Kese Kağıtları

Üsküdar’lı bu küçük kız,dört kardeşin ilkiydi Bu küçük kız ,bir gün bahçesinde oyun oynarken

paslı bir çiviyle tanıştı elleri ,ilk şiirini toprağa yazdı çivinin pası ellerine yapıştıO günden beri hala yazıyor çiziyor ve okuyordu eline geçen her kitabıSevmişti o paslı çiviyi bir kere;okumaya sevdalanmış kaleme aşık olmuştuBu küçük kızın

yaşadığı dönemlerde ,gazete yapraklarından yapılan kese kağıtları ve fileler vardı Bu günkü naylon poşet yoktu,iyikide yokmuş Bu naylon poşetlerin geri dönüşümü yok kesinlikle de yok olmuyor ve doğayı yok ediyor


Bu küçük kız en sevdiği şey kesekağıdlarını yapışkanını çözüp okumaktı ,farklı şeyler bulup öğreniyordu Babası manavdan meyve almıştı kesekağıdında,eve geldi annesi meyveleri bir kaba aldı tam kesekağıdını tam çöpe atıyordu;anne atma diye bağırdı,annesinin elinden alıp

kayboldu mutfaktanSuyla kesekağıdını yapışkanını açtı ve kuruttuTek sayfa gazete eski tarihli,

karikatürlere baktı yazıları tek tek okudu ;gazete kağıdını altında bir şairin hayatı gözüne çarptı,okudu bir daha okudu bıkmadan,bir şairin kısaca yazılmış hayatını öğrenmiş olup çok etikisinde kalmıştıBu küçük kız şaire ait olan bölümü kesti,kesekağıdından ve bir defter arasında sakladı o yazıyı yıllarca atmadı Bu küçük kızın ilgisini çeken de şairin okul yıllarındaki

zor günleri,müsvedde kağıdı alamıyacak durumda olmasıSınıfta arkadaşları karalama yapıp çöpe attıkları kağıtları,ders bitiminde sınıftan en son çıkıp kırışmış ,buruşmuş kağıtları çöpten alıp,

eve gittiğinde ütüyle düzeltip,üzerindeki çizgileri de silgisiyle silip ,şiirler yazarmış


O dönemlerde teknoloji sayfası yoktu ki;olsaydı çöpten kağıt toplamasına gerek kalmayacaktıBügünse günümüzde imkan çok kitap okuyan sayısı aza indiBu küçük kız kesekağındında tanıdığı şaire çok üzülüp,örnek alıp okumayı ve yazmayı ilke edinmişti !

Bu küçük kızın evinde minyatür kitaplığı vardı;tıka basa da doluyduBu küçük kız defterine

kitaplarını adını yazdı,arkadfaşların da adını yazdı ,kütüphana düşleriyle ,arkadaşlarına kitap veriyor ,okuyup bitiren yenisiyle değişiyorduBu küçük kızın kitapları gözbebeğiydi !

Bu küçük kız aşılanmıştı artık okumaya,büyüdükçe daha da yoğunlaşmıştı;eline geçen her yazıyı okuyor ve not alıyordu!Kitap kurdu olmuştuKalabalık bir ailede büyüyordu,annesine yardım etmesi gerekiyordu arada sırada,fakat bu küçük kız ın aldırdığı yoktu,hep kitap okuyordu;tabiki ailesi de çok kızıyordu,öncelikle annesiBu küçük kız zayıf ve çelimsizdi, yemek yemek aklına bile gelmiyordu;kitap kurdu ya okuyup besleniyordu,


Annesi bir gün ev temizliğinde,bu küçük kızın kitaplarını ayıkladı sormadan bir bölümü de attı,bu küçük kız çok ağladı ağlamasına da okumaya daha da çok bağlandı Oyun oynarken bahçede birden kaybolup tavan arasına kaçıyordu; aydınlık camını açıp ,ceviz ağacının yapraklarının gölgesinde sessizce hep kitap okuyordu gizli gizli ,’tokatsız azarsız’ çok da mutluydu artık kendinden geçiyordu okurken Bahçede oyun oynayan arkadaşlarının oyun çığlıkları onu hiç ilgilendirmiyordu!


Bu küçük kız ,her kitap okuyuşunda kendini büyümüş hissediyor ve beyin kütüphanesi zenginleşiyordu Bu küçük kız büyümüş ve evlenmişti ;çocukları da olmuştu


Annemden kurtuldum rahat kitap okurum şiir yazarım derken eşi annesini aratmamıştı !

Okuyun okuyun kitap okuyun,yastığınızın altında mutlak bir kitap bulundurun ,bu küçük kız gibi gizli gizli okuyun YETER ki okuyun !


Oya gedik

İlk denemelerimden !