Öksüz Kız Efsanesi

Öksüz Kız Efsanesi



Kışın soğuk bir gününde, öksüz bir Türk kızı, su almaya gider Vücudu yarı çıplak, ayakları soğuktan şişkin; karnı aç, gözleri yaşlı bir haldedir Elinde bir bakraç vardır Birden bir kasırga kopar Ay ise gökteki sarayından kasırgaya tutulmuş olan bu zavallı fakir kıza bakmaktadır Ay, kızın haline acır Kendi kendine der ki: "Mutlaka üvey annesi bu kıza zulüm ediyor"

Öksüz kız, o sırada bir çalılıktan geçmektedir Ay, çalıya işaret eder: "O kızı al, yanıma gel" Ay'ın bu emri üzerine çalı, hemen bir at olur Bir yandan Ay'a giden gök yolu açılır, bir yandan da at haline gelen çalı, üzerinde kız olduğu halde yükselmeye devam eder Aya vardıklarında, kız elinde bakracıyla ayın yanında durur

Ay, bu öksüz kızı sever, içi ürpermeye baslar Şekilden şekle girmeye başlar Bundan sonra Ay'ın gökte şekilden şekle girişi de, bunun ve sevgisinin sonucudur

İlk geceler Ay, bir gümüş yay gibidir Öksüz kız büyüdükçe Ay da büyümektedir Bazı zamanlarda bu kız, gökteki Ay'ın sarayından içeri girer, halı dokur O zaman Ay, sevgilisini görmediği için üzülür, hilale döner Bazen de kızın keyfi yerine gelir, coşar, neşelenir O zaman Ay'ın yüzü güler, dolun halini alır

Ay'ın keyfini kaçıran güçlü bir rakibi vardır O da gökte bulunan Beyaz Ayı'dır Bu Ayı da öksüz kızı sevmektedir Bu sebeple Ay'ı tutarak boğmak ister Ama ne de olsa gücü yetmez Yirmi beş gün Ay, bu Ayı'ya üstün gelir, onu ezer Ayı, yalnız üç gün Ay''a üstün gelir Ay bundan korkar, saklanır, kimselere görünmez

Bu mücadele her ay böyle devam eder