Vakitsiz Göç Eden Leylek

Vakitsiz Göç Eden Leylek Yazısı - Vakitsiz Göç Eden Leylek Ayşe Sönmez Bulut - Ayşe Sönmez Bulut Yazıları

Uzun uzun düşünceler daldığını bir süre sonra anladıYavaşca kalktı,kafasını kaldırıp öğrencilerine bakmadı bakamadıDefterlerini,çantasını topladı,başını onlara çevirmeden "hoşca kalın "dediÖğrencilerinin kendisine ağlamaktan cevap veremediğini farketmediHerkes derste olduğu için dışarıda kimse yoktuO da zaten kimseyi görmek istemiyorduOkul bahçesinden çıkıp yeni atandığı köyün yolunu tuttu


Yollar,bitip tükenmek bilmeyen yollarSanki sonsuza ulaşmak ister gibi uzayıp giden yollarBir gün ,bir yerde biter mi acaba bu yollar diye düşündüTüm düşünceleri kafasından kovmaya çalıştıÖnünde daha önemli sorunlar vardı


Öğrencileri nasılda ağlamışlardı bu haksız ayrılığaKüçük kafaları almamıştı bu anlamsız ayrılığıKüçük yürekleri dayanamamıştı ayrılığın acısınaTepine tepine ağlamıştı,GoncaSanki bir şeyler yapamamanın acısını yaşıyorduAğladığı görülmesin diye kalemini silgisini yere atıp ,alırken gözlerini siliyordu Ahmet,O da gözlüğünün altında silmişti gözleriniAğlamamışmıydı yoksa?Soğuktan mı kızarmıştı gözleri bilemiyordu


Tekrar önü sıra uzayıp giden yola baktıSadece yolu görüyordu önündeNe yapraksız çıplak kalan ağaçları ne de başıboş hayvanları görüyorduBuruk bir gülümseme belirdi dudaklarındaYüzünde gözlerinde acı vardı,elleri hınçla sıkılmış,dişleri kenetlenmiştiBir avuç öğrenci belirdi gözlerinin önündeHep bir ağızdan bağırıyorlardıGöğüslerinde "öğretmenimizi çok seviyoruz"yazılı küçük kağıtlar iğneliydiSoğuktan morarmış ellerinde tuttukları pankartlarda ise kargacık burgacık yazılarla yazılmış sözler vardıBirinde "bizi öğretmenimizden ayırmayın"yazıyorduDiğerinde ise "öğretmenimizi alamazsınız"Bunlar gibi bir kaç tane daha vardı ama hatırlayamıyordu şimdiNasıl düşünmüşler,nasıl akıl etmişlerdi acaba?Haksızlığa,ayrılığa isyan mıydı bu?Baş kaldırmakmıydı?Yoksa öğretmenlerine sahip çıkmak mıydı?Keşke bilebilseydi kafalarından geçeniSonra düşünmekten,olanları sorgulamaktan vazgeçtiÖnemli olan öğrencilerinin yaptıkları söyledikleriydiÖnemli olan çevrelerine karşı duyarlı olup tepki gösterebilmeleriydi


"Her şey nasılda üst üste geliyor" diye düşündüDaha acının birini atlatmadan ötekiler üzerine eklenmiştiMustafa'nın sesini duydu birdenSanki yanında gibiydi"Öğretmenim bu günlerde çok düşüncelisiniz,moraliniz neden bozuk?"diyordu tüm saflığı ileCevap vermek ister gibi oldu bir an,yalnız olduğunu unutmuştuAma uzayıp giden yola bakınca kendi kendine konuşmaktan vazgeçtiMustafa,boşanmalarının gündeme geldiği günlerde fark etmişti moralinin bozukluğunuGerçi onların ki evlilik bile sayılmazdıDaha kurulmadan yıkılan bir yuvaydıSanki vakitsiz göç etmiş bir leylek,yuva kurmaya çalışırken şiddetli bir rüzgar çıkmış,yıkıp dağıtmıştı her şeyitam onları unutmaya çalışırkenSırasımıydı bu ayrılığın?Tam dört yıl neler paylaşmışlardı öğrencileriyleMinicik,ürkek şeylerdi ilk günlerŞimdi ise kendilerine yapılan haksızlığa başkaldıracak kadar büyümüşlerdi


Umutla arkasına baktı,sanki biri"geri dön,sınıfına ,öğrencilerine dön"diyecekmiş gibi geldiGözleri ufukta bir şeyler aradıÖnünde de arkasında da uzayıp giden yollardan başka bir şey yoktuAslında onu üzen bu köye atanması değildiZamansız gönderilmesiydiDönem sonuna iki hafta kalmıştıÖğrencileri sabırsızlıkla alacakları karneyi bekliyorduYeni gelen öğretmenleri onları nasıl tanıyacaktı?Nasıl dolduracaktı karnelerini?Kalbi sıkıştı bir an

Uzaktan köyün evleri,bacalarında yükselen dumanlar görüldüBiraz daha yaklaşınca okul bahçesinde oynayan çocukların sesleri duyulduBurada da karne almayı bekleyen öğretmensiz ,öğrenciler vardıBiraz rahatlar gibi oldu


Okulun bahçesine girdiğinde etrafını öğrenciler sardı hemenİçlerinde Zeliha'yı,Mustafa'yı,Gonca'yı,Kerem'i,Akif'i aradı gözleriHepsi birer Gonca,Kerem,Mustafa ve Akif'ti Ellerinden tutup sınfa götürdü öğrencileriniSonra dışarı çıkıp son kez uzayıp giden yollara baktıOnu öğrencilerinden ayıran ve onu öğrencilerine kavuşturan yollaraOradan ayrılırken içinde bir şeyler kırılmıştı,şimdi bir şeyler yeniden yeşermeye başladıHer şeye rağmen arkasında hıçkıra hıçkıra ağlayan ellerine sarılan öğrencilerini unutması olası değildiunutamazdı


Tüm bunların suçlusu şu uzayıp giden yollar mıydı?Yoksa leyleğin yuvasını bozan rüzgar mıydı?Oysa suçlu leylek değil miydi?Vakitsiz neden göç etti?

(kızıma ve öğretmenine)


Ayşe Sönmez Bulut