Hala Dudaklarımda O Şarkı Vardı...

''Ya kırmızı gülden ayrı yaşamalı
ya da dikenin acılarını hoş görmeli''

Hem kendi ,kendine okuduğu bu sözü düşünüyor, hem de ''güz gülleri'' şarkısını mırıldanıyordu Bu şarkı ona uyuyordu Beyazlaşmış saçlarını toplayıp, topuz yaptı Tam o sırada kapı çalındı, torununa seslendi:_ Kapıyı aç Gül, dedi Gül kapıyı açtı, karşısında bir postacı duruyordu Postacı sordu:_Gülbahar Hanım burada mı oturuyor?

_ Evet dedi torunu Postacı ona bir mektup getirdim ama imzası gerekiyor, dedi
Gül anneannesine seslendi:_Gülbahar Hatun bak mektubun var

Yaşı yetmişe yakındı, ama dinçti Pembe elbisesi, beyaz hırkası ve beyaz saçları ona çok yakışıyordu Kibarca: _ Buyurun memurbey, dediZarfı aldı, imzasını attıPostacı gitti

Bir zarfa baktı, bir de Gül'e: _ Ne olabilir ki, dedi Zarfı açtı, sonra zarfın üstünü kontrol etti Zarfın üstünde; Avukat Dilşat yazıyordu soyadı yabancı değildi Hemen zarfın içindeki kağıdı okumaya başladı
Kendisine; oldukça fazla bir para ve bir de o sahil kasabasında bir ev miras olarak bırakılmıştı
Hemen anıları gözünde canlandı ve o sözdeki yazıları hatırladı:''ya kırmızı gülden ayrı yaşamalı, ya da dikenin acılarını hoş görmeli''

O en iyisini yapmıştı Bazen yüreği acısa bile iyi yapmıştı
Daha torunu Gül gibiydiKasabaya bir doktor atanmış, onunda kendi yaşında bir oğlu vardı Tesadüf sonucu tanışmışlar, arkadaşlıkları ilerlemiş ,aşka dönüşmüştü

Araya aileler girmiş; aradaki dikenler yani; öğrenim durumu, sınıf farklılığı, maddi durumlar derken Gülbahar ani bir kararlılıkla çok uzaklara halasının yanına gitti
Orada evlendi,bir kızı oldu , mutluda olduEşini bir trafik kazasında kaybetti Kızı okuyup, doktor oldu, bir de torunu Gül oldu

GülbaharHanım, hemen kendini toparladı ve bunu geriye göndermeliyim ,dedi Hemen hazırlanıp, avukatın adresine gitti Biraz bekledi, avukat onu kabul etti ve içeriye girdi Birden gözüne duvardaki resime ilişti Onun resmiydi

Avukat Hanım:_ Buyurun Gülbahar Hanım nedir isteğiniz, diye sordu
Gülbahar Hanım elindeki zarfı gösterip:_ Bu mirası retetmek istiyorum, dedi
Avukat Hanım:_ Bu babamdan size kalan bir mirastır, neden istemiyor sunuz? dedi
Gülbahar Hanım:_ Bir söz vardır Bilir misin canım dedi''ya kırmızı gülden ayrı yaşamalı
ya da dikenin acılarını hoş görmeli'' Ben ayrı yaşamayı tercih ettim, çünkü dikenleri canımı çok yakacaktı
Dikenler bir ömür boyu canınızı çok yakar ve sana can veren yüreğinizi acıtır
Zarfı bırakıp odadan çıkıp gittiHala dudaklarında o şarkı vardı:

Güz gülleri gibiyim
Hiç bahar yaşamadım
Ya sevmeyi bilmedim
Ya sevince geç kaldım

alıntı