Kalbe Basan Sivri Topuklar

Kalbe Basan Sivri Topuklar Yazısı - Kalbe Basan Sivri Topuklar Tuna Kiremitçi - Tuna Kiremitçi Yazıları

Sivri topuklu kadınlar, kalbimize basa basa yürürler


Bastıkları yeri kalp diyerek geçerler, tanımadan Düşünmezler bıraktıkları binlerce yarayı


Her adımlarında aynı acıyı çekeriz Bize ait olmayacaklarını bilmenin sızısını “Dur ey zaman, ne güzelsin!” diye bağıran Goethe gibi bağırmak isteriz arkalarından ama bir şey bizi tutar


Sivri topuklu kadınların bastıkları yerler çok zor kabuk bağlar O yaralardan damlamış kan ruhumuzun derinliklerinde yol yol izler bırakır

Ruhumuz topuk seslerinin yankılandığı bir kubbeye dönüşür Kalbimiz topukların gömüldüğü kırmızı bataklığa


Bu kısacık bir ayindir Kalbimize basarak yürüyen kadınlar acı verdiklerini bilir, yine de vazgeçmezler Sanki canımızı yakarlarsa arşa yaklaşacaklardır


Her tanrıça gibi gururlu ve acımasızdırlar Bazen dönüp bakarlar bıraktıkları iltihaba Hoşlarına gittiğinden midir bilinmez, gülümserler


Sert olsak da kalbimiz yumuşaktır Sivri topuklar her bastığında kan fışkırır içinden


Oltaya yakalanmış gibi çırpınır ama kurtulamayız Başımıza gelecekleri daha ilk adımda anlamışızdır Kalp delik deşik olacaktır

Nasır tutsun diye dua ederiz O kadar sertleşsin ki topukların sivriliğinden artık acı duymayalım Hiçbir Stiletto ya da Louboutin canımızı yakamasın


Bazen kabul olur dua, basmaz olurlar kalbimize Bu sefer üstümüze bir ıssızlık çöker Nasır tutmuş kalbimiz ve kapanmış yaralarımızla kalakalırız


Kalbin yumuşak dokusuna gömülecek sivri bir topuğun, oradan fışkıracak kanla karışık arzunun hasretiyle gönül birden yanmaya başlar


Uslanmayan tutkumuz yine serer kalbimizi ayaklarına: Onlar da yürür giderler, ortalığı kan revan içinde bırakarak


Tuna Kiremitçi