Sait Faik Abasıyanıkın Hikayeleri (Sarnıç)

Sarnıç, Türk yazar Sait Faik Abasıyanık'ın 1939 yılında yayınlanan ikinci kitabı Bu kitapta, yazarın ilk kitabı Semaver'e almadığı hikâyeleri yer alır





Tıpkı Semaver'de olduğu gibi Sarnıç da üç bölümde incelenebilir İlk bölümde, Sarnıç, Beyaz Altın, Lohusa, Ormanda Uyku, Gaz Sobası, Davudun Anası ve Hancının Karısı gibi Adapazarı ve Bursa'da geçen öyküler vardır Yazar, o şehirlerde yaşadığı dönemlerde gözlemlediği, toplumun gelenekleri ve göreneklerindeki aksayan yönleri anlatmıştır


İstanbul'da yaşadıklarını ve gördüklerini bir çocuk saflığı ile anlattığı hikâyeler ikinci bölümü oluşturur Bir Karpuz Sergisi, Mavnalar, Gece İşi, Park, Kalorifer ve Bahar ve Plaj İnsanları bu gruptadır Faik'in, bu bölümdeki hikâyeleri anlatışı, yazarın yeni bir tarza yöneldiğinin habercisidir


Kitabın son bölümünde ise, Sait Faik'in yurtdışı tecrübeleriyle oluşturduğu iki hikâye vardır Bunlar, Marsilya Limanı ve Granula'da İtalyan Mahallesi'dir
Analiz

Sait Faik, ilk dönem kitapları sayılan Semaver, Sarnıç ve Şahmerdan'nın ortak özellikleri, yazarın fakir insanları överken, zenginler ve sömürücülere duyduğu kızgınlığı yazmasıdır Abasıyanık, Sarnıç'ta da emekçiye olan övgüsünü sürdürür Fakat, kitaba ismini veren Sarnıç isimli hikâyede de açık açık söylediği gibi yazar aslında grevden ya da ihtilalden söz ediyor olsa da, bu konulara çok hakim değildir Daha çok duygularıyla hareket etmektedir
Dahası, yazarın Semaver'de açık bir şekilde görülen "fakir insan iyi insandır" genellemesinden Sarnıç' biraz kurtulduğu görünür Geçen zamanla bu genelleme yerini "insan sevgisine" bırakıyordur Sarnıç'ta da bu geçiş fark edilir Örneğin, Ormanda Uyku isimli öyküde, yazar, "İnsanları sevmek, hayatı sevmek ne iyi iş" diye yazmıştır


Abasıyanık'a gelen en önemli eleştirilerden biri de dilinin savruk olduğu yönündedir Bu yanlışların sanıldığından daha az olduğunu Fethi Naci ispatladı Naci'nin sayımına göre Sarnıç'ta iki Türkçe yanlışı vardır Hikâyelerde açık Türkçe yanlışlarından çok, aceleyle yazılmaları sebebiyle yapılmış dil savruklukları vardır


Yazar, Sarnıç'ta Grenoble'de İtalyan Mahallesi ve Marsilya Limanı isimli öyküleri dışında klasik hikâye dilini kullandı