Bir Hayalin Yaşanır Mı İlelebet Gölgesinde

Bir Hayalin Yaşanır mı İlelebet Gölgesinde -Şule Meryem Canpolat


Çocuksu hayalerim vardı benim, dünyaya ilk geldiğimdeOyun oynayacak kadar bir mekan, bir kaç gazoz kapağı, boş şişeler ve üzeri örgü işi giydirilmiş bir küçük bebekti tüm oyuncağımBen aşkı olgunlaşmış zamanlara kurulmuş çocuksu oyunlarda buldumBilmezdim ya aşk olduğunu, güzel bulduğum her şeyi dakikalarca seyrederdimGözlerimi alamazdım aşktan, aşkın vurduğu sırlı yüzlerden Güneş, aşkın parıltısı demekti benim için, her b/akışta yüreğime dolanZ/amanlardan habersizdim çocukken deBu yüzden hayata geç kaldığmı farkedemezdim her oyuna dalışımdaAnnemin gel!Diyen sesine aldırmazdım gizli mutluluklarımdaBen oyunlarda buldum aşkı, her oyun, mutluluğu beraber yaşamaktıVe bir gün oyun çocukları dağılınca, gördüm dünyanın acı yüzünüÖzlemler içinde büyüttüğüm çocukluğumuHep aynı oyunu özledim durdumYeni hayaller kurdum, gelecekte çiçek açanVe seni buldurdu zamanGüneş rengarenk doğardı o zamanlarGriye dönüşmemişti henüz anılarVe ayrılık hiç bu kadar d/okunmamıştı o zamanlarHer yeni oyun bir diğeriyle devam ederdi, kesinti olmadanŞimdilerde yokluğundan ayrılık d/okurken yürek tezgahıma, vuslat konuşulmazdı o zamanlarHer an vuslattı çünkü, her an deli mutluluklarŞarkılar aşk kokardı, filmlerde bile geleceğin tatlı telaşları, renk verirdi yarınlarımıza, henüz gelmeden


Şimdi bir türkü dolanıyor senden uzaklarda dilimeYokluğunun türküsü bu diyorum seni anlattığım mısralardaSanki yazmış gibi kalem, döküyorum sana dair en yürekten sözleriKağıt kalbimin zikzaklarında gidip geliyor her demYazmışım gibi, seninle nokta koyuyorum yazgımaAdını s/onsuzluk koyuyorum, söz kondurmuyorum ayrılık dolu b/ahtımaDüşlerimde buluyorum işte senli zamanları, sevdam dile geliyor o anSeni ekliyorum karmaşık rüyalarıma, hayra yoruyorum tüm dağınıklıklarını rüyalarınToplanmak zamanı diyorum kendi kendimeBen aşkı hep sana yoruyorum sevgilim!Acıyor kimsesiz kalan sol y/anımAnıların tozlu raflarında seni arıyorumİçimdeki dağınıklığı gizlemek için, inadına topluyorum her yanımıRafların tozunu alıyorum her gün doğuşundaBir tek ayrılıklara dokunamıyorum, hatıralara kıyamıyorum işteAtmamak için kalabalık duygularımı kendi yüreğime sıkışıyorumBilemezsin! sevdikçe genişliyor, genişledikçe d/aralıyorum, sana kurulmuş düşlerle z/amanıKah sevinip, kah üzülüyorum anlayacağın seni sevdiğimeAma asla pişman olmuyorum, dönüşü imkansız yollarda senli b/ahtıma


Sevgili!Dinle ne olur!Duy sesimi!B/ak nağmeler seni söylüyor, kalbim sol notasında aşk faslının, sen dolu düşlerle inliyor




Hayat şiirinin mısrası sensin şimdiİlk ve sonsuz değişmeyen şarkımSensin gözlerimden kıskandığım, b/akmaya bir türlü kıyamadığımİçime akışlarımın sebebi sensin, üzülüp düşmeyesin diye taşarken benGizlerimden yaş olup akan sensin, inadına susan benYüreğim yaralı şimdi ayrılıktan, akıntılar var hala yaşanmamışlıklardan kalanBen kapatamıyorum tıpkı sensizliğim gibi, ayrılığın açtığı derin yarayı


//Gözler ağlamak ister kirpikler ıslanmak//


Bırak madem dökülsün inci yaşlarımIslansın varlığına d/okunmuş sevdalı b/akışlarımSen ki; gerçekle hayalin kesiştiği noktada beni çağıransın aşkaYürekler parçalanırken gam dolu gecelerdeEllerimi uzatsam d/okunacakmışım gibi ve açsam gözlerimi bir hayalin içinde kaybedecekmişim gibi seniİşte böyle bir birikmişlik, aklımda senden kalanlarGürültüsü içinde aklımın, beni aşk rüyasına daldıranlarHepsi sana dairHepsi senden izler


//Düşler uyanmak istemezken gözler ziyaya karanlık//

Ben düşten uyanmak istemezken ve gözlerim karanlığa alışıkken, yaşanır mı bir ömür ışıksız söyle?Sürer mi bu devran sensiz, sadece hayalinle böyle?

//Bir hayalin yaşanır mı ilelebet gölgesinde//


Bir hastalık oldun içimdeHastalanan gönlümün hüznüsün adetaAnladım şifa yok sevgindeGelsen de artık bir benim için, gelmesen de




Benim kavgam seninle değil aslındaSen dediğime bakma, belki sen bir gölgesin sadeceBir uçtan bir uca giden duygularımın karanlığındaAslında sen!Uzak ülkelerin yüksek yamaçlarında, zihnimde resmettiğim bir güneşsinYaklaştığımda üşüten, uzaklaştığımda yakanHaydi! seni çizdiğim bu resimde bul beni şimdiSöyle içimdeki seni ve sana ait dünyaların içinde bana ayırdığın yeri?Her yaklaştığımda üşümekse kaderim işte ben;

//Örttüm hayallerin üzerini ne olur bu baharda üşüme//

Ben seni böyle istememiştimHayallerimde s/akladığım sen, böyle değildinBen hiç kimseyi bu kadar sevmemiştimNe olur üşütme artık hayallerimi, bana bırak!Seni sevmekten yorgun benliğimi




Yasa dışı bir rüya bu, bence artık uyanalımVe gerçekler sarsın tüm benliğimiziDüşsün gözümüzde duran yaşlar yereAnlayınca her şeyi, aşk dökülsün hakettiği yereNasıl olsa topraktan geldikEn iyi toprak bilir vefayıYeşersin topraktan en güzel güller o zamanSarsın gönülleri sarı, kırmızı, mor ve diğer renklerAhenkle ötüşsün, gül dalında hazanlardan yorgun bülbüllerYürekler bir gülün yanağından dökülsün içimizeÖpsün gece al yanaklarından, hüzünkeş yüreklerinGüneşe uyansın acıdan sonra, eşsiz doğumlarla aşkı seçen her insanOlur ya belki, bir gün gerçek olur rüyalardaki sırlar, çözülmeyi beklerken, açılır birer birer tüm güzelliklerSen de b/ekle sevgili!Anlatma rüyalardaki gerçekliğini kimseyeBen ki; saklıyorum gece gibi tüm hayallerimi, perdelerin ardındaAnlatmaya kıyamıyorum, kimse dokunmasın diye gerçeğime



Şule Meryem Canpolat