadar

cesurlardı

Ama sen onlardan biri olamıyordun

Bunca emek bunca çalışmayı sanki çöpmüş gibi bir çırpıda atıveremiyordun

Oysa göz ardı ettiğin bir şey vardı

Hayat çok kısaydı

Ve mutsuz olduğun işlerle zaman öldürmek

aynı zamanda ruhunu öldürmekle eş anlamlıydı

Evlilik konusunda da iyi karar vermek gerekiyordu

Yanlış bir karar aynı evde yaşayan iki düşman yaratabilirdi

Aşk zorunluluğa dönüşebilir ve hayatını cehenneme çevirebilirdi

İlk kararı alıyordun, bu konuda özgürdün

ama devamında senin kararına bağlı olmayan

pek çok şey gerçekleşiyordu

Hayat kararlardan ibaretti ve kararlar birer kibritti

Doğru yerde ateşlediğinde seni ısıtacak ateş,

çorbanı kaynatacak ateş oluyordu,

yanlış yerde ateşlediğin vakit ise

içinde bulunduğun evle birlikte seni de yakıyordu

Hayat öyle basite alınacak bir oyun değildi

Oyunun kurallarını bilmen ve ona göre oynaman gerekiyordu

Ama çoğu zaman oyunun kurallarını bilmek yetmiyordu

Çok daha önemli olan başka bir şey vardı

Kendini bilmek…

Ne istediğini, neyin seni mutlu edeceğini ve kim olduğunu,

Neler yapabileceğini bilmek zorundaydın

Ancak o zaman doğru kararlar veriyor ve

mutlu bir hayata sahip oluyordun

Ve kararlar birer kibritti…

Ya kendini yakıyordun ya da ısıtıyordun…

Alıntıdır

07-10-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	Hayatta Kararlar Birer Kibritten İbarettir Adamın Biri Bilge Bir Kral Olmakla Ün Salmış Olan Kralın Yanına Gider Krala Şunu Sorar ‘Efendim Söyleyin Bana Hayatta Özgürlük Var mıdır? ‘ Kral ‘Elbette’ der, ‘Kaç Bacağın Var Senin? ‘ Adam Soruya Şaşırarak ‘İki efendim’ der Kral ‘Pekala, Tek Bacağının Üstünde Durabilir misin? ‘ ‘Elbette’ Diye Cevap Verir Adam Kral ‘O Halde Hangi Bacağın Üstünde Duracağına Karar Ver’ Adam Biraz Düşünür ve Sol Bacağı Üstünde Durmaya Karar Verir ‘Tamam’ der Kral ‘Şimdi de Öteki Bacağını Kaldır’ Adam Şaşırır ‘Bu imkansız kralım’ der ‘Gördün mü? ‘ der kral ‘ Özgürlük budur Sadece ilk kararı almakta özgürsün Ondan sonrasında değil’ Tiziano Terzani’nin “Atlı Karınca da Bir Tur Daha” adlı kitabında Okuduğum bu küçük öykü yıllardır tartışılan özgürlük kavramı üzerinde bir kez daha düşünmeme yol açtı Hayat gerçekten böyleydi İlk kararı alıyordun ve gerisi o ilk karara bağlı olarak gerçekleşiyordu Hayat hata kabul etmiyordu İlk kararın doğruysa işler yolunda gidiyordu ama eğer yanlış bir karar aldıysan, herşey zincirleme yanlış gidiyordu Mesela mesleğini seçerken… Hasbelkader, iyi düşünmeden, yeteneklerinin farkında olmaksızın bir meslek seçtiğinde ömür boyu işini zorla yapmaya mahkum oluyordun İşinin başındayken başka bir iş yapmayı özlüyordun Ama biliyordun ki; özgürlüğünü kullanmış ilk kararı vermiştin ve Yeniden başlama cesaretin yoktu Bazı insanlar vardı hayatta… Onlar ise her şeyi ardlarında bırakıp yeniden başlayacak kadar cesurlardı Ama sen onlardan biri olamıyordun Bunca emek bunca çalışmayı sanki çöpmüş gibi bir çırpıda atıveremiyordun Oysa göz ardı ettiğin bir şey vardı Hayat çok kısaydı Ve mutsuz olduğun işlerle zaman öldürmek aynı zamanda ruhunu öldürmekle eş anlamlıydı Evlilik konusunda da iyi karar vermek gerekiyordu Yanlış bir karar aynı evde yaşayan iki düşman yaratabilirdi Aşk zorunluluğa dönüşebilir ve hayatını cehenneme çevirebilirdi İlk kararı alıyordun, bu konuda özgürdün ama devamında senin kararına bağlı olmayan pek çok şey gerçekleşiyordu Hayat kararlardan ibaretti ve kararlar birer kibritti Doğru yerde ateşlediğinde seni ısıtacak ateş, çorbanı kaynatacak ateş oluyordu, yanlış yerde ateşlediğin vakit ise içinde bulunduğun evle birlikte seni de yakıyordu Hayat öyle basite alınacak bir oyun değildi Oyunun kurallarını bilmen ve ona göre oynaman gerekiyordu Ama çoğu zaman oyunun kurallarını bilmek yetmiyordu Çok daha önemli olan başka bir şey vardı Kendini bilmek… Ne istediğini, neyin seni mutlu edeceğini ve kim olduğunu, Neler yapabileceğini bilmek zorundaydın Ancak o zaman doğru kararlar veriyor ve mutlu bir hayata sahip oluyordun Ve kararlar birer kibritti… Ya kendini yakıyordun ya da ısıtıyordun… Alıntıdır