Bir Deniz Vardı

Bir Deniz Vardı Hikaye - Hikaye Örneği - Yaşamdan Hikayeler - Yalnızlık HikayesiBİR DENİZ VARDI

Deniz, barın aynasında uzun uzun kendisini seyretti Sarışın başına, yemyeşil gözlerine, küçücük kalkık burnuna baktı,
yuvarlak omuzlarına


Barmenden bir viski daha istedi; bir yudum aldı, tekrar kendisini seyretmeye koyuldu aynadanAlkolün
etkisiyle başı hafifçe dönüyordu Alkole dayanıklıydı Erkenden başlar, çok geç saatlere kadar içerdi


Saçlarına takıldı gözleri, ipeksi, ışıl ışıldı Az mı şampuan reklamlarına çıkmıştı, saçlarının güzelliği
sayesinde şampuan gündeme oturmuş, çok tutmuştu Arada dizi filmlerde küçük rollerde oynuyordu Asıl mesleği mankenlikti
Aranılan, sevilen ve çok ta tutulan bir mankendi Mayo, bikini defilelerinin, iççamaşırı reklamlarının, güzel vücudu
sayesinde, aranılan yıldızıydı Star olmasa bile, ismi pek hafızalarda kalmasa bile, yeşil gözlerini bir gören bir daha
unutamıyordu onu Ya o ipeksi, omuzlarına dökülen sarı saçları, kuaför eli değmeden doğal hali bile ipeksi,
ışıl ışıldı, dolgun, kendiliğinden sarı rengin birkaç tonuna bürünürdü


Asıl yeşilin binbir tonu gözlerindeydi, gözlerini bir görenin onu bir daha unutması olanaksızdı
Gözlerini çok iyi kullanırdıÖnce erkeklerin gözlerinin ta içine bakar, bu bakış erkekleri iliklerine dek titretir,
içlerine işler, bir daha unutamazlardı


Çantasından bir sigara çıkarıp yaktı Dumanını yukarıya doğru halkalar çıkararak yavaşça üfledi
Sevdiği bir oyundu bu Viskisinden irice bir yudum daha aldı, tekrar aynadan kendisini izlemeye koyuldu


Üniversite sınavını kazandığı için Bursa' dan gelmişti İzmir' e Bursalı olmakla övünürdü hep, baba tarafı
İzmirli olsa bile, o kendisini Bursalı görüyor, Bursa' yı ve Bursalılar' ı çok seviyorduBursa, doğup büyüdüğü kentti,
bütün hayatı, hatıraları hep Bursa' daydı Ya sevdiği, çocukluk aşkı Ersen şimdi ne yapıyordu, kimbilir kiminle
nerelerdeydi?

İçini bir hüzün kapladı Ersen' in çocuksu gözleri, masum yüzü aklına gelince içi burkuldu Bir onu
sevmişti gerçekten, bu kentin gece hayatında Deniz' i tanımayan yoktu Zengin playboylar onu elde edebilmek için
ne dümenler çeviriyorlardı Çoğuyla beraber oluyordu, ancak bu birliktelik yüzeyseldi, almak-vermek üzerine
kurulmuştu Mutluluk, sadece almaktı, vermekti, türlü dümenler çevirerek çok şey bilmekti Bu çevrede kalabilmesi
buna bağlıydı Gerçek anlamda bir Ersen' i sevmişti Ersen de üç yıl önce onun kaprislerine dayanamamış, Bursa' ya
dönmüştü Severek ayrılmışlardı, gidiş o gidişBir daha aramamıştı ErsenOnun da hala kendisini sevdiğini,
kimseyle evlenmediğini biliyor ve bundan tuhaf bir mutluluk duyuyordu İsteyeni, çevresinde dolananı çoktu oysa,
ancak Deniz kimseye yüz vermiyor, yüzeysel birliktelikler kuruyor; böylece çocukluk aşkının hatıralarına
ihanet etmemiş sayıyordu kendini Böyle yapmaktan büyük bir keyif alarak huzur buluyordu

Fakültenin ikinci sınıfında baştan çıkarmışlardı Deniz' i Öncelikle bir iki küçük defile, bir iki
reklam filmi derken; ardından baba parasıyla yaşayan genç playboylar, gece hayatı, başını döndürmüş, okulu bırakmıştı
Bu hayatın ta içine dalmıştı, istese de çıkamıyordu Öyle bir tutkuydu ki bu, erkeklerin en yakışıklısı, en zengini,
en bakımlısı, en güçlüleri etrafında pervane oluyor, bir dediğini iki etmiyorlar; onların sınırsız güçlerinden yararlanıyor, açılmaz kapıları açıyordu Bu görkemli yaşamın öyle bir cazibesi vardı ki, bu hayatı bırakıp Ersen' e bile dönmek istemiyordu

Şimdilerde otuzunu tamamlamış, çok güzel, olgun, gece hayatının en ince detaylarını dahi büyük bir
ustalıkla bilen, piyasanın kurdu bir kadındı Deniz Güçlü insanların gücünden yararlanıyor, normal insanların karşısına
Hayber Kalesi gibi çıkan aşılmaz kapıları aşıyordu Dokunulmazlar sınıfının vazgeçilmez bir bireyiydi, bir telefonla yaptıramayacağı iş yoktu

Barmene dönerek :

-Bir duble daha lütfen, dedi, barmenin uzattığı viski bardağını aldı, düşünceli bir şekilde baktı, küçük
bir yudum alarak barın üstüne bıraktı

Ailesinden ayrı yaşıyordu, yanında kimi kimsesi yoktu Koca dairede, hizmetçisini de saymazsak bir başına
yaşıyordu Aslında bu kalabalıkta, bu insan çokluğunda yalnızdı, yapayalnızBir gizinizi anlatamazdınız, bir sorununuzu paylaşamazdınız; herşey yüzeyseldi

Hiçbir şey göründüğü gibi değil, diye geçirdi içindenBeklediği adam da gecikmiş, canı sıkılmıştı
Sıkılıyordu, artık içini hüzün kaplıyordu; yoksa bu hayattan bıkmış mıydı? Hayır, hayır, aslaBu hayat olmasa yaşayamazdı

" Ersen' le olsam herşey başka olurdu," diye mırıldandı " Hayatım çok daha güzel olurdu"
Barmen atıldı :

"Efendim?"
"Sana demedim, mırıldanıyordum"
"Affedersiniz"

Viski bardağında kalan son içkiyi de bir dikişte bitirdi Nerede kalmıştı bu adam? Bu gece de bunun kaprislerine
katlanacağım, diye düşündü

Barın aynasından, beklediği adamın içeriye girdiğini gördü

Yüzünde zoraki bir gülümseme :
"Hoşgeldin sevgilim," dedi, " nerede kaldın?"

"Fabrikada işle ilgili bir sorun çıktı, hallettik sonunda" dedi adam hesabı öderken
Deniz' e döndü :

"Hadi sevgilim, gidiyoruz, arkadaşlar bizi bekliyor"

Birlikte, yeni başlayan bir geceye doğru gittiler