Karanlık Ağaran Yol Köpekler Ve Korku

Karanlık Ağaran Yol Köpekler ve Korku hikayesi - Numan Kurt yazıları


Haziran sonu Gece karanlığında otobüs hızla yol alıyor Otobüste hiç uyuyamam Yolculuk ne kadar sürerse sürsün ara sıra uyuklarım; ama derin uykuya dalıp "Bindim uyudum, indim uyandım" durumunu hiç yaşamadımBöyle yapabilenlere de imrenirim Hele de yanımdaki yolcu uykuya dalıp kafasını da omuzuma atarsa benim işim bitiktirNeyse ki bu sefer böyle biri yok

Köy sapağına yaklaşınca muavine tekrar işaret ettimO zamanlar bizim "Bekleme" dediğimiz kara örtü kerpiç binadan başka görünebilecek yer yok Burası, birkaç masanın bulunduğu genişçe bir yerle bir de bakkaliyenin olduğu küçük bölmeden oluşmuştu Otobüs sağa yanaşarak durdu Muavinin verdiği ağır valizimi alıp tek penceresinden ışıklar sızan bu yere, köylümün yola giderken vasıta beklediği, ısındığı bu Adıgüzel amcanın "Bekleme"sine girdim

İçeride Adıgüzel amcayla birlikte iki yaşlı İlicekli daha vardı Hepsi gıcırtıyla açılan kapıya doğru dönüp "Bu saatte gelen de kimmiş?" dercesine baktılar Selam verip boş masanın birine yöneldim, oturdum

-Hayrola Hasan Çavuş'un oğlu, bu gece vakti nereden böyle?

-Konya'dan Ankara'ya ,oradan da buraya geldim Adıgüzel amca

-Hoş geldin, sefa geldin Valizin de pek ağıra benziyor, bununla bu gece vakti köye gidemezsin Benim misafirim ol

-Olsun, hava gayet güzel, ben biraz dinleneyim giderimÇok teşekkür ederim

Komşu köylümüz olan bu adamın ısrarlarını dinlemedim Beş on dakika oturduktan sonra en az yirmi beş kilo gelen valizimi alıp gecenin zifiri karanlığında yola düştüm Şimdiki gibi elektrik olmadığı için o karanlıkta yalnız yol ağarıyordu hafifçe Daha yola düşünce Adıgüzel amcanın misafirlik önerisini kabul etmediğime pişman oldum; ama geriye dönüş yoktu artık

Bizim köyle İlicek'teki "Bekleme"nin arası dört kilometredirNormal yürüyüşle kırk-kırk beş dakikalık yoldurBen bu yolu elimdeki ağır valizle yarım saatte almışım Bunun nedeni de korkuÜnlü yazar Yaşar Kemal'i yıllar sonra Ali Kırca'nın programında izlediğimde anlam olarak şöyle diyordu: Korku insanın yaradılışında vardırKorkmuyorum diyen yalan söylerBen tüm eserlerimde korku unsurunu kullanırım

Edebiyatımızın bu önemli yazarı çok doğru söylüyor aslında Böyle yolun birazcık ağardığı zifiri karanlıkta kendi ayak sesinizden bile korkuyorsunuz Sanki peşinizden birileri geliyor, şimdi ensenizden yakalayacak sizi

Ter içinde köye yaklaşırken rahatladım; ama bu sefer de başka bir korku sardı beni Köyün girişindeki o koca koyun köpeklerini nasıl atlatacaktım? İlk ev Şaban emminin eviydi Onların bildiğim kadarıyla köpekleri yoktu Sessizce onun penceresine yaklaşıp tıklatmak gerekirdi Hemen yanındaki evlerde, HAhmet emminin ve Karaoğlan emminin evlerinde koyun köpekleri vardı Onlar sesimi ya da gürültümü duyarlarsa yanmıştım

Yavaşça yaklaştım pencereye Eğer köpekler duyar da saldırırsa çocukluğumda büyüklerden aldığım öğütle olduğum yere çökmeyi düşünüyordum Korktuğum olmadı Pencereyi birkaç kez tıklattıktan sonra Şaban emminin boğuk sesini duydum:

-Kim o?

-Benim Şaban emmi, Numan

Zaten telaşlı bir adam olan Şaban emmi çoluğu çocuğu ayaklandırıp kapıyı açtırdı "İçeri gir!" ısrarlarına karşılık "Ben yarın uğrarım, şimdi beni şu köpeklerden geçirin" dedim Sanıyorum Celal, bizim aşağı mahalledeki eve giden yolun yarısına kadar beni götürdü



Şimdi , o zaman yaşadıklarımızı gençlere anlattığımda gülüyorlar, onlara tuhaf geliyorDüşünün köyde tuvaletler dışarıda Siz altı yedi yaşlarında çocuksunuz Akşam çişiniz geliyor Dışarı karanlık, çıkamıyorsunuz Sessizce annenize yaklaşıp o zamanki söyleyişle:

-Ana kız, südüğüm geldi

-Git kendin yap oğlumBu kadar işin arasında bir de seninle mi uğraşayım

Babaya bir şey söylemek haddimize mi düşmüşYa anamız ya da bizden büyük biri götürüyor dışarıya

Daha bebekken korkutulmaya başlıyorsunuzAnlatılan masallar korkunç Ağladığınızda size ilk söylenen söz:

-Susss! Korkut geliyor, seni yer!

Korkut, "öcü" anlamında bir söz olmalı Bir de köyde bazı evlerin yanından geçemezdik Neymiş efendim O yıkık damlar cinliymiş Bu ortamda büyürseniz "horozdan korkan oğlan" olur çıkarsınız



"Bir siyah giysi gibi

Çöker karanlık köyün üzerine

Aşağı mahalleden yukarıya

Yukarıdan aşağıya

Geçemezsin

Ya çıkarsa önünüze Bayram amcanın

Zincirleri çözülmüş köpeği

Nerede yıkık duvarlı virane varsa

'Cinliymiş orası' der köylü

Sıkıysa akşamları

Çocukken


Terkedin evi"



Saymakla bitmez ilkelliğin, yoksunluğun içinde büyüdük biz köy çocukları Ama daha beşinci sınıftayken baş tarafında birkaç sayfası yırtılmış, kapaksız İnce Memed romanı geçmişti elimeNereden almıştım bilmiyorum Tarladan gelince o yorgunlukla su içer gibi okudum o kitabıMemedler, Abdi Ağalar,Hatçeler dünyamda yer etti benim İnsanın her yaş döneminde korkuları vardır Önemli olan sevgiyi de korkunun yanında taşımak Sevgisiyle,korkusuyla, hoşgörüsüyle insan olmak



1 Şubat 2010




Numan Kurt