Modern Prenses 2

Modern Prenses 2 - Şule Meryem Canpolat


Horozlar ötüp, kuzular melerken, yol kenarındaki hanın kocaman köpeği gelenlere havlayarak hoş geldiniz derken, prens yanında tavşanla bir hana uğramışNe kadar anlatsa da tavşan geldiği ormanı ve prensesi, bu sürprizlerin farkında değilmiş prensZaten seyahati de henüz bitmemişO gezerken ülkeleri, en adil ve düzenli işleyen bir yeri aramaktaymış aslında içten içeFakat sezdirmemek için, herkese bu keşiflerinden bahsetmezmişHer ülkede çeşitli insanlar görmüş prensKimsi aç, kimisi yalancıBazıları varmış ki, dünyaya geldiğinden şikayetçi, kimisine göre ise dünya han, kendisi de bir yolcuymuşDikkatle süzmüş prens her insanıSohbetlerine eşlik etmiş bu hanın, yanında pamuk şekeriPamuk o kadar sevimliymiş ki, onu sevmeyen ölsünVe prens öyle içtenmiş ki, onu tanıyıp da aşık olmayan yansın kalbine


Ormanda bir gece vakti, Gülcan'la Mercan prensesleCamdan yuvarlak bir masa ormanın içinde, birbirinden hassas kalpler, camdan sandalyeler üstündeBiliyor musunuz?Demiş prenses


-Hayatta hep çok seveceğim bir gönül prensi hayal ettimBu ormanlarda beraberce dolaşabileceğim bir sevgi diledim


-Prensesimiz!Tıpkı masallardaki gibi siz de beklemelisinizDeğilmi ki bu orman bu kadar güzel, ve siz sevecen bir prensessiniz, elbette dileğinize ereceksinizDemiş Gülcan


-Aslında biraz zamanEminim sizi sizin kadar bekleyen ve belki sizden çok sevecek bir prens var yeryüzünde, gecelere gece ekleyenPrensesimiz!Hem gelmese de prens, biz niçin varız?Sizi daima sevecek ve bu ormanda korumak için, sizinle yaşamaya devam edeceğizDiye eklemiş Mercan





Nehrin yürek tortularını da içine alarak gürce aktığı bir sabahta, mavi gökyüzünde bulutlar görülmüş ara araOrman hep doğallığını yaşarmış aslında, nehirlerden su gibi aşk akarkenSu kadar ihtiyaçmış işte aşk daOrmanın dışına çıkmak kadar, içine girmek de yürek istermişYüreğinde gerçek aşkı bilmeyenler, ormanın da değerini bilmezmişSabahın ilk ışıklarıyla toplamışlar pembe gülleri, Gülcan'la MercanÜzerine düşen çiy taneleriyle güller, seyretmeye değerYürek arkadaşını bekleyen prenses, anlamış bugün de gelmeyecek prensVakti gelmeden açılmayan güller gibi, o da sabırla bekleyecekCam masadaki gül dolu vazo herkesi aşka salmışDaha gelmeden kahvaltı, herkes güzelliğe doymuş sanki


Öte yandan, han seyahatleri, yeni ülkelerin keşfi yormuş prensiSöz verdiği gibi, birlikte tamamlayacaklarmış tavşanla bu seyahatiDavet edince tavşan prensi, o da kırmamış pamuk şekeriVe yavaş yavaş ormana doğru yola koyulmuşlar ormanın eski, yeni sakinleri


"Hayat; açılmayı bekleyen bahtlarla, birbirine kilitli z/amanların iz düşümleridir aslında her adımdaVe her adım sahibini özler, hedefe yaklaştıkçaBir kıpırtı varmış prensesin yüreğinde son günlerdeAma bir türlü ifade edemezmiş bu hissi Gülcan'la Mercan'aMeğer gökyüzündeki bulutlar yavaşça yaklaşan aşk bulutları, prensesin kimsesiz gecelerde döktüğü gözyaşlarıymış, göklere erişenArtık mevsimlerin bahara dönüştüğü anmış, yağmurların bereketle akma zamanı

Acı ile karışık gülmenin vaktiymiş, tüm dertleri bire indirmenin öyle ki, karşılıksız sevince "



Ne kadar modern desek de prensese ve tüm doğallığıyla bu ormanaAslında değişen sadece yüreklermişSavaşlardan ve kandan usanmış halleriyle orman halkı, insanlığın tarih boyunca hep aradığıymışKan kırmızısı sadece güllerde olurmuş bu ormanda, bir de lezzeti kaçmamış çileklerdeDoğallığı hayatın, orman canlılarının hepsindeKimse kimseye kinle bakmazmış bu ormanda, intikam bilmezmiş hayvanlar bile


Karıncalar arslan iken, leylekler yeni doğan bebeklere arkadaşBen klavyemin başında, henüz bilinmeyenlere sırdaşZordur olmayanı, henüz olmadan bilmekHayallerimizdeki ormanı hiç görmeden sevmek


Ormanın sınırları, insanların iyilik ve kötülüğü ile ilgiliymişİyilik olunca, orman da geniş, kötülük bulaşmışsa yüreklere her yer darmış insanlaraÇok geniş bir yoldan ormana adım atmış prens ve yol arkadaşı tavşanPrens ilk defa bir yere girerken farklı bir huzur hissetmişVe tavşan ilk defa bu kadar özel bir konukla ormana girmekteymişOrman artık daha renkli, gri bulutlar aşk neşesinden griyken bile, aslında; yeşil, kırmızı, mor, maviymiş ona bakan yüreklerde


Ve tavşan uzunca bir zaman sonra yeniden çıkmış huzuraPrens ve prenses kadar şaşkınmış, Gülcan'la Mercan daÖnce kocaman bir sessizlik olmuş bu güzel ormandaSonra tavşanın sesi duyulmuş titrerken yürekler, her sözcükte orman çınlamadaSanki sesler yankı yapıp tekrar dönüyormuş geldiği yereSevgi ekip biçenler görünce birbirini anlaşılmaz olmuş kelimeler deYürekler dile gelmiş, tavşanların en hası sözePrens özürdilemiş izinsiz geldiği için, prenses aşk ile şevkeKimbilir tavşan neler söylemiş o an, nasıl ikna etmiş yine ormanın prensesini!Ve kimbilir prens neler hissetmiş o anda, aylar yıllar süren keşiflerinden sonraBu orman hoşnutluk ormanıymış ya, herkes hoşnut olmuş olanlardanBunun adı aşkmış ya, kuşlar bile hissetmiş bu güzelliği, kimsenin duyamadığı yürek kıpırtılarındaTitrek bir rüzgar sesi duyulmuş en son, yaprak hışırtıları sallamış aşk ile b/akanlarıKuşların cıvıltılarıyla canlanmış ormanAşkın anlamlı sessizliği boyamış her yanı


Orman ormanın içinde, orman dünyanın içindeAsıl yeşillik yüreklerde, renk gelince aşkla yüzlereSevgi olmalı her an işimizAynı ormanın içinde birbirimizi üzmemeliyizBu nehirler, kuşlar hep bizim içinOrman kirlenmesin diye sadece sevgi ekip biçin!Prens ve prenses yine gelecek huzuraHesap soracaklar biz masalsı mutluluğumuzu bozuncaO mutluluğu çocuk masallarından aldıkUnutunca maziyi, hırslarımıza daldıkDünya tükenmeden, biz yeni masallar üretelimHer masalda yeniden mutluluğa erelim



Şule Meryem Canpolat