Bebeğin Bebeği Hikayesi

Bebeğin Bebeği Hikayesi - Hayrettin Taylan'dan Yaşam Hikayeleri


Yüreğinin seven dallarından parça parça kopar sevgi yapraklarıArtık genç kız olmanın peşinden giden bir izin aynasındaydı Kayra Küçük beldelerinin en güzel, en çalışkan kızıydıİlköğretimi bitirmiştiGüzel puan alarak İstanbul’da bir Anadolu lisesi tercih etmişti Anneannesinin yanına gelip yerleştiOkulu çok yakındıGüzel bir okul, İstanbul, güzel bir geleceğin salıncağında sallanıyordu

- Sensizliğe yeni bir adres olmadan aşka karışan bir fiil çatısında özne olmak için bir gün tesadüfen evlerine yakın büyük alışveriş merkezinde Baha ile tanışmıştı

- Dirençsiz kalırım, gözlerimden beni topla,ben büyümüş bir filizim ki aşk meyvesi benden hasat veriyorİçindeki esen rüzgarın cümleleriyle üniversitede okuyan Baha’nın sıcak dünyasındaydı

- Aşkları düşe kalka büyüyen bir çocuk gibi sevimli bir hal alıyorduİlk aşkın yarattığı içsel devrimi anlamak için yeniden o anı yaşamak gerekiyorGün bölünür günlere,aşk bölünür aşka Yeniden onun yollarına açılan pencereden baktıBaha ,Hukuk fakültesinde okuyan İstanbul’un haşarı gençlerinden biriydi Kayra’nın minyon yüzü, canlı ve seven hali onu etkilemiş hoşlanmıştıKayra ise henüz aşkı bilecek kadar gönül penceresinden ışık olamamıştı İlgi,sevgi, dersler, aileden uzak büyük bir kente kendisini anlayan sosyal bir gencin aşk pençelerinde öylesine kalmakÖzlemli bir sarmaşık gibi

Sarılarak günlerini gün ediyorlardıHayat muz kabuğu üstündeydi

Arzuların gecesinde yıldızlar yoktur, şeytanın gözleri yıldız olur kendi hevesinde insanları tenden suya çeker

-

Her aşk titreşiminde birbirlerini andığı, her yutkunuşta bilinmez anlara kaçtığı bir gündüBaha’nın anne-babası yurt dışı gezisine çıkmıştı Baha,Kayra’yı evine davet ettiKayra,anneannesinden arkadaşının doğum günü partisi var diyerek saatlerce yalvararak ikna etmişti anneannesini

-Gece geceliğini giymiş en karanlık rengin gizemindeydiAy ,o geceye şahit olmamak için bulutların arkasında gözlerini yummuştuBulutlar karardıkça kararıyorduYıldız el ele hep kayıplara doğru gidiyorlardı

-Bu gecede bir şeyler var ki her şey derin ah’larla sarsılıyor

-Kayra ile Baha ilk kez başa başa, müzik biraz sonraki günaha hazırlık melodisinde… Baha ile Kayra önce dans ettilerSonra Baha,kırmızı şaraptan biraz içtikten sonra,Kayra’nın sudan başka hiçbir şeyin dokunmadığı dudaklarına yapıştı

- Kayra sarsıldı Avunuşlarında yapayalnız kaldığı yıldızlardan yardım istediNe oluyorun farkında bile değildiDaha lise 1 ‘deydiGencecik bir kız aşk ona büyülü bir masalın yaşanma şekliydiO da,masalın tatlı perisi Öylesine kendi bırakmıştı Baha’nın kollarına Baha yalnız ondan hoşlanmıştıBu devrin gençliğinin bütün özellerini üstünde toplayan bir refleksle geceyi azdırıyordu Ve Gece kendi karanlığında şeytanın gözleri aydınlığında zevkin en umulan zirvesinde bitiyordu


