Bir Hikaye Anlatalım Ve Sükût Edelim

Leyla’ya sormuşlardı

hani bir gün “Sen mi Kays’ı daha çok sevdin; yoksa o mu seni?” diye


“Elbette ben onu daha çok sevdim!” demişti Leyla

Kays adını duyar duymaz gözünden yaşlar boşanarak “Elbette ben onu daha çok sevdim!”


“Nedir delilin nasıl ispat edersin onu daha çok sevdiğini üstelik o senin için çılgınlığa varmış aklını yitirmiş mecnun olmuşken?”


O vakit Leyla ağlayarak: “Dostlar!” demişti

“sırdır ki gizli gerektir sevgilinin adını dile düşürmek hakikatte ayıptır


Kays bir dağ delisi gibi davrandı gitti sahralarda çöllerde aşkımız ona buna anlattı

ben kimseciklerle paylaşmadım onun sevgisini içimde büyüttüm büyüttüm büyüttüm…

Budur ki benim onu daha çok sevdiğime delildir”


Mecnun kime anlattı aşkını Haminneciğim?


Kurtlara kuşlara dilşeker’im yalnızca ağzı var dili yok kurtlara kuşlara

Buna rağmen sırlarına halel geldi sevdaları dillere düştü şiirlere nakış oldu

Sevgi dediğin aşk dediğin mahremdir dile getirmek mahremine halel getirmektir…


İskender Pala

Aşkname