Kısa Zamanda Ömürlük Sevdim

Kısa Zamanda Ömürlük Sevdim hikayesi - Gülşen Pekdemir yazıları - Hayata dair hikayeler


Çok seviyorlardı birbirlerini Sözleri vardı asla ayrılmamak üzere aynı sınıftalardı Hergün görüşüyorlardı Çok seviyorlardı kopamayacak kadar

Derken yılsonu geldi O akşam okulun partisine gideceklerdi Ecem hazırlanmış Barış'ı bekliyordu Sonunda geldi o da Beraber gittiler O akşam son dakikalarıydı Belki görüşemeyeceklerdi bir daha Elveda der gibi bakıyordu Ecem Barış ne olduğunu anlamadı Sıkıca sarıldı sevgilisine

Balo dönüşü kızı evine bırakmak için yanında gitti Durdu Ecem Daldı gözlerine


-Bu son gecemizde beni o kadar mutlu ettin ki bugünü unutamam" dedi ve devam etti "Belki görüşemeyiz birdaha unutma seni seviyorum"

Bir damla yaş düştü gözlerinden ikisininde Sarıldılar


Artık tatil ayırmıştı onları Belki de

Bir buçuk ay geçti aradan İyice özledi Tam aramak üzereyken mesaj olduğunu farketti Evet Barış'tandı o mesaj Heyecanla aldı telefonu "Sevgilimmm" diyerek Gözleri parladı adeta Heyecanla açtı mesajı Fakat sevinci tükendi o an O yazandan sonra bir tek kelime yıkmıştı Ecem'i "Bitti" yazıyordu sadece Elleri titredi ve ağlayarak cevap verdi "Neden" yazmıştı

Kısa sürede cevap geldi "Artık soğudum senden, ben yazlıkta bir kız buldum hem senden daha güzel" dedi Düşündü bir an Hani kimse güzellikte yarışamazdı onunla ? Ne değişti ? Güç mü, yoksa yürek mi güzelliğe yenildi ? Çöktü acısı iki katına çıktı Evet o akşam son görüşmeleriymiş Bağırdı, çağırdı, kırdı, döktü, lanet etti fakat hala kalbinde taşıyordu onu ve taşıyacaktı son nefesine kadar

Ağladı ağladı Ama ne fayda ? Ağlaması geri getirmeyecekti biliyordu Ama inadına seviyordu Son kez cevap verdi "Sen beni sildin helal olsun hayatında yokum artık ama kalbinden silebildin mi?" yazmıştı O an yaşlar boşandı Telefonu düştü elinden ölüme komşu gibiydi Ya Barış ! O mesajı görünce o da değişti Seviyor muydu hala yoksa ? Sevmesi birşey değiştirmezdi Gururluydu Aradan zaman geçti ve ilk buluştukları parkta karşılaştılar Ecem gururu bırakıp konuşmak istedi


-"Mutlu musun artık bensiz ?" diye sordu O an sustu çocuk

-"Evet" dedi sadece


Söz yüzüğünü gördü Ecem Ses etmedi Gözyaşları kalbe damlamaya başladı ve sonunda tenine İçten içe Barış'ta ağlamak istedi Ama yapamadı Ne de olsa GURUR !

Son kez yalandan mutluluklar dileyip gitti Barış bakakaldı ama umursamadı Acaba gerçekten sevmedi mi ? Heves miydi sadece ?

"Neyse boşver" der gibi salladı elini Ecem eve geldiğinde ağlıyordu annesi geldi odasına Birşeyi olduğunu anladı kızının


-"Ne oldu" dedi "Ağrın mı var yoksa hastaneye gidelim mi ?"

-"Yok" dedi kız, "doktor çare bulamaz"

-"Ya ne oldu neden ağlıyorsun güçlü kızım ?"