-Kayra kendine geldiğinde,yıldızlar şaşkın, ay hilal halinde şaşkın ,neon ışıkları şaşkınLise1 ‘deki bir genç kızın en özel sınırı geçilmiş,hiç ummadığı zevk umanında zarlar kendi suyunda yırtılışını anıyordu


Bir fal gibi işlenmiş anın son anında ağlayıp banyoya koştuNeydi yaşadığı, acı mı? Zevk mi? Gelecek kirlenmesi mi? Aşk mı? Sorularla aynanın karşısında kalakalıp ağladıArtık bakire değilim

-Ya annem öğrenirse sonum ne olacak ? Neydi bu kirli masalın sonu neydi?


-Telveli özlemlerin gece karanlığında olan olmuştu Bir sır olarak vicdanıyla aynı terazide yaşıyorduBir ay geçmiş gibiydiBir türlü özel günü olmuyorduŞüpheler eritmiştiHer ders lavaboya koşuyorduBir haller olmuştu bu kıza Gün geçtikçe çirkinlik kendi yüzünü göstermişti

-Kayra o gece hamile kalmıştıDaha lise 1 Genç kızlığını kaybetmenin acısı dinmeden içsel bir atom bombası düştüGeometri dersinden daha zor denklemlerin içinde

-Sorular,sorular cevapsız kalan yaşamlarLisede aşk bir balon gibi,çok çabuk şişer,en hafif bir olayla patlar Yeniden patlayan balondan baloncuklar yapılarak aşk bir nebze devam edilir ;ancak bir gün gelir biter


Artık alışmıştı acılarınaBebeğine seslenerek ömrüne ömür olayımTam tersine içinde bu kötü giden kaderi yeneceği umudu vardıSürekli rehberlik biriminde ruhuna gıda arıyorBütün sınıf Kayra’nın bu denli değişmesi,içine kapanması, okulun en çalışkanıyken bir anda bütün derslerinin kötü olmasına anlam veremiyorduHerkes üniversiteli aşkını duymuştu Aşk ,bu kadar insanın hayatındaki atom bombası mı ki der susarlardı

-Bu gidişin gölgesinde gün geçtikçe eriyorduBaha’yı aradıBaha geldiGerçeği ona anlattı Baha,duyar duymaz çantasını orda bırakıp geliyorum dediGidiş , o gidiş bir daha gelmedi

Kayra ,Baha’nın evine gittiAnnesiyle konuştuBaha eve gelmiyormuş haftalar geçmiş gelmemişti

Baha’nın ailesi en son ona ulaştılar

-Baha,anne ben bir hata yaptım şimdi ne olcak baba olmak kim, ben kim dedi

-Ve annesi kafasındaki cinliği tek evladı Baha için yapmayı uygun gördü Tren kazasında parçalanmış cesedi gördü,oğlunun kimliğini attı oraya Bütün gazetelerin üçüncü sayfasında Baha’nın ölümü yazılıyorduKayra bunu duyunca bayıldı, hastaneye kaldırdılarBir hafta ölümle pençeleştiİyileşmişti


Göğsündeki kadın mevsimlerinde kar yağıyorduOkuldan atılmak üzere, devamsızlıkları artmıştı

-Güzel bir hayatın avuçlarımda kaybolan gençliği,umudu, hayata sarılışı ,dahası ömrü yılanların deliğine sıkışmış zehir ile aşk arasında öylesine topallayarak devam ediyordu

-Delifişek anların koynuna bilinçli ya da bilinçsiz sokulmuştuOkuldan atılsa hayatı kararacak hamile,okuldan atılmış olarak beldesine, evine nasıl gidecek? Sorular ve gerçekler onun dünyasındaki bütün güzel günleri eritiyordu Baha da yok…Babasız bir çocuğu doğuracak ,üstelik kendisi daha çocukken

Kendi labirentinde öylesine kaldıAnneannesi her halinden şüphelenmiştiKusmalar,sık sık lavaboya koşmalar

