Ben Bir Ceviz Ağacıyım

Ben Bir Ceviz Ağacıyım - Şule Meryem Canpolat



Sokaktan geçenleri en iyi ben görürümGüneşin doğuşu, yeşil yapraklarımdan geçer her sabahYeşilliğime özenir önümden geçenler her yaz mevsimindeVe dökülüşümü izlerler, her güzdeKocaman cevizler verdiğim de olur, kupkuru dallarımla, çürüdüğü de olur cevizleriminİnsanlar gibiyim aslında ben deBazen yağarım dolu dolu, toprağa dökülür meyvelerimVe bazen kesilir bereketim, kalırım bir başıma, toprak bile sessizce bakar yalnızlığımaYeşertemez kimse ümitlerimi, eli uzanmaz kimsenin günden güne zayıflayan köklerimeO zaman baharlara ertelerim yenilenmek için gövdemiDimdik dururum ben de insanlar gibi


Ben bir ceviz ağacıyım, insanlar kadar neşeli, onlar kadar kaygılıyımSevincine ortak olurum bazen bir çocuğun, avucunda kaçırdığı bir kaç cevizle sesi olurum çocuksu yaramazlıklarınBazen de kavgasını izlerim farklı çocukların, kırılır dallarımBen bir ceviz ağacıyımBeni bilmek farkındalık isterVe görmek, hayatı iyice okumayı gerektirirGözlerini kapat ve yaprak hışırtılarımı dinle, her rüzgar sesindeCevizlerimin güzle dökülüşünü ve toprakla karışan farklı kokumu hissetBenim seni seyrettiğim gibi, sen de beni seyret şimdi!Aç gözlerini, güzelliğimi gör!





Sevdiğim adam her akşam çalışıyorum diye geç gelir eveSoruyorum, neredeydin bu saate kadar, çıt yokBu aralar hiç konuşmuyor benimleBir ceviz ağacı mı ne varmışAğacın sahibi, toplamakta zorlanıyormuş diye beraber silkeliyorlarmış dallarınıAh herif bir bilsem neyin peşinde olduğunu, çözeceğim içimdeki bilinmezliğiCeviz mi toplarsın, kırarsın belli değilBaşı sonu kopuk hayatımızda, böyle giderse sonumuz hayır değilYine de besmeleyi düşürmüyorum dilimdenDua ediyorum sürekli onaBelki bir gün uslanır, yuvasına döner diyeHer akşam sürüklediği bedeni kadar, ruhunu da getirir diye evimizeOlur ya beraber gülüşür, beraber ağlaşırızBu hayat çekilmiyor böyleÇocuklar baba soruyor her akşam, dilim tutuluyor, yalan söylememek içinCeviz mi kırıyor babanız diyeyim, yoksa sadece topluyor mu?Ben de bilemedimEksik etekliğimle, bu işi çözemedim nicedirNe kaneviçe işlemeye benzermiş evde herifini tutmak, ne de bahçede horoz beslemeyeDinden, imandan da anlamıyor bu adam, yok mürüvvet hala ufuktaOysa analığım ne tütsüler kullandı evimizin etrafında, ne muskalar yapıldı eve bağlansın diye de herifim de zerre kımıldama yokBir gram değişmedi huyu, bağlanasıca adamınBir de kurşun döktürelim dedi de Zeliha bacı, gayrı yok dedim, kendi kendine düzelsin herifimÇare kalmadı




