Tümceler

**Prof. Dr. Sinsi** · 06-23-2012

'Ne garip bir oyuncak şu insan! Yürür, konuşur ve acı çeker 70 kilodur Kendisine ve çevresine ait hiçbir şey bilmez Bir nevi ıstırap makinesi İplerini başkaları çeker Hantal ve şapşal bir robot Neye sevinir bilinmez Sınırsız olan hayalleri ve acı kabiliyeti Etten bir kafes ve aciz içinde kıvranan bir ruh Vücut araba, akıl arabacı Ama gözleri bağlı arabacının, arabaya hükmeden, atlar Buda haklı: Varolmak için yok olmak lazım, parça bütüne kavuşacak ki hasret dinsin Bütün musiki, bütün şiir, bütün aşk, bu bir çuval kemik, bu asi ten, bu aptalca endişeler ne olacak? Ne olacağını bilen var mı? Kader hep oynayamayacağı roller yükler insana ve ıslıklar Alkışlar sahtekarların

**Prof. Dr. Sinsi** · 06-23-2012

"

Öyle büyük umutlarım olmadı benim, büyük düşlerim, özlemlerim, büyük beklentilerim olmadı

Koşullarım beni oluşturdu ben acılarımı buldum

Herkes gibi yaşasaydım
eğer, yaşamı onlar gibi görebilseydim çarşılar yeterdi
avutmaya beni

Bir gömlek, bir ayakkabı, bir elbise; bir
yemek lokantalarda; televizyon, halı, masa ve daha nice
eşya yeterdi yalnızlığı örtmeye, kendimi göstermeye, va-
rolmaya, 'dar çevre yitikleri'nde önem kazanmaya

**Prof. Dr. Sinsi** · 06-23-2012

'Ne garip bir oyuncak şu insan! Yürür, konuşur ve acı çeker 70 kilodur Kendisine ve çevresine ait hiçbir şey bilmez Bir nevi ıstırap makinesi İplerini başkaları çeker Hantal ve şapşal bir robot Neye sevinir bilinmez Sınırsız olan hayalleri ve acı kabiliyeti Etten bir kafes ve aciz içinde kıvranan bir ruh Vücut araba, akıl arabacı Ama gözleri bağlı arabacının, arabaya hükmeden, atlar Buda haklı: Varolmak için yok olmak lazım, parça bütüne kavuşacak ki hasret dinsin Bütün musiki, bütün şiir, bütün aşk, bu bir çuval kemik, bu asi ten, bu aptalca endişeler ne olacak? Ne olacağını bilen var mı? Kader hep oynayamayacağı roller yükler insana ve ıslıklar Alkışlar sahtekarların

**Prof. Dr. Sinsi** · 06-23-2012

"

Öyle büyük umutlarım olmadı benim, büyük düşlerim, özlemlerim, büyük beklentilerim olmadı

Koşullarım beni oluşturdu ben acılarımı buldum

Herkes gibi yaşasaydım
eğer, yaşamı onlar gibi görebilseydim çarşılar yeterdi
avutmaya beni

Bir gömlek, bir ayakkabı, bir elbise; bir
yemek lokantalarda; televizyon, halı, masa ve daha nice
eşya yeterdi yalnızlığı örtmeye, kendimi göstermeye, va-
rolmaya, 'dar çevre yitikleri'nde önem kazanmaya

06-23-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	Tümceler 'Ne garip bir oyuncak şu insan! Yürür, konuşur ve acı çeker 70 kilodur Kendisine ve çevresine ait hiçbir şey bilmez Bir nevi ıstırap makinesi İplerini başkaları çeker Hantal ve şapşal bir robot Neye sevinir bilinmez Sınırsız olan hayalleri ve acı kabiliyeti Etten bir kafes ve aciz içinde kıvranan bir ruh Vücut araba, akıl arabacı Ama gözleri bağlı arabacının, arabaya hükmeden, atlar Buda haklı: Varolmak için yok olmak lazım, parça bütüne kavuşacak ki hasret dinsin Bütün musiki, bütün şiir, bütün aşk, bu bir çuval kemik, bu asi ten, bu aptalca endişeler ne olacak? Ne olacağını bilen var mı? Kader hep oynayamayacağı roller yükler insana ve ıslıklar Alkışlar sahtekarların

06-23-2012	#2
Prof. Dr. Sinsi	Tümceler "Öyle büyük umutlarım olmadı benim, büyük düşlerim, özlemlerim, büyük beklentilerim olmadı Koşullarım beni oluşturdu ben acılarımı buldum Herkes gibi yaşasaydım eğer, yaşamı onlar gibi görebilseydim çarşılar yeterdi avutmaya beni Bir gömlek, bir ayakkabı, bir elbise; bir yemek lokantalarda; televizyon, halı, masa ve daha nice eşya yeterdi yalnızlığı örtmeye, kendimi göstermeye, va- rolmaya, 'dar çevre yitikleri'nde önem kazanmaya