-Bir gün bütün gerçeği anlatmıştı

Anneannesi:- Günahın ve hatanın yaşı yoktur,yaşamak sana yakışıyor Ve toparlan derslerine çalış, sen okulunu geçmeye çalış


Gecelerin kınında kendini yiyen pırtık bir kurt gibi gün be gün eriyordu Nihayet yaz gelmiştiHaziran sonlarıydBebeğini doğurmuştu Dünya da yalnız kendisi ve anneannesi biliyordu

Minnacık bir bebişi vardıHangi yaşta olursan ol anne annedir

-Her şeyi unutmuştu, bütün sıkıntıları bitmiştiAh ! Bir de gerçekler olmasasGün geçtikçe gerçekler onun peşini bırakmıyordu


-Gönlünün dehlizlerinde kanayarak hayata akan bir halin yalın hali değildiİsmin anne halini çekimliyordu Bir oğlu olmuştuBütün saf duygularla,ilk aşkı,ilk hatası,ölümden öte sevdiği aşkı Baha’nın eseridir diye onun ismini koymuştu


-Kanayan yüreğini anlık huzurun mahzenlerinde sararak gerçeklere doğru yol alıyordu


Bir bekleyişin buz mağarasında her şey aslına eriyorduLise2 ‘ye geçmiştiBebeğine anneannesi bakıyordu Babası kaza geçirmiş,tedavi için Londra’ya götürmüşlerdiBuna çok sevinmiştiGerçekleri saklamak için başka acı ona umut demekti

Hoyrat zamanın bohçalarını toplamıştı kaderi Lise2 ‘de kalmamak için direniyorduDil ve Anlatım yazılısı vardıDerste kalırsa artık okulda kesin kalıyordu O gün her şeyi bir yana bıraktı,odasına çekildi, ders çalışıyordu Bir acı çığlık duydu O sesle bebeğinin odasına gitti,ateşi yükselmiş,nefessiz kalmış gibiydi Anneannesi,yanında ağlıyordu

-Derse çalışamazsa okulda kalacak,bir yanda ateşi yükselen bebeği …Bebek ağlıyor,o ağlıyor, taşlar hatta acılar da ağlıyordu

-Bebeğini aldı, sardı atladı bir taksiye direk hastaneye gitti

- Acilde hüngür hüngür ağlıyorduHerkes onun etrafında toplanmıştıBir de ne görsün yarın sınavı yapacak Dil ve Anlatım hocası ve eşi de orda

Hocası Neşet Bey:- Ağlayan öğrencisini gördü,kendi bebeğini eşinin kucağına bıraktıÖnce kardeşi sandıKonuştukça gerçeği öğrendiNeşet Bey’in gözlerinden de yaşlar aktıAcı gerçek onu da sarsmıştı Bebeğin tedavisi bittiNeşet Hoca, Kayra’yı arabasına aldı, evine bıraktı Yolda sen bebeğini düşün yarınki sınavı boş ver, rapor aldık sana başka zaman yaparım

Kayra aylardı ilk kez gülüyorduHocasının bu ilgisi, bu gerçeği aralarında kalması, artık sınavda kalma riski de ortadan kalkmıştı

-Gül kıyımlarını dikenlerin kan renginde alan hayatın bayatlarında gün geçtikçe kendini buluyordu hayatİsimsiz bir geleceğin son hüzünlü türküsü olmuştu hayatı Bebeği büyüyorduBabası yurt dışında, gerçeği öğrenme şansı yokDersleri de düzelmiştiAllah hiç kimseye kaldıramayacağı yükü vermez Sandalı çürük bir aşk ömrünün kirli sularında adı konulamamış bir hevesin anlarında yenilmişti Bilinçli ya da bilinçsiz bir hatanın baharında yakılmıştı geleceğiOnu hayata yeniden saran önce bebeği,sonra Edebiyat hocaları Neşet Hocaydı


