Sait Faik Abasıyanıkın Hikayeleri( Semaver)

Semaver, Türk yazar Sait Faik Abasıyanık'ın Nisan 1936'da yayınlanan ilk kitabı Eser, Sait Faik'in babasının maddi yardımıyla basılabilmiştirKitap, daha sonraki yıllarda Varlık Yayınlarıİpekli Mendil'i de aldı tarafından pek çok kez yayınlandı Faik, bu kitabına ilk yazdığı öykü olan Kitaptaki öyküler üç bölümde incelenebilir İlk bölümdeki hikayelerde yazarın çocukluğunun geçtiği Adapazarı ve çevresi anlatılmaktadır Çevre tasvirine geniş yer verilen bu öykülerde, yazar oyunlar oynadığı kırları ve ormanları anlattı İpekli Mendil, Babamın İkinci Evi, Kıskançlık, Bohça, Orman ve Ev, Düğün Gecesi bu bölümdeki hikayelerdir






İkinci bölümde ise çoğunlukla İstanbul'da geçen ve yazarın bu şehirdeki tecrübelerinden yola çıkarak yazdığı öyküler yer alır Örneğin, Bir Kıyının Dört Hikayesi isimli eserde Faik, denizde çalışan, geçim kavgası veren insanları anlattı Yazarın ün kazanmasını sağlayan Stelyanos Hrisopulos Gemisi ve Şehri Unutan Adam ile Üçüncü Mevki de bu bölümdeki diğer öykülerdir Kitaba ismini veren Semaver'de ise bir fabrika çalışanının yaşamı anlatılır Bu öykü yazarın Grenoble'da geçirdiği günlerde gözlemlediği olaylara dayanmasına rağmen ikinci bölümde sayılabilir


Kitabın son bölümü ise Sait Faik'in Fransa'da geçirdiği günlere göndermeler içermektedir Bu hikayeler Sevmek Korkusu, Louvre'dan Çaldığım Heykel, Robenson, İhtiyar Talebe, Bir VapurBir Kadın'dır ve
Analiz

Sait Faik'in ilk dönem hikayelerini barındırdığı düşünülen üç kitabı Semaver, Sarnıç ve Şahmerdan'da fakir insanların hayatlarını ve onların nasıl mutlu olabileceklerini anlattı Bu kitaplarda zenginlere kızan yazar, fakirleri övecekti Kitaba ismini veren Semaver isimli hikayede ise daha sonra düşmeyeceği bir yanılgıya düştü Çoğunlukla, kendi gözlemlediği gerçekleri öykülerinde anlatan yazar Semaver'de ise okudukları doğrultusunda okuyucuya işçi Ali'nin yaşamını anlatmaya çalışır ve bu yüzden de Ali'nin hayatı ile ilgili detaylar yapay görünür Abasıyanık, bu yanılgıya bir daha düşmeyecektir


Yazar, hayatın güzelliğini ve tadını da fakir insanların bildiğine olan inancını Stelyanos Hrisopulos Gemisi gibi hikayelerinde ifade etti Yazarın bütün ilk dönem hikayeleri olduğu gibi Semaver de insan sevgisi ve insanların iyilikleriyle doluydu Tersliklerle karşılaşsa dahi insanlara duyduğu sevgi azalmaz


Abasıyanık'a gelen en önemli eleştirilerden biri de dilinin savruk olduğu yönündedir Bu yanlışların sanıldığından daha az olduğunu Fethi Naci ispatladı Naci'nin sayımına göre Semaver'de dört Türkçe yanlışı vardır Hikayelerde açık Türkçe yanlışlarından çok aceleyle yazılmaları sebebiyle yapılmış dil savruklukları vardır
Semaver'de, yazarın sonraki dönem kitaplarında rastlanan konuşma dilinin canlılığından yararlanma yok denecek kadar azdır Benimle Beraber Seyahatten Dönenler ve Orman ve Ev hikayeleri dışında kalanlar klasik bir dille yazılmıştır Gene de hikayeler Sait Faik'in sonradan klasikleşecek coşkulu dilinin habercisi gibidir


Nazım Hikmet Ran, 5 Mayıs 1936 tarihinde Akşam Gazetesi'nde Orhan Selim adıyla yayınladığı Bir Tavsiye başlıklı yazısında Sait Faik'in Semaver'ine değindi Nazım Hikmet, kitabı büyük bir hevesle okumaya başladığını ve ilk satırlardan sonra bu genç yazarın ileriki günlerin Sabahattin Ali'si, Kemal Tahir'i, İsmet Hüsnü'sü olacağına inanmaya başladığını yazdıktan sonra hikayenin devamının kendisini hayal kırıklığına uğrattığını açıkladı Bunun sebebinin ise hikayenin geri kalan kısmının adeta Amerikalı bir yazardan adapte edilmiş gibi durması olduğunu yazdı Sait Faik, ileriki günlerde Ran'ın bu tenkitinde çok haklı olduğunu ve bu eleştirinin çok faydasını gördüğünü açıkladı