A - Hakkında Bilgi, Ansiklopedik Kaynak

A, Türk ve Sami alfabesinden türemiş birçok alfabenin ilk sesli harfi Kalın geniş-düz, orta damak seslisi Eski Mısır, Sümer, Akad, Samilerden kalma hiyeroglif sistemlerde A harfini gösteren bir çok işaret vardı Sami hiyografilerinde öküzü A harfi işaretiyle gösteriyorlardı

Bunlardan Fenikeliler almışlar ve buna Alf, onlardan da İbraniler alarak Aleph (Alef) demişlerdir Arap dilinde ’Elif’, Yunanca’da Alpha olmuştur Sami alfabesi ünsüz (konson) olduğu için A ünlüsü Arap dilinde hareke ile, yani fetha ile gösterilir Elif harfi ise tek ünlü harf olan hemzeden türemiştir Araplardan ’Alpha’ olarak Yunanlılar, onlardan da Romalılar almışlardır Orhun-Yenisey, Uygur, Peçenek gibi eski Türklerin kullandıkları alfabelerde de, A harfi çeşitli şekillerde yazılmıştır

Göktürk alfabesinde Z işareti ile gösterilen A harfi, kelime sonlarında mutlaka gösterilmiş, kelime içinde ise çok az yazılmıştır Uygurlarda ise A harfi Arapçada olduğu gibi başta, sonda farklı yazılırdı Pehlevi olan bu yazı Arami aslından gelmektedir Daha sonraki Uygurların kullandığı Nasturi, Manihai alfabeleri de hep Arami asıllıdır A harfi Uygur alfabesinde şekil olarak değişik tarzlarda yazılmıştır Arap harfleri ile A sesi bazan medli, bazan medsiz, bazan ayın harfi ile gösterilmiştir Cumhuriyetin ilanından sonra kabul edilen Latin alfabesindeki A harfi ile Türkçe A sesi karşılanmaya çalışılmış, ancak uzun A’lı (A) olan kelimelerin yeni harflerle yazılması konusu tartışılmıştır "Asmaktan", asar ile asar (eserler) kelimesi birbirinden nasıl ayrılacaktır? Bu şimdilik halledilememiş bir meseledir Bu konuda kabul edilmiş herhangi bir kaide yoktur Yazı yazan kimseler istedikleri gibi yazmakta, bazısı iki A harfi yazmakta, bazısı hiç koymamakta, bazısı da bazan yazmakta, bazan yazmamaktadır Bu durum yazıların anlaşılmasını güçleştirmektedir A harfi bir orta damak ünlüsü olup, ön taraftan, e, i, arka taraftan o, u harfleri arasından telaffuz edilir A harfi tabii olarak telaffuz edildiği zaman, ses yolu gerilmez, bu yolun açık olmasından dolayı yedinci dereceye varır Ağız biraz açılır, küçük dil geniz yolunu kapar, dil hafifçe öne kayarak soluğa yol verir Solukta hiçbir maniyle karşılaşmadan ağız kovuğunda A sesi meydana getirilir A

Türkçede normal harfine ağzın çeşitli durumlarına göre hususiyetler kazandırılır; alçak, ince, düz, açık vb A, orta uzunlukta, ağzın gerisinden çıkan ve kalın olarak söylenen A’dır Telaffuzunda öne ve arkaya kaymış şekilleri de vardır Bunlardan geniş A Tarançı, Volga; açık A İstanbul; yuvarlağa kaçan A ise Volga şivelerinde görülür A harfi ile bazı tabirler kısa olarak ifade edilir Bunlardan bazıları şunlardır: A : ’Alay’ kelimesinin kısaltılması: 2PA (İkinci Piyade Alayı) A : Sıralamada birinci işarettir A : Avusturya’nın milletlerarası trafik işaretidir A: Elektrikte Amperin remzidir A: Astronomide Alpha grubu yıldızları gösterir A harfi yukarıda yazıldıklarından başka birçok nesneleri işaretlemede de kullanılır