İmkansızın zincirlerini parçaladı,ruhunun sismik haritasında paramparça olan yüreğinde bir umut ışığı doğduNeşet Hocasının yardımıyla dershaneye gittiBebeği büyüyor, anneannesi onu büyütüyorduTek amacı doktor olmaktıBebeği ölümle pençeleştiğinde ona yardımcı olan güler yüzlü doktorların o sevgisi, bir de o gece Neşet Hoca’ya söz vermişti

Hocam tıp fakültesini kazanıp iyiliğinizin karşılığını vereceğimBir ömür sizin tedavinizi ben yapacağım demişti


Hayata ışıldayan güzel günlerin son gününde sınav sonuçları açıklanmıştı Oğlu o gün yürümeyi öğrenmiştiKucağına yürüyerek gelen oğlunun bu mutluluk sevinci yanında ,bir de Tıp fakültesini kazanması onca yaşadığı acıyı unutmuştu

- Yurt dışındaki babasını aradı

- Babası kızım ben de artık yürüyorum, ben de iyiyim yakında geleceğim dedi

-O sırada kucağındaki oğlu ağladı

-Babası: Kim kızım o ,ağlayan bebek

Kayra,başladı ağlamaya, babacığım sen iyileş, bebekler büyür de ağlar da


-Kayra :Sen yüreğim,sen derdim, sen geleceğim, sen ömrüm, sen imkansızlıkların ateşinde doğan yeni bir hayat duydun mu babacağım

-Sen benim kadar acı yaşayan bir liseli kız duydun mu? Benim yaşadıklarımı acep hangi yürek taşı dayanırdı

-Baba,sen artık bir dedesinKızın da doktorŞimdi orda ister ağla, ister, sevin

-Babasının teli birden kapandı, bu gerçeğe hangi baba yüreği dayanırdı ki?

-Dede olmak ne güzel duygu ama…,işte amalarımın gözü kör…


-Gönlündeki gökkuşağının izdüşümleri onu yeni okulunda farklı kılmıştıBeyaz önlük giymiş sataj görüyordu özel bir hastanede


-Suları kirleten aşk gecesine benzer bir geceydiAcilde ilk günüydü

Bir hasta geldi, bakılacak halde değildi, her yeri yara bere içindeHemen hocaları geldi, o da yanında ameliyathane aldılarYüzünü açtılar


-Kayra oracıkta bayıldıLise1 ‘deki aşkı Baha’dan başkası değildi Onu hamile bırakan, onca acıyı yaşatanGözyaşları onun akan kanına karıştı

Gerçeğin çiylerle kaplı olduğu bu kış kıyamet gününde bu da neydi

-Hani tren kazasında ölmüştü,hani yaşamıyordu Bir de ne görsün Baha’nın şeyan annesi orda hüngür hüngür ağlıyor

-Hala unutamadığı ,yaşasa yine seveceği ilk aşkı,onca acının faili yaşıyorduVe gerçekten bu sefer tren kazası yaşamıştıTinerciler cep telefonu almış trenden atmışlardı Baha’yı

-Herkes bir gün kendi gerçeğinde ayna olarak taranacaktır

Sevdiğinin eseridir diye Baha ismini koymuş,çocuka her şeye inanmıştı

Meğer ne kadar safmış, meğer hayatın saflığı kadar temizmişMeğer aşk yalnız onun gölgesiymiş

Bütün bunlar oluyorken, bütün bu acıları yaşatan Baha’ orada can veriyorduBütün müdahalelere rağmen kurtulamadı

-Kurtulan hayattı,gerçekti,umuttu, yaşanılan bir derstiKayra,uyandığında evinde ,kucağında oğlunu gördüBaha diyemediBaha ,paha biçilmez bir acının aynası olarak göz önüne geldiMahkemeye gitti, oğlunun ismini

Neşet Hoca’nın ismini vererek ,yaşanmışın dersinde geçtiği için yeniden huzura akıyordu