Tek Suçum Yaşamam

Tek Suçum Yaşamam Yazısı - Tek Suçum Yaşamam Hasan Binbuğa - Hasan Binbuğa Yazıları

Evet dediğim gibi, suçluyum Hem de öyle bir suç işliyorum ki, affetmek neredeyse imkansız Aslında herkes bu suçu bilerek veya bilmeyerek işliyor Ben de işliyorum Yaşamak; öyle bir suç kiinsanın kanını donduruyor Bu suçu işlemekten zevk de almıyorum Ama herkes gibi, doyasıya ve bıkarcasına, dünyayı terketmekten korkarcasına işliyorum


Belki sizler büyüklük yapıp bundan dolayı beni yargılamazsınız olsun, yine de kendi kendimi ben yargılayacağım dedim ya, yaşama suçunu, tadında işliyorumbirilerinin bedel ödemesi gerek, onu kendi adıma üstleniyorum Sahi üstleniyorum diyorum da, bunu üstlenmenin anlamı ne ki ne desem doğru olur bilmem, ama ben de bilmiyorum ki idare edin


Acaba, yaşamayı neden bir affedilmez suç olarak algılıyorum, soranlarınız ve merak edenleriniz mutlaka vardır açıkçası haketmediğimi düşünüyorum, çoğunun da hak etmediği gibi Evet, insanları eleştirmek tepki toplar lakin bundan korkmak daha da beterdir İşte bu nedenle çekincelerim yok Dünyaya neler verdim ? diye kendime sorduğumda, kısık da olsa bir iç ses duyuyorum: <;<;hiçbir şey bu benim bütün kemiklerimi çatır çatır, paletle ezercesine kırmaktadır duydunuz değil mi sessiz ama derinden gelen, içi dolu kocaman bir hiç>;>; Hangi zorda kalana el uzattım diye de kendime bir soru sorayım dedim geri vazgeçtim, utandım ama iç sesim bunu da duymuş olacak ki kulaklarımın dünyanın dönüşününün sesini duyar gibi patlamaya doğru ilerlediğini gördüm


Zira, o aynı ses tekrardan gelmişti bu seferki daha da haykırırcasına içimi ürpertti:<;<; sadece kendi midene hizmet ettin >;>; tekrar beni bir utanma hissi kapladı yüzüm sanki soba alafı yemiş gibi oldu yanaklarım ise,salçalık domates gibi ama yine de sevinmedim değilyo yo kızmayın, bencilliğime sevinmiş olamam değil mi sevindiğim nokta, halen utanma hissimi kaybetmemiş olmamdı gerçi kimseye bir faydası da yoktu Ama bu, bir nebze de olsa insanların duygularına, içinde blundukları imkansız şartlara bakışımı gösterdi


Böylece beklerken, bir an daldım gittim Kafamı tekrar kaldırdığımda, zihnimde olgunlaşmayı bekleyen, öznesi yüklemi bir birine girmiş bir soru, yuvadan kaçarcasına kulak zarlarımı hayrete düşürdü Sen olmasaydın, dünyada ne eksik kalırdıTabii, diyemedim ki:<;<; bunları ben bilemem, burada olma sebebimin oluşturucusu bilir >;>; Yine de insan olarak düşündüm tekrar tekrar, yorulurcasına kendime sordumne eksik kalırdı bir türlü bulamadımlakin etrafıma baktığımda, aslında bir çoğumuzun da bu arayış içerinde olduğunu anlamaya çalıştım o zaman aklıma gelen şey: doldurman gereken boşluğu bul ve acilen doldur oldu


Eğer doldurmazsan, sen gittiğinde yerini biri çoktan doldurmuş oluradın ise sadece Garipliklerde yaşar; bir de sevgi taşıyan gönüllerdeYetiyorsa bunlar sana, yaşamış olan birinin bıraktıkları olarako başka


Hasan Binbuğa