Babam işler yetişmiyor diye, bu bağda her sene mevsimlik işçi tutarGünler sürer ceviz ağaçlarının silkelenmesiÇocuğumun babası olacak adamı da ilk burda gördüm zatenGözlerimi oydu, oyulasıca, topladığı her cevizdeMeğer evliymiş, çok sonra söylediBilsem kaçar mıydım çocuk aklımlaKapılır mıydım, mevsimlik bir işçinin, kurban eden b/akışınaAhını alır mıydım en sevdiklerimin, kalır mıydım bir başıma, ah bilseydim serseriliğini adamımınAma geçti bir kereDeldi geçti ya gözlerimi, aha bu günahsız sabiyi verdi elimeResmi nikahı da basacam dedi emme, imam nikahında diretti sadeceNasıl olsa bakıyorum sana da, dediydi her gelişindeSonra duydum mapusa düşmüşCeviz toplarken bir akşam, tüm cevizler avuçlarından dökülmüşİki jandarma alıp götürüvermiş herifimiGiderken, kırdığım cevizler! diyesiymiş durmadanDelirmiş mi ne?Bir daha haber alamadım ondanParam mı var mapushaneye kaden varmaya?Hem bebemi kime emanet etcem, taşlarlar beni, bir başımaNe zamandır kapıya bilem çıkmıyomBir şey lazım oldu mu muhtara söylüyomO da alıveriyor sağolsunBir kaç hayırseverin yardımlarıyla biz de doyuyoruz işteAhh ceviz ağaçları!, gölgende kurardım en taze hayallerimiYeşil yeşil bakardım bağımızaBir dediğini iki etmezdim ana babamınAma oldu bir kere, dönüşü yok geriHem nasıl giderim evime, kucağımda babasız bir yetimle?Muhtara diyeyim de, yarın bir de bebe maması alsınSütü de bitti bitecek keratanın





Beni vurduklarında büyük bir ceviz ağacının dibindeydimBağın sahibi bir bahaneyle çağırtmış beniDuymuş mu ne etmiş kızına sevdamıBen bir şey yapmadım ki hemSadece akşam baykuş ötende, Halime'yi seyrettim gizliceYan bakmadım, laf atmadımAma bir adam varmış dediler, Halime'nin aklını çelmişİlle de kendine istermişParası bol, çalışkan diye babası vermiş kızınıOndan sonra oldu ne olduysaHalime bana varır diye, ürkmüş adamBana pusu kurmuşlar, sonradanNehrin içinde yüzer hala cesedimSes ederim, bağırırım kimse duymazBir tek ceviz ağacı sallanır rüzgardaO da düşen yapraklar gibi, umutszca bakıp durur banaDalları gökte olmasa uzatıp ellerini, kurtaracak sanki beniÇocuk yaşta sevdalandığım Halime'yi bana verecek gibiÖyle derin bakar ceviz ağacı, her sabahAkşam karanlığında, katilime döner gözleri, tıpkı beni öldürdüğü akşamki gibiKatilim ellerimi ceviz ağacının altında bağlayalı epey gün geçtiAyakta önce hışımla beni izledi, sonra aldırmadan elimi yüzüme siper edişime, bir kaç kurşunla işimi bitirdiAma iş bitmedi aslınca, ceviz ağacı bizi gördüNasıl düştüğümü, asi nehreKanlarım yer yer kızıla boyarken nehri, baygın gidişimi bir tek o izlediKatilim olacak adam çoktan beni bırakıp gitmişti


Meğer Halime'nin babasının haberi yokmuş olanlardanKonuşurlarken duydum bir sabahCeviz ağacının titreyen yaprak seslerine karıştı hakkımda konuşulanlarHalime'nin aklında hala ben varmışımAnlamış kaçtığı adamın, adamsızlığınıO da hala bana yanarmış da, şeytan yapmış yapacağınıAlmış yolunu gitmiş katilim, bir daha bakmamış ardınaNe Halime'ye ne doğurtduğu bebeyeAh Halime'm!Ceviz ağacının altında ne hayaller kurardık geleceğimiz içinTertemiz mutluluklarımızın aynası olurdu ceviz yeşili gözlerinNiye o adama uydun ki Halime'm?Bak ben sevmemin bedelini, canımla ödedim şimdiBir evimiz olacaktı ya hani seninleBağlarımız, ağaçlarımız olacaktı ikimizinBen gece gündüz çalışacaktım dürüstçeSen elaleme söz söyletmeyecektin, alnımız eğilmeyecekti yereAma o yılan geldi her şeyi dağıttıHalime'mi eller aldı, beni, kan rengi nehirBir tek ceviz ağacı ağladı arkamdamKimse nasıl öldüğümü bilmedi





