Bir gün aşkı bulman en güzel aşkı yaşaman dileğiyle

Sözler uzadıkça uzadı karanlık geceler bitmez diyen bir gönlüm vardı Ya şimdi sevdiğim ne haldeyim bilir misin? İyi kötü geçen hiçbir günüm bilmemiştin Bu günümü de bilmeyeceksin artık
Şimdi bir anda kararan günlerim bir anda aydınlandı Belki de aşkın nurani ışığı aydınlattı yollarımı Koskoca bir kabustan uyandım artık Yüreğimdeki o güzel duyguları meğer kendi kendime zehir etmişim Kendime beyhude hayallar kurup perişan olmuşum O uzun kara yılları sanki uzun kara bir gece gibi yaşayıp kurtuldum o vebalı günlerden Yorgun uykusuz bir gece geçirmiş gibiyim Ne kadarda kısa geliyor insana Şimdi tatlı tatlı tebessüm ediyorum kendime Kararan umutlarım bitti Bir anda huzur umut doldu yüreğime Tertemiz bir bahar sabahı var artık duygularımda Ne güzel duruyor o kuşlar o bitkiler Onlarda tıpkı insan gibiler Solarlar hoyratça çiğnenirler bazen de tertemiz insanların elinde tatlı sözlerle okşanırlar İşte o ağaçlar o çiçekler bir tek sevgi için belki de her bahar yeniden merhaba diyor insanlara Şimdi tertemiz bir gül kokusu gibi gönlüm Duygularım tertemiz ve saf olarak döndü bana Bahar dalları misaliyim Aklımda tek bir şey var artık Yalnızca aklımda değil her yanımda tek bir şey görmek istiyorum Her tarafa saçılmış hayatın biricik gayesi olan mutluluğu görüyorum Ne büyük nimetmiş mutluluk Ve ondan uzak kalmak işte en büyük azapta buymuş dünyada Nasıl ki mutluluğun bittiği yerde hüzün başlıyorsa şimdi de hüznün bittiği yerde mutluluk başlıyor Uykularım değişti Uykumda huzur uyanışlarımda huzur var Duygularım tazelendi değişti Sanki görünmez bir el değdi gönlüme yeri belli olmayan şekli belli şekli belli olmayan zehiri çekip aldı içimden Ciğerlerime tertemiz havalar dolduruyorum Kaçmıyorum artık her bir varlıktan Şimdi her bir varlığa koşup sizleri seviyorum ey dilsiz ama gönlü büyük varlıklar demek geliyor içimden İşte anlatamadığım bir duygu içinde akıyor içimdeki sevgi seli
Gönül gözümle huzuru görüyorum artık Şaşıyorum kendime Ben miyim bu mutlu umutlu adam diye Et gözlerimin görmediğini gözleri olmayan gönlüm ile görüyorum artık Yunusun niçin aşkta yanarken huzur bulduğunu anlıyorum az çok Boşuna yoğrulup pişmedi aşk otağında Dile kolay kırk yıl yandıkça yandı pişti Yunus Emre Belki ilahi bir aşk değildi bizimki ama mutlu olmaktı işte aşk Aşk sorular içinde boğulan bir dünya değilmiş Bildikçe tanıdıkça daha çok sevmek sevdikçe huzura ermekmiş Ne güzel şey sevmek Sevdikçe mutlu olup ulaşılmaz bir hazzın içinde hayran hayran dolaşmakmış Hani aşkın bittiği yerde hayranlık başlar hiçbir kelime ile anlatamayız da sadece gönül görünmez bir huzur ile dolar ya şimdi öyle bir yerdeyim
Artık aşkı hiç tatmadım sevmedim sevilmedim diyemem Aşkı aşkı yaratanı yaşatanı aşkın yaşattıklarını aşk içinde yaşadıklarımı sevdim yeniden Ne büyük haksızlık etmişim geçen günlerime Bir ama gibi bakıp görememişim o güzel günleri boş yere heba etmişim Şimdi az çok idrak ettim aşk denilen varlığın kim olduğunu Korktuğum kaçtığım en berbatından üzüldüğüm karanlıklardan geçip aydınlığa geldim yeniden Şer dediğim şey meğer bir büyük armağanmış bana bilmek hissetmek ama anlatamamakmış aşk Dosdoğru bir insan olduktan sonra her şey güzel oluyormuş meğer Ve insan ancak kendine düşman yada dost oluyor ey sevdiğim
Ya seni hiç tanımasaydım aşk İşte asıl o zaman beyhude yaşadım derdim kendime Senin derdin de güzel nimetin de Hep kor alevler ölümcül bir varlık bilirdim seni Şimdi rabbime ne kadar şükretsem teşekkür etsem azdır Elbette azdır Ne güzel şu gönül Ne güzel şu gönlün içinde güzellikleri barındırmak Ve o gönle sonsuz bir aşkı yerleştirmek Ve o aşkla her şeyi sevmek
Aşk sevilmesi gerekeni sevmektir O sonsuz gücün ve affetmeyi çok seveni sevmek var ya işte aşkın ta kendisi Allah sevgisinin sonsuz bir sevgi sonsuz bitmeyen bir dostluk mutluluk içinde yaşanacağını anladım Şimdi ummadığın kadar mutlu ummadığın kadar huzurluyum İnsanı aşk aşkı Allah yüceltiyor Ve Allah’a aşık kullar ise en yüce mertebelerin sahibi oluyor Yaralarımı yaradanım sardı Hamd olsun yegane tek yaracımıza
Aşk güzellik içindeki güzellik… Tek kişilik olmayan büyük bir nimet Hele ki bu ilahi bir aşksa kim mutsuz edebilir ki insanı İnsan gönlüne Allah aşkı düşünce huzura hayranlığa doyuyor Bitmek bilmeyen bir nimet azığı oluyor Sevgilinin can azığı aşktır demişler Ne büyük bir söz Ne büyük bir nimetsin sen ey aşk
Aşk; insan dilinin anlatamadığın diyemediği aklın anlama sınırın çok ötesinde kainat kadar büyük bir sır ve nimet Akıl bir yerde yorulup kalıyor Bir sınır var orayı geçemiyor işte Oysa gönül hiç yorulmadan arayıp buluyor Yeter ki insanın gönlüne mevlasının aşkı düşsün Uzadıkça uzamasın artık sözler kelimeler İncinmesin aşk incinmesin gönül dünyamız
Ve sana son sözüm ey sevdiğim Kim gönlünde hakiki bir aşk taşıyorsa Allah ona cehennemi haram cenneti helal eylesin
Ve rabbim sana her iki cihanın da en güzel nimetlerini versin
Bir gün aşkı bulman en güzel aşkı yaşaman dileğiyle

Hoşçakal