-"Anne kalbim ağrıyor geçmedi dayanamıyorum belki kızarsın ama onun için ağlıyorum Beni sevdiğini söylemesinde ki heyecanı unutamadım, ilk buluştuğumuzda "Aşkım" deyişini, gözlerime bakışını unutamadım anne Şimdi şuramda (kalbinde) öyle derin yara var ki kimse kapatamaz Şu an başkasıyla mutlu Beni unutmuş Onun sevgisi beş kuruş etmezken ben ona dünyalar kadar değerli sevgi vaadettim Beni üç kuruş etmez birine sattı gitti Hani hep "bırakmayacağım" derdi bana "Aşkım benden ayrılma" derdi Söyle anne şimdi ne değişti ? Kısa zamanda bir ömürlük sevdim ben onu "Bitti"yi yakıştıramazdık birbirimize, hayatımızda yoktu yabancı bellediğimiz kelimeler Tertemiz cümlelerle sevdim yabancı kelime kullanmadan Söyle anne nasıl getirdi bilmediğimiz kelimeyi dile ? en çok bundan korkuyordum O kendi günlerini güzel güzel geçiriyor ama benim bir saniyem bile onsuz geçmiyor annem" dedi ve hıçkırıklara boğuldu


Annesi de çok üzüldü ama elinden bir şey gelmedi Yalnız bıraktı kızını

O gece Ecem iyice yıkıldı depresyondaydı Ne yapacak bilemedi Haplara yöneldi Kutudan 11 tane aldı son bir mektupla tamamlayacaktı hayatını aldı kalemi eline yazdı Artık gidiciydi Herşeyi sildi de bir sevdiğini silemedi işte Hala seviyordu Barış ise yaptığından pişman oldu ve bir mesaj attı Ecem'e "Seni hala seviyorum yarın o parka gel buluşalım" dedi Uzun süre cevap gelmedi kızdan, uyudu Barış Ecem ise son kez baktı hayata Hapları içti ve bir daha açmamak üzere kapattı gözlerini

Sabah oldu Barış dediği yere geldi fakat Ecem hala yoktu Gelmeyince evine gitmek istedi Zaten dün cevapta vermedi Evin önünde ki kalabalığı uzaktan gördü Yanaştı biraz daha Ecem'in arkadaşını gördü sordu ona Ecem'i Aldığı cevap karşısında yıkıldı O kalabalık Ecem'in cenazesi için toplanmıştı Sarsıldı, yıkıldı


Hümeyra mektubu Barış'a verdi ve akşam okumasını söyledi eve döndüğünde açtı mektubu ağlayarak


"Oku sevgilim Her ne kadar başkasının olsanda sevgilim diye başladım satırlarıma Bana ömrümde ki en güzel günleri yaşattın Seninle çok mutluydum Kaybetmekten korktum Ömür boyu seveceğiz diye söz vermiştik aşkım, bak öyle oldu Hani biz "bitti"yi kullanmayacaktık ? Yabancı kelimelerden uzak tertemiz bir dile anlatacaktık aşkımızı ? Şimdi ne oldu ? Sen o kızla hayatını yaşarken ben son nefesimi verdim Hiç için sızlamadı mı ? Yüreğin yanmadı mı sevdiğim ? Doğru ya olmayan yürek nasıl yanar ? Belki bunları okurken gülüyorsun, eğleniyorsun ama ben mezarımda derin uykudayım Hani ömürlük sevecektik hani kimse olmayacaktı hani hep beraberdik ne oldu sana aşkım kim çeldi aklını ? Neden bıraktın beni ? Hani ölüm bile ayıramayacaktı bizi ? Satırlarıma yavaş yavaş son verirken damlayan gözyaşlarımı göremiyorsun Biliyorum ağlamak üzülmek çözüm değil Geri getirmeyecek seni Ben burda yalnız başıma ölürken son nefesimde bile adını söyledim sevdiğim Ömürlük sevecektik ya bak işte seni severken ömrüm bitti Şimdi o üç kuruş etmez kızla sana mutluluklar Belki birgün aklına gelirim, beni aramak istersen ilk adresin mezarlık olsun sevdiğim"


Dayanacak gücü kalmadı artık O da mı ölecekti ? Yaptığından pişmanlık duydu ve sevdiğini bırakmak istemedi O da ölecekti Uyudu Rüyasında olsa bile ona kavuşmak ümidiyle Uynadığında ağlayacaktı belki Fakat ağlamaya vakti kalmadı Çünkü rüyadan sonra sabaha çıkamadan öldü

Son


(= Bu öyküdekiler tamamen hayal ürünüdür =)


Gülşen Pekdemir