Daha küçükken aldılar bana Senem'i, sormadılar bir kere bile fikrimiKalbimin katili oldu anamla babam, el üstünde tuttular beniBir tek sevdiğimi almadılar, beni sonuna kadar şımartdılarSenem daha becerikli dedi anamİşli olmalıymış köy gelinleriÇiçek sana yaramaz dedi babam, ağırmış ayağı eliÇeşmeye yollasak gelmez bir daha dediler, bir söylesek bir daha söyletir diye ekledilerHem eller laf atmaz mı oğul!, gelinimize, bunu mu buldunuz deyip gelmezler mi üstümüze, son cümleleri olduHer dediğimi yapan ana babamın bu hali koydu yüreğime günlerceİntikam hayalleri kurdum her yerdeTarlada, evde aklımı aldı ÇiçekSöz dinlemedi kimse verdiler Senem'i elimeHer akşam isteksiz girdim koynuna Senem'inLanet edip durdum, yazıklar olsun! hiç merhameti yok mu kaderin?


Senem sevimsizleşti her geçen gün gözümdeÇiçek, büyüdü büyüdü yüreğimdeÜmidi de kesince artık Çiçek'ten, Halime'ye verdim tüm aşkımıBelki bir kaçıştı bu kendimden, belki teselli bulmaktı tenine değdiğim her kadındanGizli bir intikamdı en çok daBir gün Halime'yi izlerken gördüm o serseriyi, gizli gizli konuşuyorlardı bazen de, yediremedim kendimeKarar verdim büyük bir hırsla Halime'mi korumayaCeviz ağacının altında buldum bir gün o genci, bakışları beni deli ettiNe cüretle bakardı benim Halime'meBu kaçıncı yenilgiydiÖnce Çiçek, şimdi de HalimeKimse engel olamayacaktı bu sefer isteğimeArzu doluydum zaten, vermezdim dünya bir araya gelse Halime'mi kimseyeSonra ne oldu hatırlamıyorumBeynim uyuşmuş şekilde, yalpalarken buldum kendimiElimde beylik tabancam, arkamı dönmüş gidiyordum nehre karşıBir kaç kızıl damla büyüdü gözlerimde sonra günlerceKanlı düşler girdi gecelerimeKatiliydim artık bir gencinKaç kere büyüdü bakışları gözlerimdeKorktum, anam gelmedi beni kurtarmaya, terler döktüm gecelerceSonra işte elimde bu kelepçelerArdımda yitik Senem'ler, Çiçek'ler, Halime'lerHer birisi beddua okudu tenime, tenim buz rengindeTerledikçe dondum, dondukça terledim bu koğuştaAnamla babam sonsuz ahlardaAma demiştim benÇiçek'te benim gönlüm, diye söylemiştimŞimdi tüm çiçekler hakkımdırYerleri delen onlarınki değil benim ahımdırHer istediğimi vermeseydiniz keşke bu kadarBir tek Çiçeğimi alsaydınız banaAvunur muydum başkalarıyla, kanarmıydım yalanlara?Bir kumar oynadım, hem Senem'i, hem kendimi, hem de her şeyimi kaybettimİçkiler sarhoşluk vermiyor artık, kırdığım cevizler teselliCeviz ağacı bana dost gibi bakmıyor artık, geceler yalancıAna tez gell!,üşüyorumÖrt üstümü yine, yeni masallar düşlüyorum





Ben bir ceviz ağacıyım, gördüklerimden elemliyimBazen boyumu aşar sevinçlerimPişmanlıkların yıkadığı nehirleri izlerimSilemem yine de gölgesini acıların, gideremem nehrin kan renginiBoynumu bükerim eğilen her dalla ben deYetişemem virane hayatlaraUzatamam dallarımı, yüreği parçalanmışlaraYarım hayatlara bakar dururum sadeceYüz yıllık çınar gibi, tarihler taşırım bağrımdaKimseler bilmez ya, ne ahlar var toprağımda


"Ben bir ceviz ağacıyım, hayatın ortasındaNe sen bunun farkındasın, ne de polis farkında" Nazım Hikmet (Gülhane parkında yerine hayatın ortasında kullanılmıştır)




Şule Meryem Canpolat