Sahilde Bir Kadın / Bir Delinin Mektupları

Bu gece bu gece kendimi kaybettim yalnızlıklar koyunda
Kafese kapatılmış bir aslan gibi çaresizliği öğreniyordum öğrenilmiş çaresizlik gibi

Duvarlar üzerime üzerime geliyor odamın tavanından sarkan bir halat boynuma geçmeye çalışıyordu sanki
Çıkmalıyım dışarıya çıkmalıyım diyen bir ses yankılanıp duruyordu beynimin tüm hücrelerinde
Nefes alamıyor boğulduğumu hissediyordum Herşeyi bıraktım ve giyinmeye başladım

Sanki bir şeylerden kaçıyordum kaçıyordum bir şeylerden belki de kendimden
Koşar adımlarla çıktım dışarıya sokaktan sahile doğru inmeye başladım Dışarıda nefis bir bahar havası rüzgar ılık ılık yüreğimi ısıtmak istercesine yüzümü ve saçlarımı okşuyor
Birden hakim olamadığım göz yaşlarım yanaklarımdan süzülmeye başladı

Yürüyorum
Yürüyorum kimseye aldırmadan sahile yürüyorum
Beş dakika sonra sahildeydim İyot kokusu yakıyor genzimi
Denizin kokusunu çektim içime içimi denizle doldurmak istercesine derin kanmazcasına

Sahilde bir kadın yürüyor yalnızlığına bürünmüşcesine

Nereye yürüdüğümü bilmeden yürüdüm saatlerce
Bazen durup geri yürüdüm geldiğim yöne Karşı kıyının ışıklarını izledim bir araHangi evlerde ne yalnızlıklar yaşanıyordu acaba

Sahilde bir kadın
Bürünmüş yalnızlığına yalnızları düşünüyor çare bulmak için çaresizliğine
Dalgalar sahile vuruyor sakin sakin kıyıyı özlemişcesine
Martı sesleri duyulmuyor hafif bir tebessümle martılar da uyumuş diyorum Onlar da çekilmiş evlerine yuvalarına Yine yaşlar hücum ediyor gözlerime yine yanaklarımdan aşağı süzülüyor
kirpiklerimin tüm engelemesine meydan okurcasına

Bir an durup iskeleden kalkan bir vapuru izliyorum
ve hayaller kuruyorum
Şimdi şu vapur bir yolcu gemisi olsaydı ve ben de yolcusu olsaydım Açılsaydık engin maviliklere birlikte
Güverteden gecenin sessizliğinde dalgaların şarkısıyla dansetseydik birlikte Başımı yaslasaydım omuzuna ve hiç tükenmemecesine içime çekseydim kokunu soluğum kesilircesine
Sabahı karşılasaydık birlikte okyanusun ortasında

Bu gece bu gece ben ve yalnızlığım vardık birlikte Oysa daha bir kaç dakika önce sen aramıştın beni tam sokağa çıkacakken
Sesini duymak o nasıl bir ilaçtır ki ruhumdaki yaraları iyileştirmek yerine daha da derinleştiriyor

Seni özlediğimi hissediyorum birden
Seni

Tekrar yürümeye başlıyorum sahil boyunca
Bir bankta birbirine sarılmış iki sevgili tebessüm ediyorum Erkek sarıldığı sevgilisine yanık bir sesle şarkı söylüyor Adımlarımı ağırlaştırarak dinliyorum Yine yaşlar boşalıyor gözlerimden

Sahilde bir kadın dalgalarla söyleşen
Öğrenilmiş yalnızlık ve öğrenilmiş kimsesizlik
Geçmiş ve gelecek yoktur hayatın içinde
Bugün yaşanır hayat diyorum kendi kendime ve daha sıkı sarılarak içimin yalnızlığına yürüyorum hızlı adımlarla

Sahilde bir kadın ve dalgalar
Martılar bile gitmiş seninle